Montaż grzejników ogrzewania własnymi rękami

Obliczanie liczby grzejników i wybór ich lokalizacji

W konstrukcyjnym sensie grzejniki dzielą się na kilka typów w zależności od materiału wykonania: stalowe, aluminiowe i bi-metalowe. Istnieją oczywiście inne typy, ale ze względu na ich ograniczoną dostępność skupimy się na wymienionych trzech.

W związku z tym wydajność cieplna grzejników może nieznacznie się różnić w zależności od grubości i materiału wykonania – stalowe oddają ciepło silniej, aluminiowe słabsze, ale ogólnie liczba grzejników potrzebna do ogrzania pomieszczenia oblicza się według proporcji 1 sekcja na 1,2 m² w mieszkaniu lub 1 sekcja na 1 m² w domu prywatnym.

Najlepiej montować grzejniki pod oknami, ponieważ w ten sposób częściowo kompensowane są straty ciepła przez samo okno i krawędzie. Jeśli w jednym pomieszczeniu jest więcej niż jeden moduł (kilka sekcji połączonych razem), to pozostałe należy rozłożyć zazwyczaj w części przeciwległej do okna. Jeśli z jakichś powodów nie jest to możliwe, należy jednak zawsze zachować maksymalnie możliwy dystans między modułami, aby zapewnić równomierne nagrzewanie pomieszczenia.

Montaż grzejników

Montaż jest stosunkowo prosty. Przeanalizujmy go krok po kroku, zakładając, że w pomieszczeniu już wykonano rozprowadzenie rur z polipropylenu do ogrzewania.

• Od magistralnej rury ogrzewania odgałęziane są dwa krótkie odcinki cieńszych rur (np. jeśli magistrala ma średnicę 32 mm, można odgałęzić rury 25 lub 20 mm). Operacja ta wykonana jest przez wstawienie (lub początkową instalację razem z magistralą) trójników o różnych średnicach wyjściowych. Odległość między odgałęzieniami zależy od liczby sekcji grzejników planowanych do instalacji w konkretnym pomieszczeniu. Odległość powinna być równa szerokości modułu, plus rozmiar dwóch kątowych kranów-«amerykanów».
• Na odgałęzienia naklejamy mufty przejściowe, aby przejść z polipropylenu na stal. Mufta przejściowa to detali, która ma jeden wyjście z polipropylenu równy średnicy odgałęzienia, a druga część złożona z wtyczki z wewnętrzna rzeźbą stalową.
• Następnie montujemy na złączu z rzeźbą mufty przejściowej kątowe krany-«amerykanów», aby możliwe było zdemontowanie modułu bez blokowania całej instalacji ogrzewania. Gdy kran jest zamknięty, nośnik ciepła przestaje cyrkulować wewnątrz określonego modułu, bezpiecznie płynąc dalej po systemie.
• Na kranach, za pomocą złącz rzeźbowych, montuje się moduł z kilku sekcji grzejników. Z góry (odległość mierzona) w ścianę montuje się dwa kołki pod grzejnik, które będą przenosić główną wagę napełnionego nośnikiem ciepła modułu (zazwyczaj jedna sekja zawiera około 1 litr wody).

Oto wszystko – proste i zrozumiałe. Jedyna rzecz, na którą chcemy zwrócić uwagę – konieczność zachowania różnicy średnic rury magistralnej i odgałęzień pod grzejniki. Fizyczny sens polega na tym, by nośnik ciepła, cyrkulując przez system, nieznacznie „przyspieszał” dzięki zmniejszeniu średnicy rury i głównie przechodził przez moduł grzejnika, a nie obchodził go po magistrali.