Sekrety fotografii wnętrz: jak dekor zmienia pomieszczenie

Dekoracją na sesji można zmienić wnętrze do niepoznania. Puste, jeszcze nie zamieszkane pomieszczenia mogą wyglądać przytulnie, pełne historii, jeśli zostaną odpowiednio dekorowane. Zasadniczo sesja wnętrz to sesja gotowej kompozycji stworzonej przez projektanta i stylistę, ale nie wszystko jest tak proste, wyjaśnia fotograf Dina Aleksandrova. 

Fotograf wnętrz Dina Aleksandrova Działa w delikatnym stylu, uważa, że ważne jest zachowanie naturalności produktu, a o jego zaletach można opowiedzieć.

Dostarczyć ruchu w kadrze, uczynić gotową kompozycję żyjącą i ciekawą to wspólny cel fotografa i stylisty. Jeśli jesteś projektantem lub dekoratorem i zdecydowałeś się na sesję fotograficzną gotowego obiektu – ta informacja jest dla Ciebie. Pokażę Ci teraz uniwersalne schematy budowania kadru w fotografii wnętrz.

Kołowa lub mieszcana kompozycja

Pierwszy zasada, którą warto zapamiętać, jeśli nie masz dużego doświadczenia i dekoracja w kadrze jest potrzebna – najmniejsze przedmioty zawsze należy ustawić na pierwszym planie. 

Jeśli na pierwszym planie znajduje się najmniejszy przedmiot, 2–3 większe nie powinny być równe pod względem wysokości lub szerokości. Można włączyć czwartego „gracza” do kompozycji.

Przy grupowaniu przedmiotów skąpo po bokach kadru warto wstawić pomocnicze przedmioty: szuflady, rogówki obrazów, kawałek szafki, obrzeże talerza. To ważne nie tylko dla głębi kadru, ale też dla osiągnięcia efektu ruchu. Oczy będą się poruszać po okręgu, jakby dotykały przedmiotów od głównego do pomocniczego, a potem wracając do punktu początkowego.

Kompozycja diagonalna

Metoda budowania kompozycji diagonalnej jest starsza niż świat. Przedmioty leżące na przekątnych przyciągają uwagę bardziej niż przedmioty ustawione obok siebie. Logika mówi, że na przekątnej należy umieścić przedmioty o wartości dominującej. Budując kompozycję bez kamery trudno przewidzieć jej położenie, więc takie kadry lepiej budować przez aparat.

Przy budowaniu kompozycji diagonalnej najlepszym stosunkiem będzie 2:3 lub 4:3. Orientacja kwadratowa również pasuje, jednak nie wywoła takiego wizualnego wpływu jak orientacja prostokątna. Budując kompozycję ustawiaj przedmioty na przekątnej.

Zasady kompozycji kołowej tutaj również działają: dalsze przedmioty powinny być większe niż przedmioty pierwszego planu. Dla zróżnicowania można złamać regułę i pójść drogą podziału przedmiotów: mniejszy – średni – mniejszy – większy.

Skoro kompozycja diagonalna jest najtrudniejsza, ważne nie przesadzić. Staranne i dokładne ustawienie przedmiotów w linii może doprowadzić do sztuczności, wykrycia obecności dekoratora. 

Ostatnie trendy fotografii wnętrz pobudzają chaos i lekką niechęć, więc korzystając z metody diagonalnej, pamiętaj o krawędziach kadru. Przecięte przez granicę kadru przedmioty, zwłaszcza na jednej z niezastosowanych przekątnych, wzmacniają przyciąganie oka do głównego przedmiotu. Co więcej, kadry nie utracą głębi przestrzeni.

Kompozycja centralna

W klasycznej kompozycji centralnej główny obiekt ustawia się w centrum, pomocnicze przedmioty o większej wysokości – po bokach. W narożnikach kadru lub w centrum u góry należy umieścić pomocnicze detale. W kompozycji centralnej oko śledzi przedmioty zaczynając od środka po poziomie lub pionie, przemieszczając się między nimi.

Dla kompozycji centralnej pasuje każda orientacja kadru. Dla fotografii wnętrz kompozycja centralna najbardziej przydaje się do kadrów frontowych.

W kompozycji centralnej dobrze działają zasady symetrii i równowagi. Prosto mówiąc, symetria osiągana jest poprzez powtarzanie tych samych lub podobnych obiektów (lub ich podobnych wersji) ustawionych w równej odległości od siebie i od środka kadru. Symetria w fotografii wnętrz będzie również związana z architekturą budynku, rozmieszczeniem mebli i dekoracji.