Metody łączenia przewodów elektrycznych

Takie skręty mogły działać ponad dziesięć lat, jednak dziś mamy dostęp do znacznie większej liczby nowoczesnych metod łączenia przewodów elektrycznych, a wszystkie one są bardziej niezawodne niż prosta skrętka.

Zauważmy, że dziewięć z dziesięciu awarii i innych nieprawidłowości w instalacjach elektrycznych pojawia się właśnie w miejscach połączeń przewodów, dlatego nie można zaniedbywać jakościowego i niezawodnego połączenia.

Skrętka przewodów elektrycznych

Niezależnie od opinii, skrętka jest dziś najprostszym, najłatwiejszym i najbardziej szybkim sposobem łączenia przewodów elektrycznych. Jak już wspomniano, poprawnie wykonana skrętka może bezpiecznie służyć ponad dziesięć lat, a nawet dłużej. Do wad tego sposobu można zaliczyć duży wpływ czynnika ludzkiego — to samo połączenie może być wykonane inaczej przez różnych elektryków. Należy również pamiętać, że nawet bardzo dobra skrętka może z czasem zmienić się na słabszą pod wpływem czynników zewnętrznych, takich jak wysoka wilgotność, naprężenia mechaniczne, stałe duże obciążenie elektryczne itp.

Nie jedna mechaniczna skrętka nie może zapewnić 100% gwarancji niezawodności i bezpieczeństwa. Ponadto nie zaleca się skręcania przewodów miedzianych z aluminiowymi.

Pajenie i spawanie instalacji elektrycznej

Łączenie przewodów elektrycznych za pomocą pajenia lub spawania jest najbardziej niezawodnym sposobem. Pajenie najlepiej nadaje się do przewodów miedzianych. Obecnie istnieje wiele różnych płynów do pajenia przewodów aluminiowych, jednak pomimo tego, warto od nich zrezygnować.

Pajenie przewodów miedzianych odbywa się zwykłym sposobem — przy użyciu żarówki i lutu. Można użyć zwykłego żarówki o mocy około 100 W. Przed rozpoczęciem pajenia przewody należy najpierw zlutować (pokryć cienkim warstwą lutu). Podczas prac pajenowych można użyć zwykłej kaniwy lub specjalnych płynów. Następnie przewody dokładnie skręca się i przepajuje. Ochłodzenie lutu powinno następować naturalnie, inaczej istnieje ryzyko powstania pęknięć w połączeniu.

Wynik takich prac jest wystarczająco niezawodny. Do wad zlutowania przewodów elektrycznych można zaliczyć dużą pracochłonność tego procesu. Ponadto przy stałym naprężeniu mechanicznym przewód może zostać uszkodzony w miejscu, gdzie kończy się zlutowany odcinek instalacji. Obecnie pajenie przewodów elektrycznych nie jest tak popularne, jak, na przykład, w latach 90.

Drugim sposobem łączenia instalacji elektrycznej jest spawanie końców skrętowych. Ten proces wymaga użycia silnego transformatora i elektrody węglowej. Napięcie wyjściowe takiego transformatora powinno wynosić od 10 do 36 V przy mocy 400–600 W. Pod wpływem rozgrzanej elektrody i łuku elektrycznego dochodzi do stopienia końców skrętowych przewodów elektrycznych, co zapewnia bardzo niezawodny kontakt elektryczny. Proces spawania końców skrętowych przewodów można nazwać jeszcze bardziej pracochłonnym niż pajenie.

Do izolacji instalacji elektrycznej po wykonaniu pajenia lub spawania najlepiej użyć specjalnej rurki termoutężnej, która wygląda bardzo podobnie do zwykłej rurki kablekowej. Ta rurka po nagraniu bardzo szczelnie otacza miejsce połączenia przewodów elektrycznych, zapewniając najwyższą jakość izolacji. Alternatywą rurce termoutężnej może być zwykła taśma izolacyjna, owinięta w trzy warstwy i więcej.

Zaciski terminalowe

W współczesnych warunkach najpopularniejszymi sposobami łączenia przewodów elektrycznych są te, które wykorzystują różne zaciski terminalowe, których na dziś istnieje ogromna liczba. Zaciski terminalowe zapewniają niezawodny kontakt przy prawie niepracochłonnym procesie połączenia instalacji elektrycznej. Zaciski terminalowe to urządzenia z izolującym korpusami, w których znajdują się metaliczne kontakty umożliwiające zaciskanie przewodów.

Do najpopularniejszych rodzajów zacisków terminalowych można zaliczyć:

• Kontaktowe płytki zaciskowe. Płytka z określoną liczbą komórek. Połączenie elektryczne przewodów zapewnia się przez zaciskanie ich w czasie zamykania włożonych żył w komórki zaciskowe. Ten sposób połączenia jest bardzo szybki, wysokiej jakości i niezawodny.
• Zaciski sprężynowe. Procedura podłączenia do tego urządzenia do połączenia instalacji elektrycznej jest jeszcze prostsza. Wystarczy po prostu odsłonić przewód i włożyć go do otworu, gdzie zostanie zabezpieczony specjalną sprężyną. Ten sposób pozwala na łączenie przewodów aluminiowych i miedzianych. Użycie zacisków sprężynowych wyklucza korozję, ponieważ przewody nie stykają się ze sobą.
• Zaciski rozgałęzieniowe. W języku potocznym taki sposób połączenia przewodów elektrycznych nazywany jest „orzechami”. Zaczynki tego typu pozwalają na możliwość rozgałęzienia przewodów elektrycznych. Składają się z dwóch płytek z rowkami dla przewodów. Zamykane są czterema wiertłami, przy czym pomiędzy dwiema płytkami znajduje się trzecia, która pełni funkcję rozdzielacza między przewodami aluminiowymi i miedzianymi podczas ich łączenia.

Żaden z wymienionych sposobów połączenia przewodów elektrycznych nie powinien być stosowany, jeśli nie został wykonany poprawnie, jakościowo i sumiennie. W takim przypadku nie powinny pojawić się problemy z połączeniem przewodów.