7 sekretów filmu „Rzymskie wakacje”: jak powstawał sztukowy film z Audrey Hepburn

W 1953 roku na ekrany wykrystalizował się film, który na zawsze zmienił H ollywood – „Rzymskie wakacje” z debiutancką Audrey Hepburn i Gregorym Peckiem. Za pozorną lekkością romantycznej komedii kryje się szereg niespodziewanych historii: od politycznych intrig epoki makkarztystyki do noblesnego postępowania Gregory’ego Pecka, które zmieniło karierę młodej aktorki. Opowiadamy najciekawsze fakty o produkcji legendarnego filmu.

Zdjęcie ze strony: gedonistica.timepad.ru
Glówny z artykułu:

• Audrey Hepburn otrzymała rolę dzięki legendarnemu testowi, w którym kamery kontynuowały nagrywanie po poleceniu „Stop!”;
• Gregory Peck naстаł na równym billingu dla Hepburn, przewidując jej zwycięstwo w „Oscarze”;
• Prawdziwy autor scenariusza Dalton Trumbo znajdował się na czarnej liście i nie mógł uzyskać uznania;
• Studio zawarło specjalny umów z brytyjskim rządem, że księżniczka nie jest powiązana z brytyjską rodziną królewską;
• Znana scena przy „Ustach Prawdy” została całkowicie improvizowana.

Sekret №1: Legendarny test, który wszystko zmienił

Audrey Hepburn otrzymała rolę księżniczki Ann z jednego z najbardziej znanych testów kinematografii w historii Hollywoodu. 18 września 1951 roku reżyser Thorold Dickinson nagrywał test z Hepburn i przesyłał go Williamowi Wylerowi, który przygotowywał się do sesji w Rzymie.

Ale główną sztuczką było to, że operatorowi przydzielono polecenie kontynuowania nagrywania po komendzie „Stop!”. Kilka minut spontanicznej, nieodpoczętej gry Hepburn zostało uchwyconych na taśmie. Te kadry w połączeniu z otwartą rozmową i ujęciem zdobyły producentów Paramount.

„W wyniku testu kilku producentów Paramount wyrazili zainteresowanie jej castingiem”, – pisał Wyler. Taka nieznana aktorka otrzymała rolę główną, która uczyniła ją gwiazdą światowego skalu.

Sekret №2: Noblesne postępowanie Gregory’ego Pecka

Według umowy Gregory Peck miał uzyskać jednoosobowy billing nad tytułem filmu – przywilej głównych gwiazd Hollywoodu. Hepburn jako nowicjuszka powinna była być wymieniona znacznie mniej widocznie w kredytach.

Ale około połowy sesji Peck zaproponował Wylerowi daje jej równy billing – niestosowane w Hollywoodu gest. „Peck mógł zobaczyć potencjał młodej aktorki i, pomimo przysięganej pozycji nad tytułem, rozumiał, że miejsce to należy również jej, na podstawie jej talentu”.

Peck nawet przewidywał zwycięstwo Hepburn w „Oscarze”. „Po sesji Gregory Peck poinformował producentów, że ponieważ Audrey Hepburn na pewno wygra „Oscar” (za tę, jej pierwszą rolę główną), lepiej umieścić jej imię nad tytułem. Zrobili to i ona rzeczywiście wygrała”.

Sekret №3: Tajemnica prawdziwego autora scenariusza

Scenariusz „Rzymskich kaniaków” napisał Dalton Trumbo, ale jego imię nie pojawiło się w kredytach. Trumbo był jednym z „dziesięciu Hollywood” – scenarzystów i reżyserów, wpisanych na czarną listę z powodu podejrzanych sympatii komunistycznych.

Zamiast Trumbo nagrodę za najlepszy oryginalny scenariusz otrzymał jego przyjaciel Ian McLellan Hunter, który pracował nad końcową wersją. Hunter przekazał swój honorar w wysokości 50 000 dolarów Trumbo.

Na tylko w 1993 roku, po 40 latach od premiery filmu, wdowa Trumbo Cleo otrzymała „Oscar” na specjalnym pokazie filmu. Imię prawdziwego autora zostało przywrócone w kredytach podczas wydania DVD w 2003 roku, a pełne uznanie pracy Trumbo nastąpiło dopiero 19 grudnia 2011 roku.

