Tonowanie parkietu

Jednak po zakończeniu remontu i rozstawieniu mebli możesz zauważyć niezgodność koloru parkietu z koncepcją wnętrza. Zmiana parkietu jest nieoszczędna i kosztowna, dlatego najlepszym rozwiązaniem jest tonowanie.

Tonowanie parkietu farbami

Do tonowania parkietu najczęściej stosuje się specjalne ciecze, które przepuszczają przez drewno. Proces wymaga wstępnej szlifówki i oczyszczenia od pyłu. Następnie na podłogę nanosi się barwnik, który zmienia kolor drewna, nie zmieniając jego struktury. Po wyschnięciu nanosi się kilka warstw lakieru.

Jednym z wad tego sposobu jest nierównomierne wchłanianie barwnika przez niejednorodną strukturę drewna, co może prowadzić do powstawania jasnych i ciemnych plam — szczególnie widocznych na dużych powierzchniach.

Obecnie dostępne są nowoczesne farby o krótszym czasie twardnienia, które zapewniają jednolity warstwę. Zostają wyprowadzone za pomocą maszyny do szlifowania płaskiego, co gwarantuje równomierne rozprowadzenie.

Po zatwardzeniu nadmiar składnika usuwa się, a podłoga jest gotowa do użytkowania już po 24 godzinach.

Tonowanie parkietu olejem

Parkiet przetworzony olejem do tonowania lub specjalną przemysłową przemysłową przemysłową, charakteryzuje się estetycznym wyglądem i ekologicznością. Nie wymaga dodatkowego lakierowania, ponieważ olej zawiera substancje chroniące drewno. Do nanoszenia używane są pędzle, skrope i szczotki.

Następnie olej wciąga się za pomocą maszyny do szlifowania płaskiego. Po zakończeniu procesu nadmiar oleju usuwa się, a powierzchnia wysycha.

Aby osiągnąć oczekiwany efekt, należy wielokrotnie powtarzać proces. Liczba warstw zależy od gatunku drewna i jego właściwości wchłaniania. Olej dobrze nadaje się do odbiałowania drewna lub nadania mu wyglądów droższych gatunków.

Aby wydłużyć żywotność w miejscach podatnych na obciążenia, należy nałożyć kilka warstw bezbarwnego oleju nad kolorowym, tworząc barierę przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Tonowanie parkietu lakierem

Jednym z innych sposobów tonowania parkietu jest stosowanie specjalnych lakierów. Główną zaletą tego sposobu jest szeroka paleta kolorów, niedostępna przy innych metodach. Ponieważ lakier nie wchłania się w strukturę drewna, jego kolor można łatwo zmienić po kilku latach użytkowania.

Jednak wadą jest zużywanie się lakieru w miejscach często narażonych na obciążenia mechaniczne. W przeciwieństwie do oleju, lakier nie może być częściowo naprawiany. Po zużyciu warstwy, cała podłoga musi zostać ponownie lakierowana.

Nie należy przystępować do tonowania, dopóki nie zakończono wszystkich prac remontowych. Inaczej ryzykujesz zabrudzenie lub zarysowanie świeżo ztonowanego parkietu. Przed rozpoczęciem warto przetestować efekt na kawałku drewna z tego samego materiału co podłoga.