Budowa fundamentu domu z bloczków FBS

Jeśli chcesz zwiększyć nośność bloczków FBS, stosuje się je w połączeniu z podkładami fundamentowymi, które układane są bezpośrednio pod bloczkami. Podkładki fundamentowe FLS rozszerzają powierzchnię kontaktu (podeszwy) fundamentu z gruntem, co zwiększa powierzchnię podparcia budynku. Do produkcji płyt FLS i bloczków FBS stosuje się ciężkie betony marki B12,5 M150 i B15 M200.

Wymiary bloczków FBS

Ponieważ bloczki FBS to najpopularniejszy rodzaj bloczków fundamentowych, są one produkowane w kilku rozmiarach, aby służyły do możliwie szerokiego zakresu zastosowań:

• wysokość bloczku — 69 cm;
• długość — 90, 120 i 240 cm (oznaczenia odpowiednio FBS-9, FBS-12, FBS-24);
• przekroje — 30, 40, 50 i 60 cm.

Przygotowanie podłoża

Pierwszym etapem budowy fundamentu jest wyznaczenie osi. Zaczyna się od przeniesienia osi fundamentu na podłoże (dno wykopu), które przygotowano wcześniej. Do tego celu rozciągane są osiowe sznury, a punkty przecięcia przenoszone na dno wykopu za pomocą obciążeń lub przyrządów laserowych. Punkty te służą jako punkty odniesienia do pomiaru wymiarów projektowych i są zabezpieczone stalowymi kołkami (np. uszkodzoną stalą zbrojeniową), tak by sznur-przypięty wychodził o 2 mm poza zewnętrzny krawędź ławy fundamentowej.

Podkładka pod fundament najczęściej wykonana jest z wyrównanego i zagęszczonego piasku. Czasem jednak projekt może przewidywać inną przygotowanie podłoża. W przypadku piasku bloczki FBS montowane są bezpośrednio na wyrównanej podstawie, na innych rodzajach gruntu wykonuje się wstępne przygotowanie piaskowe.

Towarzysząca warstwa piasku powinna mieć grubość 5–10 cm. Pod podeszwa fundamentu nie może występować luźny, niezagęszczony grunty. Szerokość i długość podłoża z piasku muszą przekraczać rzeczywiste wymiary fundamentu o 200–300 mm.

Montaż bloczkowego fundamentu

Zanim podniesiesz pierwszy bloczek, upewnij się, że nogi wyciągu znajdują się na odpowiedniej odległości od krawędzi wykopu, by zapobiec osunięciu gruntu i odpadaniu krawędzi wykopu. Montaż bloczków fundamentowych nie jest dopuszczalny na powierzchni pokrytej śniegiem lub wodą.

Pierwsze montowane są bloczki-majki. Umieszczone są one w rogach oraz na przecięciach fundamentu i przekryć. Od ich poprawnego ułożenia zależy zgodność rzeczywistych wymiarów i kierunków fundamentu z projektem. Sznurowanie przenoszone jest stopniowo w górę wraz ze wzrostem liczby ułożonych bloczków FBS. Małe odchylenia od wymiarów względem sznura można korygować przesuwając bloczki łomem.

Poprawność położenia bloczków-majek sprawdza się przy użyciu niwelatora. Jeśli bloczek został położony z odchyleniem przekraczającym dopuszczalne normy, wyciąga się go wyciągiem, ponownie dopasowuje i ponownie układa w fundament.

Typowa metoda montażu bloczków przypomina układanie cegły z przerywaniem rzędów co jeden lub dwa i przekryciem szwów w rozstaw. Układanie odbywa się na zaprawie cementowej, jej wysokość może osiągać do pięciu bloczków.

W przypadku, gdy wymiar projektowy ściany nie jest wielokrotnością długości bloczków fundamentowych, puste przestrzenie powstające pomiędzy nimi podczas układania, wypełnia się specjalnymi bloczkami dodatkowymi na zaprawie cementowej lub tzw. plomby — monolitycznymi wstawkami z żelbetu.

W blokach fundamentowych dopuszcza się również niewielkie zaciski do przeprowadzania w budynku instalacji podziemnych: kanalizacji, wodociągów, elektryki. Wszystkie szwy między bloczkami FBS muszą być wypełnione zaprawą — dotyczy to zarówno szwów poziomych, jak i pionowych.