10 błędów podczas ocieplania tarasu, o których powinieneś wiedzieć

Ta strona jest również dostępna w następujących językach:🇺🇸🇷🇺🇺🇦🇫🇷🇩🇪🇪🇸🇨🇳

Jak dołączyć i ocieplić taras, aby nie zniekształcić wyglądu domu i klimatu w własnym mieszkaniu? Zebrałyśmy kilka porad ostrzegawczych: czas uczyć się na błędach poprzedników

Samodzielne dołączenie i ocieplenie tarasu to cała historia z dodatkowym budownictwem, skomplikowanymi technologiami i mnóstwem papierowej woli. I z nieprzewidywalnym efektem: czasami po wszystkich staraniach ocieplona ściana wypada z pod osteklenia, ręczki okien są zbyt wysoko, a z sufitu kapią się krople kondensatu. Opowiadamy, jak zrobić taras pełnoprawną częścią mieszkania i nie żałować tego!

Błąd 1: przebudowa i przeplanowanie bez zgody

Nawet jeśli nie chcesz demoliować ściany między mieszkaniem a tarasem, a tylko chcesz ocieplić przestrzeń za oknem, lepiej poinformować o swoich zamiarach przedstawiciela BTI – aby potem nie mieć problemów, np. z sprzedażą mieszkania przy obecności niezgodności w technicznym pasporcie nieruchomości.

Porada: zaizoluj taras za pomocą przesuwnych pakietów szklanych z aluminiowym profilem – i wyposaż taras letni nieogrzewany w ten sposób. Przestrzeń ta nadal zwiększy (np. do przechowywania), a wiatry ze strony tarasu będą odczuwalnie mniejsze. Do tego rodzaju oszklania nie potrzebne jest pozwolenie.

Błąd 2: przeniesienie grzałki na taras

Jeśli otrzymałeś zezwolenie na przebudowę, to rzadko planujesz taki trik. Ale w każdym razie wiedz, że wyprowadzanie rur dla grzałki i samej grzałki za zewnętrzna ścianę budynku nie jest dozwolone. Straty ciepła na tarasie są zbyt duże, rury przy niewłaściwym ociepleniu mogą zamarznąć, możliwe są awarie; za dostarczanie ciepła do nieżywotnych metrów trzeba było dopłacić znaczną sumę po indywidualnym przeliczeniu. W każdym razie grzałki nie przenosi się na taras – pamiętaj o tym już na etapie projektowania ocieplonego tarasu.

Porada: pomocna będzie system elektrycznego ciepłego podłogi lub olejowa grzałka – można ją przykręcić do ściany tak samo jak zwykłą grzałkę.

Błąd 3: montaż bezramowego oszklania

Bezramowe skrzynki idealnie wyglądają – w zamkniętym stanie to gładka powierzchnia, czasem nie naruszająca nawet krawędzi. Ponadto skrzynki łatwiej składać „w harmonijkę”, nie zajmując przestrzeni tarasu. Jednak rozwiązanie to nie pasuje do ocieplonego tarasu: jednokrotne oszklanie i szwy między płatniami nie mogą chronić przed zimnem. Co więcej, na nich szybko gromadzi się kurz i pył, pozostają ślady od palców i nie można przykręcić siatki komarowej.

Porada: zerknij na najnowsze opracowania – np. do termoizolowanych przesuwnych okien. Ale najlepszym wyborem do oszklania ciepłego tarasu nadal są pakiety szklenne z polimeru o tradycyjnych rozwieranych skrzynkach. W rzeczywistości nie zajmują one tak dużo miejsca – można je otwierać tylko do wentylacji, a rozwierać dwa razy w roku, by umyć szkło z zewnątrz.

Błąd 4: zewnętrzne oszklanie na krośnikach

Chcąc zwiększyć powierzchnię, a точнее objętość dołączonego tarasu, właściciele mieszkań budują konstrukcję oszklania z wychodzeniem kilkudziesięciu centymetrów. Na górnym obwodzie pojawia się szeroki kryz, na którym stale gromadzi się śnieg, a w przepracowaniu po nim głośno stuka deszcz. Najważniejsze – na fasadzie pojawia się szklisty guz, który psuje wygląd budynku.

Porada: alternatywa możliwa tylko w ramach jednolitego wykończenia fasady. Jeśli w Twoim domu wszystkie tarasy są otwarte (lub powinny być takie), warto się pozbyć pomysłu na dołączenie lub nawet tylko oszklenie. I ozdobić taras zielonymi roślinami.

Błąd 5: ocieplenie w jeden warstwę

Do stworzenia ocieplonego tarasu parapecie i ściany są powielane warstwą z bloków polistyrenowych o grubości 70–100 milimetrów – ten materiał posiada doskonałe właściwości izolacyjne i odporność na zimno, więc niektórzy uważają, że dodatkowe ocieplenie ścian i parapecie zbudowanych wewnątrz blokami polistyrenowymi nie jest potrzebne. W rzeczywistości warstwa takiej grubości może zamarznąć.

