10 pomysłów na piękny szlak ogrodowy

Aby w ogrodzie wykonać piękny szlak, nie trzeba być landscape designerem. Technika ułożenia szlaku zależy od wybranego materiału. Ale zasada jest dość podobna – najpierw należy oznaczyć miejsce, wykopać równą przekop, zasypać dno piaskową podłogą lub żwirkiem, a następnie rozpocząć układanie materiału. Wybraliśmy 10 najpopularniejszych sposobów tworzenia szlaków ogrodowych.

1. Żwir lub żwir

Żwir – jeden z najprostszych i najtańszych materiałów, który nie wymaga wyrównania. Ten materiał nada szlakowi przejrzysty i atrakcyjny wygląd. Szlak z żwiru zrobić łatwo – wystarczy go nasypać i ucompressować. Żwierem można zasypać nawet zakręcone szlaki, a jego koszt jest całkiem dostępną – można swobodnie eksperymentować.

Wady: pamiętaj, że żwir wymaga okresowego dopisywania i chodzenie po nim na początku nie jest zbyt wygodne.

2. Plastik

W centrum ogrodowym można znaleźć specjalne szlaki z plastiku, które nie wymagają kopania przekopu. Odrębne części podłoża łączą się ze sobą, tworząc plastikową ścieżkę. To pokrycie zazwyczaj używane jako tymczasowa miara i nie jest trwałe.

Wady: plastik szybko się rozjaśnia na słońcu i nie wytrzymuje obciążenia. Nie można nazwać takie szlaki eleganckimi i pięknymi, ale ułożenie ich poradzi nawet początkujący.

3. Cegła

Opcja dla tych, którzy lubią zasadę „zrobione i zapomniane”. Cegła – jeden z najdłuższych materiałów i przy prawidłowym ułożeniu taki szlak może służyć nie jeden dekada. Najlepiej układają cegły na roztworze, a po bokach szlaku wbijać drewniane deski, żeby z czasem szlak się nie rozpadł.

Wady: wśród wad cegły – jej wysoka cena.

4. Asfalt

Pokrycie asfaltowe pasuje do przestrzennych ogrodów z szerokimi szlakami. Własnymi siłami wykonać taki szlak jest dość trudno, potrzebna będzie specjalna maszyna. Aby stworzyć równą powierzchnię, asfaltobeton należy ucompressować wibratorem lub katkiem.

Wady: podczas ruchu gruntu szlak może pęknieć.

5. Płytki

Płytki nie boją się obciążenia i nadmiarowej wilgotności. Układanie płytek trzeba robić bardzo ostrożnie, porównując się z przyrządem mierniczym – poziomem budowlanym, inaczej szlak zostanie skrzywiony.

Wady: płytek nie można nazwać tanim materiałem, to trzeba wziąć pod uwagę przy planowaniu budżetu.

6. Trawa ogrodowa

Szlaki w małym ogrodzie można zasiać specjalną trawą ogrodową, odporną na wytapianie. Chodzenie po niej – jedno przyjemność, ale z czasem trawa wszystko wytapiana i szlak straci na pierwotnym wyglądzie.

Wady: używać trawy ogrodowej jako pokrycia dla głównych szlaków niepraktyczne, takie szlaki są krótkotrwałe.

7. Kamień

Okrągłe naturalne kamienie wyglądają kolorowo, ale nie pasują do każdego ogrodu. Prostych sposobów stworzenia szlaku z bryłek nie ma: ułożenie wymaga dużej przygotowawczej pracy i twardego podłoża.

Wady: chodzenie po szlaku z bryłek trzeba robić ostrożnie, zwłaszcza dla dzieci i osób starszych – można się wpaść lub stracić równowagę i upaść.

8. Mosaika płytkowa

Płytki dla szlaków tworzą równomierną i uporządkowaną powierzchnię, po której można nie tylko chodzić, ale i biegać. Technologia ułożenia wymaga pewnych umiejętności – trzeba idealnie przystosować płytki, wypełniając szpary twardego roztworu cementowego. To trwały i niezawodny wariant – szlaki ogrodowe z takiej mosaiki będą cieszyć Cię maksymalnie długo.

Wady: wymaga pewnych umiejętności przy ułożeniu, początkującemu poradzi się trudno.

9. Drewno

Drewniane pokrycie – jeden z najtańszych i najlżejszych sposobów ustawiania szlaków. Okrągłe przekroje drewna układane są losowo, przestrzeń między nimi wypełnia się żwirkiem lub zasiewa się trawą ogrodową. Można zrobić łatwiej – szerokość szlaków ułożyć zwykłe drewniane deski lub płytki drewniane.

Wady: drewno podlega rozkładowi, więc nie zapomnij, że trzeba chronić przekroje drewna specjalnym antyseptykiem.

10. Naturalny kamień

Szlaki z naturalnego kamienia – granitu, marmuru, wapienia, bazaltu – zawsze wyglądają bardzo korzystnie. Piłkowane kamienie są bardzo wygodne i tworzą gładką powierzchnię. Przy montażu kamień wymaga dużej siły fizycznej i wysiłku do wyrównania, a poriste kamienie należy regularnie przetapiać wodoodpornym roztworem.

Wady: pamiętaj, że zimą naturalny kamień pokryje się warstwą lodu i chodzenie po nim będzie ciężko.