Zabezpieczenie przeciwwyładowe domu wiejskiego

Domy prywatne w osiedlach indywidualnej zabudowy, a także niezależne krytyki są klasyfikowane przez SNiP jako obiekty trzeciego stopnia zagrożenia pożarowego i podlegają wymogom ochrony przed błyskawicą.

Wybór typu ochrony przeciwwyładowej

Aby określić typ zaplanowanej ochrony przeciwwyładowej, należy ocenić stan domu i warunki otoczenia. Ważne jest, by pamiętać, że błyskawica zwykle uderza w najwyższą część budynku wykonaną z materiałów o najwyższej przewodności elektrycznej lub w drzewo rosnące obok domu, które czasem jest 2–2,5 razy wyższe niż najwyższa część budynku.

Drzewa, anteny, słupy, które przyjęły uderzenie błyskawicy, tworzą efekt ekranowania, w wyniku którego mogą zostać uszkodzone sąsiednie domy, pojazdy itp.

Drugim kluczowym aspektem przy instalacji konturu ochrony przeciwwyładowej jest rodzaj gruntu, na którym stoi dom. Różne rodzaje gruntów mają różne przewodnictwo elektryczne i odpowiednio różne opory, które należy uwzględnić przy wyborze przekroju taśmy ochronnej i głębokości zasypania konturu.

Zespecially ostrożnie należy podejść do kwestii ochrony przeciwwyładowej domów wiejskich, które znajdują się w pobliżu wód i miejsc, gdzie na powierzchnię ziemi wypływa kluczowe źródło. Ryzyko uszkodzenia wyładowaniem błyskawicy w takich miejscach jest najwyższe, zwłaszcza jeśli liczba godzin burzowych przekracza 40 godzin rocznie.

Struktura systemu ochrony przeciwwyładowej

Ochrona przeciwwyładowa jest skuteczna jedynie w przypadku kompleksowego podejścia. Pełny system obejmuje kompleksowe działania ochronne zewnętrzne i wewnętrzne. System zewnętrzny chroni przed bezpośrednim uderzeniem błyskawicy, system wewnętrzny – przed skutkami silnego wyładowania w sąsiednich budynkach lub drzewach.

System ochrony przeciwwyładowej zewnętrznej składa się z urządzeń odgromowych, przewodów odgromowych i uziemień. Główne urządzenie, które przyjmuje całą obciążenie elektryczne, to odgromnik. Składa się on z metalowych prętów, stalowych lin i siatki (przewodnika siatkowego). Najlepiej zainstalować zewnętrzną ochronę przeciwwyładową jako samodzielny system w pewnej odległości od budynku. Prętowe lub linowe odgromniki mogą być instalowane w promieniu 15 metrów od chronionego obiektu. Dopełniającą ochronę zewnętrzną mogą stanowić również sąsiednie konstrukcje przewodzące prąd.

Oto krótka lista obiektów i ich elementów, które mogą częściowo pełnić funkcję zewnętrznej ochrony przeciwwyładowej:

• daszki metaliczne, jeśli ich grubość przekracza 4 mm dla żelaza i 5 mm dla miedzi – to graniczne limity ochrony przed przebiciem;
• daszki metaliczne o grubości pokrycia mniejszej niż 0,5 mm, jeśli w przestrzeni poddaszowej nie ma łatwopalnych materiałów;
• inne elementy konstrukcyjne dachu wykonane z metalu (np. finkry);
• spustowe rury, dekoracyjne elementy wykończenia dachu i fałdu, wykonane z metali.

Wewnętrzna ochrona przeciwwyładowa

System wewnętrznej ochrony przeciwwyładowej ma na celu zmniejszenie wpływu pola elektromagnetycznego w pomieszczeniach mieszkalnych podczas silnego wyładowania prądu elektrycznego, a także zmniejszenie ryzyka powstania iskier podczas burzy.

Wewnętrzna ochrona przeciwwyładowa jest instalowana pod dachem, jeśli jest wykonany z metalu, albo na ziemi, jeśli pokrycie dachowe to blachy lub płyty bitumiczne. Istota wewnętrznej ochrony polega na bezpiecznym odprowadzaniu nadmiaru prądu elektrycznego do ziemi za pomocą systemu przewodów odgromowych.

Tradycyjnym sposobem wykonywania ochrony przeciwwyładowej domu wiejskiego w Rosji pozostaje odgromnik prętowy, natomiast w praktyce zachodniej coraz częściej jako ostatni element stosuje się metaliczny dach budynku.