System niezależnego zasilania elektrycznego domu wiejskiego

System niezależnego zasilania elektrycznego domu wiejskiego zaprojektowany jest do bezprzerwowego zasilania sprzętu i urządzeń domowych w przypadku planowych lub awaryjnych przestojów prądu. Jest on ostatnim broniącym waszego sprzętu.

System niezależnego zasilania elektrycznego składa się z różnych specjalistycznych urządzeń. Głównymi elementami w konstrukcji są źródła zasilania bezprzerwowego (UPS).

Wiele użytkowników myli system zasilania bezprzerwowego z systemem z rezerwowym źródłem energii. To nie to samo. System zasilania bezprzerwowego służy wyłącznie do zapewnienia pracy sprzętu, dopóki nie uruchomi się źródło rezerwowe, np. instalacja silnikowa zasilana diesel.

Jeśli w domu wiejskim nie ma rezerwowego źródła energii, czas pracy systemu musi wystarczyć, by zakończyć procesy informacyjne, bezpiecznie wyłączyć cały sprzęt i urządzenia domowe. Czas pracy niezależnej systemu określa się na etapie projektowania, ale zazwyczaj nie przekracza kilku minut.

Organizacja zasilania niezależnego

Aby poprawnie zorganizować system zasilania niezależnego w budynku, należy przeanalizować cechy architektoniczne obiektu, wymagania dotyczące niezawodności systemu, całkowitą moc pobieraną przez obciążenie, miejsce montażu sprzętu oraz inne szczegóły określone przez klienta. Zajmiemy się bliżej dwiema historycznie uformowanymi metodami budowy systemów zasilania zapewnionego.

Warianty zasilania niezależnego domu wiejskiego

• Pierwszy wariant polega na podziale zasilania według grup konsumentów energii elektrycznej. Każda grupa ma własne źródło zasilania bezprzerwowego. Urządzenia w tych grupach są łączone według lokalizacji lub funkcji. W przypadku uszkodzenia jednego źródła UPS tylko jego grupa przestanie działać, pozostałe będą kontynuowały pracę. Przy zwiększeniu liczby urządzeń w grupie, a więc zwiększeniu mocy, wystarczy wymienić źródło zasilania. Ważne jest, że ponieważ każde źródło zasilania bezprzerwowego jest obciążone inaczej, czas pracy niezależnej grup będzie różny.
• Drugim wariantem budowy systemu zasilania bezprzerwowego jest zasilanie całego domu wiejskiego jednym bardzo potężnym źródłem. Jest to bardziej efektywne wykorzystanie mocy urządzenia i pojemności akumulatorów. Możliwe jest elastyczne zarządzanie czasem pracy niezależnej dzięki odłączeniu mniej istotnych obciążeń. Ale i tu są wady. W przypadku awarii źródła zasilania bezprzerwowego całe wyposażenie zostanie wyłączone.

W czystej formie powyższe schematy budowy systemów zasilania zapewnionego i niezależnego są bardzo rzadkie. W praktyce stosuje się system dwu poziomowy, który stanowi ich połączenie. Główna idea polega na wyróżnieniu najważniejszych konsumentów energii, którzy będą działać od źródeł zasilania bezprzerwowego o małej mocy. Takie źródła nazywane są „drugiego poziomu”.

Mniej istotne obciążenia oraz źródła „drugiego poziomu” łączone są w jednolitą centralną systemu całego domu wiejskiego i kolejno podłączone do źródeł zasilania „pierwszego poziomu”. W rezultacie podczas awaryjnego wyłączania najpierw zatrzyma się działanie urządzeń „pierwszej grupy”, a najważniejsze urządzenia „drugiej grupy” będą działać jeszcze przez pewien czas.

Ochrona przed awarią sprzętu

Na koniec warto dodać, że mimo zapewnienia producentów o niezawodności ich sprzętu, awarie lub uszkodzenia źródeł zasilania bezprzerwowego i niezależnego nie są rzadkością. A zgodnie z prawem Murphy’ego, zdarzy się to właśnie w najtrudniejszym momencie. Dlatego warto rozważyć budowę systemu zasilania bezprzerwowego i niezależnego z nadmiarowym rezerwem. Każde główne źródło zasilania bezprzerwowego powinno być wyposażone w dodatkowe źródło zapasowe. Ten wariant jest najmniej ekonomiczny, ale jak pokazuje praktyka – najbardziej niezawodny.