Jak przyjmowano prysznic 200 lat temu?

Historia łazienki zaczyna się od pojawienia się kąpieli kąpielowych kilkudziesięciu tysięcy lat temu. Przy tym ani jej funkcjonalność, ani forma nie uległy dramatycznym zmianom. Standardowa wanna w typowym mieszkaniu nie różni się niczym od wanny znalezionych podczas wykopów starożytnych miast.

Marmurowa wanna w III wieku p.n.e. Wanna

W średniowiecznej Europie kąpiel uważana była za grzech, co prowadziło do szerokiego rozprzestrzeniania się różnych chorób. Prawda jest jednak, że do XIX wieku europejczycy odzyskali rozum i wrócili do bańczyków. Wtedy zamiast zwyczajnej nam wanny stosowano siedzące kąpielówki lub kąpielówki.

Bogatsi ludzie mogli sobie pozwolić na kąpielówki z drogich materiałów – emali i cynku. Ci, którzy byli jeszcze lepsi, kupowali kąpielówki z blachy. Od 1840 roku w bogate domy przeprowadzono ciepłą wodę, a od 1870-ych bańcze stały się dostępne dla średniego klasy.

W biednych domach instalowano gazowe kraniki do podgrzewania wody, ale były drogie w utrzymaniu, tworzyły dużo hałasu i stanowiły zagrożenie, ponieważ czasem eksplodowały.

W dochodowych domach instalowano nowości – wanny z gazowym kranikiem. Prawda jest jednak, że z powodu kosztowności i trudności w eksploatacji, korzystano z nich niechętnie.

Na koniec XIX wieku w Francji zaczęto produkować wysokiej jakości keramikowe kąpielówki dla umywalków i toalet.

Pierwszym był Emil Jacob, produkujący kraniki sanitarnych i rury. Połączył się z Maurice De La Fontaine – producentem produktów z emaliowanego białego piaskowca. Razem stworzyli mały zakład produkcyjny do produkcji sanitarnej porcelany.

Stawka na nowy rodzaj produktu okazała się trafna. W 1889 roku produkty dwóch przedsiębiorców zdobyły złotą medale na wystawie w Paryżu.

Prysznic

Pierwotnie prysznicem dla ludzkości była woda spadająca z wodospadu. Potem na przestrzeni wielu wieków ludzie podlewali się wodą z kubka.

Pierwsze obrazy prysznicu w jego współczesnym wyglądzie zostały odnalezione na afinianych wazach z IV wieku p.n.e. Na przykład, na jednym z nich pokazane są dwie prysznicówki, gdzie myją się cztery młode kobiety. Woda przepływająca przez rurę spływała na nie przez prysznicowe kraniki w kształcie głow wawrzynia i dzikiego.

Cały kompleks prysznicowy (początek II w. p.n.e.) został odkryty podczas wykopów w Turcji. W nich używano siedmiu poziomów instalacji prysznicowych. Woda spływała na ludzi z góry z systemu głównego, a następnie przepływała do innych łazienek, gdzie wpływała do systemu odpływu.

Prototyp współczesnej kabinowej prysznicówki pojawił się w 1810 roku. Miał on 3,5 metra wysokości i składał się z położonych na dole i u góry kubków-reaktorów.

Minusem takiego prysznicu było wielokrotne użycie wody: woda spływała z górnego reaktora do dolnego, a następnie podnosiła się przez rury i ponownie podlewala osoby myte.

W tym samym 1810 roku wynaleziono prysznicową zasłonę, która służyła również jako ręcznik: tkanina była przepatrywana aromatycznymi olejkami, aby po prysznicu osoba pachowała przyjemnie. Toaleta

Toalety podobne do tych ustawionych w nowoczesnych łazience pojawiły się dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Do tego czasu sprawą ograniczało się dwa warianty – miejsce na odchodzenie w ogrodzie lub garnuszek.

Pierwszym toaletem był hybrydowy krzesło i nocny garnuszek – np. tzw. „ziemna toaleta”, wynaleziona przez Henry Moore w 1860 roku.

W pojemniku za „krzesłem” znajdowała się sucha ziemia. Wystarczyło tylko przyciągnąć do zamek, i ziemia spływała do garnuszka, który następnie opróżniał się – tak było łatwiej i czystsze. Ta modelacja coś przypominała kocie toalety.

Przodkowie współczesnych toalet były nieprzyjemne i przynosiły wiele problemów.

W pierwszych toaletach produkty życia rozprzestrzeniały się w zbiorniku, do którego następnie wlewała się woda i przepływała dalej przez rurociąg kanalizacyjny. Wody nie zawsze było wystarczająco dla skutecznego przepłukania. Dlatego pierwsze toalety instalowano gdzieś w tylnych pokojach.

Problem z zapachami został rozwiązany po wynalezieniu toalety z wywodzeniem (S-zawór). Zmiany dotknęły również odpływu: jeśli wcześniej był on zależny tylko od siły wody, to w latach 1870-ych zaczęto stosować bezklikowy wywodzenie, które tworzyło próżnię i wciągało zanieczyszczone wodę.

Wynalazki Krappera: zbiornik z automatycznym klapowym zaworem sterującym przepływ wody i toaleta z „wodnym zamek” w kształcie ugiętej rury w kształcie litery U. Kran wodny

„Rewolucyjny” kran wodny – pierwszy kran kulowy – wynalazł w 1940 roku Aleks Manukjan.

Wyjątkowość kranu polegała na tym, że zamiast dwóch zaworów – dla gorącej i chłodnej wody – użyto jednego, który jednocześnie regulował przepływ i temperaturę. Producentów sanitarnych wynalazek nie zainteresował, więc Manukjan postanowił sam produkować i sprzedawać takie kran.