Dom na wzgórzu od Nowej Laboratorium Materiałowego Badawczego w Japonii

Projekt: Dom na wzgórzu Architekci: Nowe Materiałowe Laboratorium Badawcze Lokalizacja: Japonia Powierzchnia: 3 369 stóp kwadratowych Rok: 2022 Zdjęcia autorstwa: Masatomo Moriyama

Dom na wzgórzu od Nowego Materiałowego Laboratorium Badawczego w Japonii

Dom na wzgórzu zaprojektowany przez Nowe Materiałowe Laboratorium Badawcze w Japonii wykorzystuje unikalne dwupoziomowe rozmieszczenie między dwoma budynkami, aby harmonijnie łączyć się z naturalną topografią swojej wzgórza. Architekci dali priorytet prywatności, zapewniając każdemu pomieszczeniu widok na spokojny ogród. Zewnętrzny fasad został zaprojektowany tak, by wywoływał spokój i oszczędność, featuring pionowa system belkowy i szpilki z jednolitego drewna z równomiernie rozłożonymi belkami. Budynek ma mieszaną konstrukcję: pierwszy piętro wykonane z betonu żelazobetonowego, drugie – z drewnianych kolumn i belek. Japońskie materiały zajmują centralne miejsce, tworząc przestrzeń, która płynnie integruje się z naturą i podkreśla znaczenie przetwarzania drewna, mimo trudności związanych z wymaganiami bezpieczeństwa pożarowego w mieście.

Zaprojektowaliśmy ten dworski dom na działce około 330 m² (100 tsubo) w środku wzgórza w cichym obszarze mieszkaniowym. Ponieważ działka ma różnicę wysokości 2 metry, zastosowaliśmy dwupoziomowe rozmieszczenie między budynkiem północnym i południowym, by pasowało do topografii. Naszym celem było stworzenie dworskiego domu, którego nie można zobaczyć bezpośrednio z zewnątrz, i wybraliśmy bardzo prywatne rozmieszczenie, gdzie każde pomieszczenie oferuje widok na spokojny ogród. Ponieważ wystarczająca ilość światła naturalnego dociera z ogrodu, zrobiliśmy południowy fasad „zamknięty” bez okien. Chcieliśmy stworzyć wygląd, który wywołuje spokój i oszczędność, jednocześnie jak pionowy system belkowy i szpilki z jednolitego drewna o równomiernie rozłożonych belkach zapewnia wizualny akcent.

Konstrukcja budynku to mieszanina: pierwsze piętro wykonane z betonu żelazobetonowego, drugie – z drewnianych kolumn i belek. Część konstrukcji żelazobetonowej wznosi się jako platforma podtrzymująca ziemię obok niej, a górna część składa się z ręcznie przetworzonego szkieletu. Kluczowym elementem przestrzeni jest krawędź – 10-metrowa belka z drewna tohoku pina z końcówką nakuři¹. Szinsu larč używany jest dla drewnianych okien wychodzących na dworski ogród, a charakter drewna o określonym czerwonym kolorze harmonizuje się ze specjalnie wyprodukowanymi kamiennymi płytkami i szklistym wykończeniem sztukatury. Dla zewnętrznych elementów wokół domu użyliśmy antycznych betonowych płytek ze starego tramwaju do wejścia i kamienia Aiki dla ścian ogrodu. Dla rośliny posadziliśmy wiecznie zielone japońskie tis i sosny; w dworskim ogrodzie naprzeciwko posadziliśmy liściaste drzewa zmieniające kolor w jesieni, tworząc wrażenie zmiany pór roku na całej terenie. Obszary mieszkalne i jadalne zaprojektowano tak, że ich podłoga, znajdująca się na tym samym poziomie co dworski ogród, wydaje się jego kontynuacją.

Wykorzystując cechy dwupoziomowej konstrukcji, zachowaliśmy niską dach budynku południowego tak, aby wyglądał jak jednopiętrowy budynek przy patrzeniu z innych części domu. Dach o podwójnym skrośnym pokryciu i wypustach pokryty prostymi miedzianymi dachówkami i ozdobiony krawędzią z dwupoziomowych nosigavary². Co do drewnianych elementów dachu, zostawiliśmy struktury i wykończenie otwarte, aby pokazać, że osobne przestrzenie są częścią większego całego i uczynić drewniany szkielet widocznym wszędzie. Dla ciała domu użyliśmy drewna iglastego, przede wszystkim tohoku pina i kedy Yosino, a dla połączeń wybraliśmy drewno pinu Yanimatsuma, kedy Yokusugi i kastanowca oraz cieszyliśmy się miłością do drewna południowo-tichomorskiego, takiego jak czerwone drzewo z Indii, myanmarczyk tuk i maracuja. Dla materiałów kamiennych użyliśmy Oja i Tatsuyama tuftu, twardego piaskowca z Isahai i katsuren trawertynu z Okinawy. Ogólnie zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy, aby stworzyć przestrzeń, gdzie japońskie materiały zawsze grają rolę główną.

Drzwi łączące budynek południowy i północny mają okno. Nadaliśmy schodowi miękką nachylenie i dość głębokie stopnie, aby stworzyć linię ruchu wskazującą na dwa przestrzenie połączone bez przerw. Kluczowym punktem domu jest troska o to, jak zmienia się widok z okien na dworski ogród. W rezultacie poziom podłogi może się zmieniać bez tego, byś to zauważył.

Nie chcieliśmy budować zwykłej ognioodpornej konstrukcji wymaganej w japońskich miastach zgodnie z normami budowlanymi, więc rozłożiliśmy budynek na działce generoznej 330 m², aby mógł być bezpieczny dla pożaru. Nasza staranność do szczegółów prawnych dała nam porównywalną swobodę w użyciu drewnianych części zewnętrznych ścian i kolumn, a także wewnętrznych stropów, co przyczyniło się pozytywnie do ogólnego projektu. Przy zwiększaniu ilości drewnianych konstrukcji lub szkieletu w obszarach miejskich w Japonii architekci muszą spełniać wymagania bezpieczeństwa pożarowego. Ale z powodu wielu regulacji sterujących użyciem naturalnego drewna, budowa z dużą ilością drewna i szkieletu (który jest stosunkowo łatwy do realizacji w wsiach) jest po prostu niemożliwa w miastach.

Jednak w ulicach miejskich składających się tylko z budynków wymaganych pożarowej bezpieczeństwa jest coś bardzo smutnego. Mamy nadzieję jasno wskazać różne problemy, z którymi boryka się drewniana konstrukcja w warunkach miejskich, i znaleźć rozwiązania dla nich. Mistrzowie drewna z niezbędnymi umiejętnościami stanowią ważną część każdego rozwiązania. Ostatnie poszukiwanie uproszczenia i efektywności, a także użycie wcześniej przetworzonego drewna i gotowych połączeń doprowadziło do uśrednienia poziomu umiejętności. Dlatego praktykujący architekci mają trzy obowiązki: musimy opowiedzieć światu o wielkości sztuki przetwarzania drewna, pomóc rozwijać indywidualną kreatywność mistrzów drewna, którzy sami rozcinają i formują drewno, a także dać im możliwość stosowania swoich umiejętności.

–Nowe Materiałowe Laboratorium Badawcze