Porada: dodaj do warstwy izolacyjnej płyty ekstrudowanego polistyrenu lub płyty kamiennej wełny.

Błąd 6: nieprzyjmowanie paroizolacji

Szczególnie niebezpiecznie, jeśli używasz wełny mineralnej jako izolatora – bez materiału paroizolacyjnego zaschnie i zniszczy ściany i podłogę na tarasie, a sąsiedzi mogą zauważyć kondensat na sufitach swoich tarasów. W wewnętrznej przestrzeni bez paroizolacji nieżywotnego pomieszczenia, bez względu na to, czy jest ono zewnętrzne, kondensat pojawia się natychmiast.

Porada: nawet jeśli używasz tylko polistyrenu lub innych piankowych materiałów do izolacji – nic nie powstrzyma Cię przed dodaniem cienkiej warstwy paroizolacyjnej folii. Dla wełny mineralnej taki dodatek to absolutny must-have!

Błąd 7: nadużywanie szpachli bez ochrony

Szwy z puchnącą klejowym szpachlem – koszmar perfekcjonisty. Estetycznie nienatrzymane, jeszcze grożą uszkodzeniem klimatu w mieszkaniu: rzeczywiście, poliuretanowe szpachle nie wytrzymują bezpośredniego światła słonecznego i działania wilgoci. Bez odpowiedniej ochrony szybko się niszczą, otwierając wcześniej zabezpieczone szczeliny i przestrzenie dla wiatrów i hałasu z ulicy.

Porada: starannie przetraw szpychle – obetnij nadmiar szpachli, wyrównaj materiał drobną papierową szlifową i pokryj szpachlową lub akrylową farbą (lepiej użyć obu wariantów). Jeśli nie masz pod ręką szpachli lub farby, возьmij specjalny klej montażowy – ale pamiętaj, że na takie szwy trudno nałożyć farbę.

Błąd 8: niewłaściwa konstrukcja podłogi

Nie stawiaj się na idealnie równej podłodze przy użyciu grubej betonowej stępkowej warstwy, na której później leży solidna warstwa kleju do płytek i następnie wykładzina ceramiczna. Przeładowanie przestawu jest niebezpieczne. Lepiej ociepl podłogę przy użyciu bardzo lekkich materiałów (zawsze zgodnie z umową, że w tym przykładzie nie chodzi o system ciepłej podłogi).

Porada: receptur do warstwy izolacji dla podłogi na tarasie jest wiele, ale wszystkie one w zasadzie ograniczają się do użycia miękkiego izolatora bezpośrednio nad płytami betonowymi (można użyć polipolistyrenu lub wełny mineralnej). Następnie rekomenduje się ułożenie drugiej warstwy izolatora – i bezpiecznie stosować hydroizolację (nakłada się hydroizolację z przekroczeniem co najmniej 15 centymetrów). Powierzchnię można wykonać cienką stępkową – a wielu uzdolnionych po prostu kładzie płytkę, jeśli na tarasie nie ma znaczącego nachylenia: płyta jest cienka, lekka i równa, a powierzchnia niej w ciepłym i chronionym przed wilgocią tarasie można ułożyć dywan lub laminat.

Błąd 9: ocieplenie ściany między tarasem i mieszkaniem

Jeśli taras jest dołączany i ocieplany, to zewnętrzna ściana staje się wewnętrzna. A wykończenie jej wszelkimi materiałami izolującymi będzie w większości przypadków bezużytecznym traceniem czasu i pieniędzy – na klimat w mieszkaniu po obu stronach tej ściany ocieplenie nie wpływa.

Porada InMyRoom: wydane pieniądze wydaj na piękne wykończenie ściany i przestrzeni pod oknem. A także na ważne drobne rzeczy – patrz następny punkt.

Błąd 10: nieinteresowanie się drobnostkami

Ten błąd w normalnym przypadku występuje u wszystkich. Ale najczęstsze przeklejenia można wyeliminować na początku:

przy oszklaniu planuj i omawiaj wysokość położenia rączek, a także materiał, grubość i sposób montażu podokiennej deski (jeśli postanowiłeś dodać do ramek podokienko);
rozwiąż, czy potrzebna jest i jak będzie montowana siatka komarowa;
przestrzenie między parapeciem i płytą przestawu, nie dostosowane do sufitu lub płaszczyzny oszklonej ściany, należy zasilić i ukończyć. Określ, jakie materiały i narzędzia będą potrzebne – i przeprowadź prace przed rozpoczęciem ocieplania.

Porada: jeśli warstwa izolacyjna na ścianach staje się dość gruba, zadbać o dodatkowe rozszerzalniki profili – by ściana nie wychodziła zbyt daleko pod osteklenie.

There can be your advertisement