Technologia izolacji dachów

Aby zminimalizować negatywny wpływ takich zmian temperatur, każdy dach powinien być izolowany termicznie. Izolacja ma szczególne znaczenie dla pokryć metalowych, dachów falistych, blachy dachowej i blachy profilowanej.

Jeśli doboru rodzaju izolacji termicznej i obliczania jej grubości podejść z odpowiedzialnością, można osiągnąć znaczne oszczędności finansowe związane z ogrzewaniem i klimatyzacją pomieszczeń. W Rosji sposób wykonywania obliczeń cieplnych oraz ustalanie oporu cieplnego konstrukcji są zapisane w dokumentach normatywnych pod nazwą Projektowanie izolacji termicznej budynków. Dokument stanowi zbiór zasad, którymi kierują się projektanci przy wyborze rozwiązań izolacyjnych, a także jest dostępny dla każdego, kto posiada podstawowe umiejętności matematyczne.

Zazwyczaj do izolacji dachów stosuje się dwa rodzaje materiałów izolacyjnych: twarde płyty z wełny szklanej lub bazaltowej do konstrukcji dachów płaskich lub miękkie role i płyty tych samych materiałów, jeśli chodzi o stosowanie w nieobciążonych konstrukcjach dachów nachylonych.

Dodatkową funkcją, którą pełni materiał izolacyjny w dachu, jest izolacja akustyczna – szczególnie istotna dla dachów metalowych, których właściwości rezonansowe mogą przekształcić nawet zwykry deszcz w prawdziwy ostrzał artiLlerii.

Izolacja dachów płaskich

Prace remontowe na dachach płaskich często zaczynają się od demontażu starego pokrycia, w tym izolacji termicznej, która służy podłoże do nakładania membrany wodoodporniej.

Jeśli nad izolacją termiczną na dachu płaskim planuje się wykonać warstwę ochronną z betonu cementowego z piaskiem, to nie stosuje się żadnych mocowań podczas układowania wełny mineralnej. Jeśli jednak wełna montowana jest w dwóch warstwach, a funkcję ochronną pełni właśnie druga, górna warstwa, to stosuje się specjalne elementy mocujące tarczowe odpowiedniej długości.

Długość kołka dachowego musi zapewnić przejście przez całą grubość wełny mineralnej oraz osiadnięcie w podłożu (np. w płytach betonowych) na głębokość nie mniejszą niż 50 mm. Jądro w takim elemencie mocującym musi być wyłącznie stalowe i nigdy nie może być plastikowe.

Izolacja dachów nachylonych

Dach nachylony to klasyczna konstrukcja ramowa, w której materiał izolacyjny o niewielkiej gęstości montuje się w przestrzeni między kołkami strópowymi. W tym kontekście szczególnie istotny jest krok ich montażu. Zmienia się on od 0,6 m do 1,2 m i bezpośrednio wpływa na szybkość montażu izolacji, konieczność cięcia oraz ilość odpadów (obcięć).

Optymalnym krokiem jest 600 mm między osiami z czystym rozstawem między strópowymi 550 mm. Pozwala to na montaż standardowych płyt z wełny szklanej o szerokości 565 lub 600 mm bez ich cięcia.

Nie ma jednoznacznej opinii co do preferowanego stosowania rulonów czy płyt w dachach nachylonych – każdy rodzaj izolacji ma swoje zalety. Izolacja rulonowa zapewnia jednorodny koc termiczny na całym nachyleniu dachu z minimalną ilością poziomych stycznych lub wcale ich nie ma. Płyta natomiast jest bardziej sztywna i elastyczna, co gwarantuje jej długotrwałą pracę w konstrukcji dachu. Dodatkowo płyty mają lepszy współczynnik przewodzenia ciepła.