Kosmiczny projekt UID w Japonii

Projekt: Kosmiczny Architekci: UID Lokalizacja: Japonia Powierzchnia: 6 576 stop. ft Zdjęcia: Hiroshi Ueda

Kosmiczny projekt UID

Projekt Kosmiczny, opracowany przez firmę UID w Japonii, eksploruje koncepcję mieszkania jako interaktywnej ekologicznej środowiska łączącej ludzi, istoty żywe i stale zmieniający się krajobraz naturalny. Podkreślając zależność między działką a jej środowiskiem naturalnym, projekt tworzy przestrzeń, która płynnie przechodzi z nachylenia wzgórza. Zamiast ograniczać przestrzenie tradycyjnymi ścianami i dachem, projekt wykorzystuje chmuropodobne ekrany chroniące przed światłem słonecznym i księżycowym, tworząc obszerne i bezgraniczne przestrzenie bez granic.

Te ekrany rozciągnięte od wschodu do zachodu nie tylko zapewniają cień latem, ale również oddziałują z oświetleniem, wiatrem, warunkami atmosferycznymi i czuciami naturalnymi przez sezon. Powstałe przestrzenie stają się dynamicznym odbiciem otaczającej topografii, oferując różne przestrzenne strefy zamiast specjalistycznych funkcjonalnych obszarów. Architektura jest uwolniona od tradycyjnych granic, przypominając wioskę integrującą się z otoczeniem naturalnym i górskim grzbietem o wielowarstwowych szczytach. Nieustannie zmieniając się, harmonijnie łączy się z krajobrazem, rozmywając granice między stworzonym a naturalnym.

Mieszkanie to kiedy człowiek znajduje się w interaktywnej ekologicznej środowisku otaczającym go i inne istoty żywe. W tej strefie zachodzą różne działania niezbędne do przetrwania. Rozszerzenie takiego środowiska spowoduje, że będziemy postrzegać całe otoczenie jako miejsce zamieszkania, ponieważ jest ciągłe od miasta do lasu i morza, a następnie od ziemi w kosmos. Stałej zmieniające się sposoby życia, takie jak u ludzi i roślin, krajobraz lub warunki klimatyczne przypominają nam o tym, że nic w naszym świecie nie pozostaje bez zmian na zawsze. Mój interes skupia się na bogatym przestrzennym polu, w którym można zobaczyć zmiany natury w codziennym życiu – to prawdziwe serdeczne uderzenia Ziemi.

W tym projekcie nacisk kładzie się na interakcje granic, powstające z więzi z środowiskiem naturalnym otaczającym tę działkę na wzgórzu. Zamiast zbierać przestrzenie w topografii lub klimacie za pomocą ścian/dachu, tworzona jest obszar formowany przez ekrany w postaci chmur chroniące przed światłem słonecznym i księżycowym. Inaczej mówiąc, ta nieskończenie rozszerzona społeczność bez granic opiera się na zasadach architektury tworząc określoną obszar w ramach warunków topograficznych i klimatycznych. Dopóki warstwy chmur się pokrywają, oświetlenie i głębokość światła przenikającego przez szczyty górskie do doliny określają atmosferyczną przestrzeń jako obszar życia.

Te ekrany, przepływające od wschodu do zachodu, działają nie tylko jako karnize chroniące przed bezpośrednim światłem słonecznym latem, ale również są elementami razem z tonami światła, kołysząc się na wietrze, warunkach atmosferycznych, dźwiękach i zapachach natury oraz fizycznym odczuciu odległości, podkreślając różnorodność przestrzeni przez sezony. Stan miejsca, utworzony przez ekrany, staje się miejscem życia, które reinterpretuje topografię poprzez różne działania, a nie przestrzeń o specjalnych funkcjach. Architektura przypomina wioskę, ponieważ jest uwolniona od granic określonych przez naturalne powiązania, a także jak górski grzbiet z jego warstwami szczytów górskich. Z stale zmieniającym się konturem, nadal łączy się z krajobrazem.

– UID