Apartamenty z widokiem na wieżę Eiffela

Wielka i jasna kwatera, wypełniona elegancją i klasycznym porządkiem, zajmuje cały piętro w sercu Paryża. Wykorzystanie projektowych przedmiotów wnętrza, tekstur i miękkich odcieni pomogło Stéphane Ollivierowi stworzyć wyrafinowany, emocjonalnie nasycony projekt wnętrz.

Otwarta taras wzdłuż fasady budynku na całym piętrze pozwala podziwiać wizytówkę miasta i znane widoki z dachu Paryża.

U kamiennej balustrady usiadł stół ogrodowy z metalu i marmoru w towarzystwie krzesła z gałęzi i przekrojów drewna z autorskiej galerii dekoratora. Jego smak i instynkt są uznawane przez najbardziej znanych kolekcjonerów.

Goszczycy najpierw zwracają uwagę na wykwintny akcent w wielkim vestibulu. Jego wyróżnikiem jest stół Eros z marmoru carrara i jednolita wstawka z tego samego materiału na podłodze z dębu.

Projektant starannie zaprojektował scenografię, pełną harmonii i wolną od sztuczności. Podstawą ciepłej i relaksującej palety kolorów jest jasny dąb, białe ściany, jednolite zasłony, miękkie odcienie szarości i beżu.

Wystarczająco przestrzeni dla zachowania proporcji: około 350 metrów kwadratowych z wysokimi sufitami – mieszkanie znajduje się pod samą dachem.

Wiatr w otwartej planowaniu wzmacnia się dzięki obfitości światła naturalnego, które płynnie przepływa przez ogromne okna.

Klasyczny klimat utrzymuje się dzięki elementom wykończenia: sufitowa liniówka i dopasowana do niej dekoracja komina (ambuszury), podkreślająco surowe kolumny.

Główna mebelka została wybrana z projektowych marek. Tam też zgromadzone są vintage exemplarze hitów dwudziestego wieku, które wciąż określają styl w dekoracji: sztychy eleganckich czterdziestych lub bardziej bezpiecznych sześćdziesiątych. Ale jawnych akcentów na trend konkretnego okresu nie ma, więc szczegóły nie zmieniają ogólnego ducha i stylu.

W kuchni nowoczesny stół i krzesła od Maxalto kontrastują z antykowym chińskim szafą: podziwiaj jej czarną patynę. Barowa konsola wykonana jest z marmoru.

W dekoracji – prace ceramisty Antonio Lampucci z lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia, obraz Jordi Alarcas i lampka Angelo Brutto.

Przed kominkiem krzesło i podstawa do nóg, wyłożone wydesignowaną tkaniną Zimmer + Rhode, a także stół na gazetki z powierzchniami z zakamieniałego drewna. Lustro w starożytnym ramie z złotym wykończeniem sąsiaduje z obrazem Feliciano Béjar i vintage szkłem powiększającym.

Od kuchni ten kącik odpoczynku w salonie wizualnie oddziela szary jedwabny dywan na podłodze.

Oświetlenie również zostało starannie zaprojektowane: aby osiągnąć płynność bez ostrej zmiany, cały sztuczny światło w domu został zaprojektowany za pomocą sufitów z dimmerami.

Vintage ogrodowe ławki XIX wieku w stylu prowans znajdują się po całej kwaterze, niespodziewanie organicznie sąsiadują z przedmiotami art-deco i dziełami nowoczesnego sztuki.

W sypialni zamiast przyłóżnych stolików użyto wbudowanego otwartego regału do przechowywania i zawieszonych półek. Na każdej z nich złote lampy Piere Cardenas. Na ścianie skulptura Curtisa Gere Raindrops stworzona w 1968 roku: lustro w ramie złotych kropli.

Zwróć uwagę na romantyczne okno przy toalecie do widzenia przez naturalną zielenią tarasu na wieżę Eiffela. Karta pocztowa!