Płaskostrzenna dach własnymi rękami

Montaż dachu krok po kroku

Montaż konstrukcji dachu jednospadowego różni się tylko nieco od montażu dachu dwuspadowego. Podstawą jest również belka kierunkowa, czyli maurelat. Jeśli górny pas zbrojeniowy budynku został dobrze zalany, niekoniecznie trzeba ciągnąć maurelat wzdłuż całego obwodu budynku – wystarczy umieścić jego odcinki pod nogami nośnymi konstrukcji strópowej.

Miedzy maurelatem montuje się belki stropowe ostatniego piętra (lub podłogi strychu). Zazwyczaj krok między belkami wynosi 0,8–1 metr. Do wyrobu samej belki stosuje się drewno o przekroju 100x100 mm lub 100x150 mm. Krok montażu belk i ich przekrój zależą od obciążenia, jakie będzie wywierane na nie dach, a także od masy wszystkiego, co zostanie zamontowane w przestrzeni poddasza. Jeśli strych ma być wykorzystywany jako magazyn lub nie wykorzystywany wcale, krok belk może nieco wzrosnąć, natomiast jeśli planuje się stworzenie mieszkalnego pomieszczenia strychowego z ciągłą eksploatacją, krok powinien być częstszy.

Na poziome belki stropowe należy ustawić pionowe stojaki, które będą wspierać stryki. Przy wyborze miejsca montażu stojaków należy znaleźć optymalny kompromis między szerokością pomieszczenia, które może powstać pod dachem, a wytrzymałością podparcia stryków. Im bliżej środka stryku umieszczony jest stojak, tym skuteczniej będzie rozkładane obciążenie od dachu.

Na krawędzi belki z podparciem na stojaku montuje się stryki. Należy zapewnić, by stryki były wcięte w belkę, aby zapobiec przesuwaniu się pod ciężarem całego dachu. Stryki, stojak i belka stropowa powinny tworzyć trójkąt prostokątny. Stryki i belki powinny wyprowadzać się poza ścianę budynku o 0,7–1 metr, tworząc nadproż dachu, aby zapobiec zlewaniu się opadów atmosferycznych bezpośrednio pod fundament budynku.

Aby zwiększyć sztywność konstrukcji, zaleca się w jednym lub dwóch miejscach połączyć kątownikiem środek stryku z maurelatem. To rozwiązanie nada całości dachu zwiększoną sztywność i wytrzymałość na obciążenia śnieżne i wiatrowe.

Wykończenie dachu jednospadowego

Podstawą do zamocowania dowolnego materiału dachowego jest obudowa. W zależności od wybranego materiału dachowego, obudowa może być ciągła – wykonana np. z listów płyt OSB lub wodoodpornych płyt klejonych, albo z przerwami, jak w przypadku montażu nieobciętej deski lub bryły.

Ciągła obudowa stosowana jest pod drobnoelementowe materiały dachowe, zamocowane niezależnie na nachyleniach dachu. Mowa tu o płytkach bitumicznych, ceramycznych lub polimerowo-piaskowych dachów płytkowych itp.

Nieciągła obudowa nadaje się do metalowych płytek, ondulina i innych materiałów dachowych w formie listów. Kroki rozrzedzonej obudowy zazwyczaj wynoszą 50–70 cm.

Po obudowie układana jest folia hydroizolacyjna z przyrostem 15 cm między poszczególnymi polami. Można ją zabezpieczyć za pomocą zwykłego wkrętarki budowlanej. Między strykami układa się materiał izolacyjny z wełny szklanej lub waty bazaltowej, a z dołu podszkliwa się folia paroizolacyjna, którą można również zabezpieczyć wkrętarką.

Folia hydroizolacyjna montowana jest na obudowie zgodnie z zaleceniami producenta. Dach jednospadowy zwykle jest ustawiany nachyleniem w stronę podwietrzną, aby jak najskuteczniej chronić budowlę przed kosiącymi deszczami.