Dachówka z falizowanego szkła

Ściany z takim materiałem miały wygląd „pancerza” lub „łusk”.

Produkcja naturalnego szkła jest dość pracochłonna i kosztowna. Dlatego, gdy wzrosła potrzeba niezawodnych materiałów dachowych, pojawiła się konieczność wytworzenia materiału o podobnych właściwościach i wysokiej szybkości produkcji. Takim produktem, który zakończył długi proces badawczy, stał się szkło asbestowo-cementowe.

W czasie, właśnie asbestowy „klon” naturalnego szkła całkowicie przejął jego nazwę. Teraz słowem „szkło” nazywamy dokładnie syntetyczny materiał dachowy, a do oznaczenia oryginalnego produktu używamy wyrażenia „naturalne szkło”.

Szkło asbestowo-cementowe

Do głównych zalet nowego materiału należą prostota i szybkość montażu, a także niska cena zarówno samego materiału, jak i prac związanych z jego ułożeniem. Ponadto należy zaznaczyć następujące zalety tego materiału:

• ognioodporność;
• odporność na działanie atmosfery;
• niska przewodność cieplna;
• odporność na mroźne temperatury;
• łatwość obróbki (cięcie, wiercenie itp.)

Główne składniki w formule mieszanki przy produkcji takiego szkła, jak widać z jego nazwy, to asbest, cement i woda. Mieszanka tych materiałów jest wymieszana i formowana pod wpływem temperatury i ciśnienia w specjalnych formach. Cement pełni funkcję spoiwa, a włókna asbestu wzmacniają całość produktu i nadają mu dużą wytrzymałość.

Do względnych wad należy zaliczyć wysoką gęstość tego materiału oraz niską wytrzymałość na punktowy wpływ (np. poważne uszkodzenia dachu mogą spowodować silne gradobitne o dużej frakcji).

Producenci szkła wyróżniają następujące modyfikacje swoich produktów:

• falisty list z prostym profilem (WO).
• falisty list z zwiększoną wytrzymałością (WU).
• falisty list z znormalizowanym profilem (UV).

Z wszystkich wymienionych najbardziej popularny jest ostatni typ szkła, ponieważ ma podobną wytrzymałość jak list z zwiększoną wytrzymałością i większe wymiary niż zwykły szkło. Dlatego, zmniejszając łączną liczbę listów na dachu, zmniejsza się również długość stawów połączeń dachowych, czyli potencjalnie niebezpiecznych miejsc, gdzie mogą pojawić się przecieki.

Montaż dachu z szkła

Podstawą nachylonego dachu z szkła, jak zawsze, są stalowe belki. Prostopadle do belek na przyszłym dachu organizowana jest konstrukcja z drewnianego bryły. Wymiary bryły zależą od typu stosowanych listów: dla zwykłego szkła – 50 x 50 mm, dla zwiększonej wytrzymałości – 75 x 75 mm lub więcej. Kroki konstrukcji muszą być wielokrotnością wymiarów geometrycznych listów. Innymi słowy: od 500 do 550 mm przy użyciu WO i 750–800 mm, jeśli stosuje się UV.

Montaż falistych listów odbywa się od dołu do góry, tzn. od krawędzi w stronę grzbieta. Przesłonięcie listów wyższego rzędu nad listami niższego rzędu powinno wynosić 12–14 cm. Jeśli nachylenie dachu przekracza 30 stopni, przesłonięcie może być skrócone do 10 cm. W kierunku poziomym (długościowym) należy zapewnić przesunięcie listów każdego kolejnego rzędu o jedną falę w dowolnym kierunku względem poprzedniego rzędu.

Technika mocowania stosowana w takich dachach to śruby lub gwoździe z specjalną przeszywką i warstwą uszczelki z gumy, nazywane gwoździami do szkła lub śrubami dachowymi („rolniczymi”).

Malowanie szkła

Niektóre producenty wytwarzają szkło z już pokrytą powierzchnią barwną w najpopularniejsze kolory dachowe: brązowy, czerwony, niebieski, zielony. Jeśli dach został wykonany z niepomalowanego szkła, należy przeprowadzić obróbkę powierzchniowej strony dachu specjalną akrylową farbą do szkła.

Malowanie znacznie wydłuża żywotność dachu z szkła oraz nadaje całej konstrukcji kompletny wygląd. Ponadto, warstwa farby znacznie zmniejsza emisję szkodliwego asbestu do środowiska.