Montaż onduline własnymi rękami

Płaszczyzna z onduline to jedna z najtańszych opcji. Jednak wiele osób zauważa jej krótki czas trwałości. Aby przedłużyć okres bezobsługowego użytkowania dachu, kluczowe jest poprawne wykonanie montażu.

Przygotowanie podłoża

W zależności od nachylenia dachu, określ parametry konstrukcji drewnianej. Jeśli nachylenie wynosi 10° lub mniej, wymagana jest spójna konstrukcja drewniana z desek przyłożonych ściśle (z zachowaniem wolnej przestrzeni na rozszerzanie się spowodowane temperaturą i wilgocią). Przecięcie końcowe (leżącego wyżej listu nad dolnym) powinno wynosić co najmniej 300 mm, boczne – 2 fale. Zastosowanie tych parametrów jest niezbędne do wodoodporności dachu. W obszarze grzbietu, krawędzi, okienek, komina, konstrukcja drewniana również jest spójna.

Im większy nachylenie, tym mniejsze przecięcie końcowe. Dla nachylenia struktur od 10° do 15° nie wymagana jest spójna konstrukcja drewniana, jednak jej odstęp nie może przekraczać 45 cm. Przecięcie końcowe powinno wynosić co najmniej 200 mm, boczne – 1 fala. Jeśli nachylenie dachu przekracza 15°, odstęp konstrukcji drewnianej może być zwiększony do 60 cm. Przecięcie końcowe może wynosić 170 mm, boczne – 1 fala.

Na struny kryje się membrana wodoodporna i paroprzepuszczalna, która chroni przed przenikaniem wilgoci pod dach, ponieważ onduline może się zmoknąć. Następnie montuje się belki lub deski konstrukcji drewnianej. Ważne jest zachowanie dokładnej odległości między nimi, do tego można użyć sznura kierunkowego. Konstrukcja drewniana musi być wyrównana do deski krawędziowej i biegnąć równolegle do niej.

Montaż listów onduline

Montaż należy rozpocząć od strony dachu, na którą wiatr wieje słabiej. Pierwszy montuje się list najbardziej zbliżony do frontonu, położony na dole. W przypadku dachu walcowego, wyrównanie odbywa się nie po frontonie, lecz po krawędzi. Listy powinny wystawać o ok. 40 mm poza fronton, przy czym fala skierowana jest w dół.

Początkowo montaż listu należy wykonać wzdłuż frontonu, na dole i wzdłuż linii konstrukcji drewnianej. Gwinty wbiwane są w wierzchołek fali. Dla kompensacji rozszerzania termicznego gwinty nie należy wbijać zbyt mocno w onduline – główki powinny wystawać o 5 mm. Po ułożeniu i wyrównaniu drugiego listu gwinty wbiwane są co drugi list. Główka listu przybija się w trakcie ułożenia drugiego rzędu płytek.

Podczas montażu konieczne jest cięcie materiału pokryciowego. Można to zrobić za pomocą piły ręcznej lub piły okrągłej. Aby piła nie zacinała się, można ją smarować olejem maszynowym. Przed cięciem należy wykreślić linię cięcia ostrymszym ołówkiem. Podczas cięcia wzdłuż listu można użyć innego listu do oznaczania i wyrównania krawędzi.

Po ułożeniu pierwszego rzędu rozpoczyna się montaż drugiego. Pierwszy montuje się półlist. W ten sposób rzędy listów będą iść stopniowo, zwiększając wytrzymałość końcowego pokrycia. Aby nie pomylić się przy montażu (nie przegapić konstrukcji drewnianej), należy użyć naciągniętego sznura.

Inny sposób montażu onduline, gdy po pierwszych dwóch listach niższego rzędu trzecim montuje się pierwszy list drugiego rzędu. Dalej montaż listów odbywa się na zmianę w dwóch rzędach: parzyste z dołu, nieparzyste z góry. Taka metoda montażu pozwala osiągnąć szczelne przyleganie nie tylko poziomych nałożenia, ale i połączenia listów w dwóch rzędach.

Montaż dodatkowych elementów

Do listów onduline dołączone są elementy tego samego koloru: grzbiet, krawędzie, planki końcowe. Specjalne elementy krawędzi montowane są pod listami euroszyn. Pozostałe elementy pomocnicze montowane są po zakończeniu montażu listów. Wszystkie specjalne elementy mają oznaczenie: onduline. Główki gwintów należy dokładnie zaciskać, w przeciwnym razie mogą się odkręcić podczas użytkowania.

Montaż planki grzbietu należy rozpocząć od strony przeciwnej do dominujących wiatrów. Przecięcie planek musi być nie mniejsze niż 125 mm. Gwinty wbiwane są w wierzchołek każdej fali listu onduline, który styka się z grzbietem.