Ocieplenie domu z zewnątrz: 7 rekomendacji od specjalistów

1. Przy wyborze sytynu uwzględnij szczegóły

Najpopularniejszym materiałem do wykończenia jest sytyn. Jest on wyjątkowo łatwy w montażu – panele łączą się ze sobą doskonale i są mocowane za pomocą 'zameczków'. Sytyn idealnie nadaje się do domów z uszkodzeniami i nierównościami ścian, ponieważ nie wymaga wstępnej czyszczenia powierzchni. Przy wyborze sytnu rozważ wszystkie zalety i wady. Na przykład wersja polimerowa jest popularniejsza niż metalowa w Rosji. Jest elastyczna, lekka, tańsza i posiada bogatą gamę kolorów oraz wygląd imitujący naturalne drewno. Sytyn polimerowy podlega łatwej czyszczeniu wodą i specjalnym środlkami.

Ale sytyn metalowy z chłodno katowanej stali z cynowaniem jest bardziej wytrzymały i trwały. Może służyć do 35 lat, w przeciwieństwie do sytnu polimerowego, który utrzymuje swój wygląd i właściwości ochronne przez 20 lat. Kolor pokrycia metalowego pozostaje świeży na dłużej, ale wybór kolorów dostępnych w Rosji jest bardzo ograniczony. Stal nie boi się ognia ani wody, ale jej oczywistą wadą jest znaczny ciężar i niska izolacja dźwiękowa. Można to rozwiązać przy użyciu płyt izolacyjnych z wełny kamiennej.

2. Dokładnie oblicz materiały

Aby sprawdzić, ile sytnu potrzeba do pokrycia domu, należy wziąć jego całkowitą powierzchnię (z oknami i drzwiami) i dodać do niej powierzchnię cokołu (ilość rzędów paneli pomnożona przez ilość zewnętrznych rogów budynku) i podzielić uzyskaną sumę przez powierzchnię jednego panelu. Ostateczna liczba to ilość sytnu potrzebna do wykończenia.

Następnie przechodzimy do obliczeń materiałów do izolacji cieplnej. Należy uwzględnić cechy klimatyczne regionu, typ budynku, wysokość piętra i inne istotne parametry domu. Zgodnie z obowiązującymi normami i rekomendacjami ekspertów, dla ścian domu szkieletowego z wykończeniem sytnym skuteczną считana jest grubość izolacji od 100 mm. W południowej Rosji wystarczy warstwa izolacyjna 100 mm, w środkowym okręgu – 150 mm, na północy-zachodzie, Urale i Sibiri – 200 mm.

3. Przygotuj ściany dla izolacji i sytnu

Po zakupie wszystkich materiałów zająć się przygotowaniem domu: zdjąć systemy odpływu wody, stawne okna, wstęgi i wszystkie dekoracyjne elementy, które mogą zostać uszkodzone podczas montażu. wyposażyć się w poziomnicę i sznurek do oznakowania ściany i montażu szkieletu. W zależności od powierzchni wybierz sposób mocowania stojaków szkieletu z przetopem przeciwgnieżniowym. Do cegły stojaki mocuje się kołkami, a do powierzchni drewnianej – gwoździami.

Szkielet należy ustawić ściśle pionowo, rozmieszczając stojaki w odległości około 580–590 mm od siebie, aby izolator o szerokości 600 mm idealnie wypełnił przestrzeń. Deski mocuje się na górnym i dolnym brzegu obszaru izolacji, wokół drzwi, okien i w rogach.

4. Wybierz wysokiej jakości izolator

Jednym z najważniejszych etapów jest montaż izolatora. Od tego, jak poprawnie został wybrany warstwa izolacyjna, zależy klimat wewnątrz pomieszczenia. Dla maksymalnego wygody montażu i lepszego przilegania izolatora do powierzchni ściany, zaleca się użyć płyt z wełny kamiennej z technologią Flexi. Są wykonane z ekologicznie czystego materiału – naturalnego kamienia, dzięki czemu izolator jest trwały, ekologiczny i ognioodporny.

5. Użyj paroizolacji

Powyżej warstwy izolacyjnej nie zapomnij ułożyć warstwy przepuszczającej pary wodne i chroniącej przed wilgocią. Zwykle jej oznakowaną stronę kieruje się do zewnątrz, aby pary wodne z powietrza w domu mogły swobodnie opuszczać, a wilgoć nie mogła w nie wpływać. Pokrowce membrany montuje się poziomo w nałogu (10–15 cm) przy pomocy kleju budowlanego. Nad nią konieczny jest przestrzeń wentylacyjna o szerokości 3–5 cm – dla swobodnego obiegu powietrza i bezproblemowego usuwania wilgoci z konstrukcji. Do tego montuje się pionową obicię z drewnianych belk.

6. Montaż sytnu według zasad

Przed wykończeniem sytnem w rogach domu przycięte są planki kątowe, a wokół okien i drzwi – planki przy oknie. Robić to należy niezbyt mocno, zostawiając odstęp między głową zacisku i panelem około 1,5 mm, dokładnie w środku otworu w desce i panelu dla swobodnego ruchu zacisków pod wpływem rozszerzania lub kurczenia materiału. Wybieramy gwoździe o długości 30–40 mm z głową średnicy co najmniej 8 mm. Można użyć samozacisków z pręgą ciśnieniową o tych samych rozmiarach co gwoździe.

Dla cięcia sytnu polimerowego nadaje się piła lub ostrzy klinga. Montaż zaczyna się od otworu drzwiowego. Pierwszy panel wstawia się dolną krawędzią do wcześniej zamontowanej początkowej planki na wysokości 3–5 cm od krawędzi izolacji. Następnie montuje się go na górną krawędź zaciskami, zaczynając od środka do krawędzi. Następnie stosuje się ten sam zasadę i każdy nowy rząd paneli zamknięcie w nałogu do poprzedniego. Na stykach paneli i kątowych belk nie zapomnij zostawić niewielkiego odstępu – do 6 mm.

Jeśli długość paneli sytnu okazuje się być krótsza niż potrzebna, to styki robione są w nałogu lub przy użyciu specjalnej belki. Ważne jest, aby pamiętać, że sytyn polimerowy, w przeciwieństwie do metalowego, może lekko rozciągać się lub kurczyć się w zależności od pory roku. Dlatego podczas montażu należy zostawić odstępy przy krawędziach ścian i krawędziach: latem 6 mm, a zimą 10 mm.

7. Zwróć uwagę na wykończenie pod oknami

Specjalny podejście wymagają panele sytnu, które znajdują się pod oknem. Dla ich odpowiedniego dopasowania należy przyciągnąć panel do otworu, narysować na nim szerokość i głębokość okna, przystosowując kilka milimetrów z każdej strony. Wytnąć otwór, montować panel z planką przy oknie. Aby zamontować ostatni panel, należy zabezpieczyć końcową belkę, a następnie tradycyjnym sposobem (do kliknięcia) zamocować ostatni panel z przedostatnim, przyciskając górną część już z belką końcową.