Sekret №4: Diplomatyczne rozmowy z Wielką Brytanią

Ponieważ film opowiadał o księżniczce, studio Paramount zawarło specjalny umów z brytyjskim rządem. W umowie gwarantowano, że postać Hepburn nie jest w żaden sposób związana z brytyjską rodziną królewską – szczególnie z księżniczką Margaret.

Wylerowi nawet przydało się ująć całą scenę, aby jasno pokazać, że postać Hepburn nie jest brytyjską księżniczką. Interesujące, że filmowi pomogł prawdziwy romans księżniczki Margaret z prostoludkiem Peterem Townsendem – „Żadna kina studio nie mogło kupić takiej reklamy”, – pisał krytyk Alexander Walker.

Sekret №5: Improvizacja przy „Ustach Prawdy”

Jedna z najbardziej znanych scen filmu – przy rzymskiej rzeźbie „Usta Prawdy” – została całkowicie improvizowana. Gregory Peck pożyczył żart od komika Reda Skeltona, przynajmniej że kamienne twarz odgryzła mu rękę.

Przed sesją Peck poinformował Wylera, że planuje zagrać ten trik, ale poprosił go o nie mówienie Hepburn. Kiedy Peck wyciągnął rękę z kamiennej ust, ukrytej w rękawie, przerażenie i zdziwienie Hepburn było prawdziwe.

„Ona wydała to, co potem nazwała „dobrym i prawidłowym krzykiem”, i scena została nagrana z jednego dubbingu”. Ta scena była wielokrotnie odtwarzana w parodiach i innych filmach.

Sekret №6: Pierwszy całkowicie włoski amerykański film

„Rzymskie wakacje” stały się pierwszym amerykańskim filmem, całkowicie nagranym w Włoszech. Paramount pierwotnie chciała nagrywać na sztucznych scenach w Hollywood, ale Wyler naстаł na naturalnych ujęciach w Rzymie.

Studio się zgadzało, ale ograniczyło budżet, aby pokryć koszty podróży. Oznaczało to nagranie w czarno-białym formacie zamiast oczekiwanej „Technicolor”. „Wyler chciał nagrywać na naturalnych ujęciach w Rzymie zamiast sztucznego pokoju w Hollywood, i film rzeczywiście stał się pierwszym amerykańskim filmem całkowicie nagranym w Włoszech”.

Rzymskie lato było nie do zniesienia gorące – temperatura osiągała 35 stopni. Tłoki otaczały wszystkie miejsca sesji, tworząc ogromną imprezową publiczność dla aktorów.

Sekret №7: Utracona „Oscar” i inne dziwactwa

W niespodziance od zwycięstwa na ceremonii „Oscar” w 1954 roku Hepburn pocałowała przewodnika Akademii Jean Hersholt bezpośrednio w usta zamiast w policzek. A kilka minut po zdobyciu nagrody zrozumiała, że utraciła statuetkę.

„Szybko obracając się na schodach Central Theater w Nowym Jorku, pobiegła z powrotem do pokoju damskiego, zdobyła nagrodę i była gotowa do ujęcia na fotografie”.

Dla sceny pożegnania księżniczki z Joe Hepburn trzeba było płakać, ale niezdarna aktorka nie mogła wywołać łez na polecenie. Po wielu skasowanych dubbingach Wyler zaczął narzekać na stracony czas. Hepburn od razu się rozplakła, i scena została pomyślnie nagrana.

Bonus: Gwiazdy, których nie było

Rola księżniczki pierwotnie została zaproponowana Elizabeth Taylor i Jean Simmons, ale obie były zajęte. Rola dziennikarza Joe Bradley pierwotnie została zaproponowana Cary Grantowi, ale odrzucił ją, uważając się za zbyt stary na romans z Hepburn.

Po sukcesie filmu i Peckowi, i Hepburn otrzymali propozycję zrobienia sequela, ale ten projekt nigdy nie został zrealizowany. Być może właśnie dlatego „Rzymskie wakacje” pozostały wyjątkowym sztukowym filmem, który nie da się powtórzyć.

Okładka ze strony: gedonistica.timepad.ru