System kanalizacyjny domu na okręgu

Domy wiejskie rzadko znajdują się w pobliżu centralnych kanałów odprowadzania zanieczyszczonych ścieków. Często nie ma możliwości podłączenia się do istniejącej rury, co stawia przed właścicielem domu na okręgu pytanie o organizację odpływu wody na miejscu.

Na ten temat przeprowadzono duże badania i napisano wiele książek opisujących krok po kroku budowę zbiornika oczyszczającego. Na sposób wykonania kanalizacji i jej zasadę działania wpływają liczne czynniki, wśród których najważniejsze to: odległość od poziomu wód gruntowych, ilość zużywanej wody, zasady i normy ekologiczne itp.

Klocki betonowe czy droga instalacja zbiornika oczyszczającego?

Najprostszym sposobem organizacji odpływu ścieków z domu jest zainstalowanie dwóch lub więcej klocków betonowych pod ziemią w odległości 10–20 metrów od domu. Ten sposób jest stosunkowo tani i nie wymaga specjalnych umiejętności, z wyjątkiem zapewnienia odpowiedniego nachylenia rury odpłyowej w kierunku klocków – 1 cm na każdy metr rury.

Jakie trudności mogą wystąpić przy organizacji takiego odpływu? Po pierwsze, to aspekt ekologiczny. Często inspektorzowie sanepidu chodzą po osiedlach dachowych z długim patykiem i sprawdzają, czy dno zbiornika jest betonowe.

Może się to wydawać dziwne, ale zgodnie z przepisami sanitarnymi, dno zbiornika musi być betonowe, ponieważ w przeciwnym razie ścieki będą przedostawać się do środowiska. Na przykład zanieczyszczona woda z pralki lub zmywarki może poważnie uszkadzać ekosystem, zwłaszcza jeśli w pobliżu zbiornika znajduje się studnia z wodą pitną.

Z drugiej strony, betonowanie dna zbiornika znacznie zmniejsza jego skuteczność – woda będzie się gromadzić w podziemnej betonowej pojemności i wymagać regularnej wyciągania. Na przykład dwa betonowe klocki o średnicy 1,5 m i wysokości 0,9 m zapewniają pojemność użytkową 2,5 m³, podczas gdy przeciętny zużytek wody przez rodzinę czterech osób wynosi około 8 m³ miesięcznie. Wnioski są oczywiste.

Przejściowym krokiem ku automatycznej filtracji i oczyszczaniu ścieków jest zbiornik przepływowy. Składa się z rzędów klocków betonowych ułożonych jeden za drugim z niewielkim nachyleniem. W tych zbiornikach woda przepływa do kolejnych, a ciężkie zawiesiny osiadają w poprzednich. Dzięki temu wymagane jest znacznie rzadsze wyciąganie i efekt ekonomiczny zastosowania systemu przepływowego rośnie, mimo że początkowo jest on droższy niż prosty system klocków betonowych.

Montaż zbiornika oczyszczającego

Montaż zbiornika kanalizacyjnego można podzielić na następujące etapy: przygotowanie wykopu, tworzenie pola filtracyjnego, ustawienie nachylenia rur i bezpośrednie zamontowanie konstrukcji. Po wykopaniu wykopu (jego rozmiary zależą nie tylko od rozmiarów zbiornika, ale także od grubości podłoża i wysokości warstwy izolacyjnej), należy przygotować betonową podkładkę pod zbiornik. Zbiornik jest ciężki, dlatego najpierw zagęszcza się grunty wibroplitą, potem układany jest podkład z piasku i żwiru, a dopiero później wylewana jest podkładka betonowa.

Przy wyborze miejsca instalacji zbiornika należy uwzględnić zalecenia producenta konkretnego urządzenia – zazwyczaj zaleca się jego umieszczenie w odległości powyżej 6 metrów od domu. Powód tego wymagania to ochrona domu przed potencjalnym podtopieniem piwnic i uszkodzeniem konstrukcji fundamentu.

Podczas montażu zbiornik napełnia się do jednej trzeciej wodą, aby zwiększyć jego stabilność, następnie poziomuje się go i mocuje specjalnymi kołkami do betonowej podkładki. Woda wypełniająca zbiornik zapobiega wypuknięciom ścianek podczas zasypania gruntem. Ostatnim istotnym szczegółem jest umieszczenie pokrywy zbiornika powyżej poziomu gruntu, co zapobiega wpływowi wody deszczowej i topniejącej do wnętrza urządzenia.

Zasada działania zbiornika polega na wielostopniowej filtracji ścieków i biologicznym rozkładzie osadu, co pozwala na bezpieczne wypuszczanie wody oczyszczonej do środowiska.