Dom Kanidelo autorstwa João Laranja Queirós w Portugali

Projekt: Dom Kanidelo   Architekci: João Laranja Queirós Lokalizacja: Portugalia Powierzchnia: 3 433 stóp kwadratowych Zdjęcia autorstwa: Z łaskawego pozwolenia João Laranja Queirós

Dom Kanidelo autorstwa João Laranja Queirós w Portugali

Projekt Domu Kanidelo zaprojektowanego przez architekta João Laranja Queirós to dom rodzinny położony w Vila Nova de Gaia, Portugalia. Z działką o wymiarach 14 x 7 metrów, zadaniem było stworzenie obiektu architektonicznego, który maksymalnie wykorzystuje dostępne przestrzenie i spełnia podstawowe zasady geometrii i kompozycji.

Wynikiem było prostokątne ciało podzielone na dwa sześciany 7x7, z których jeden jest podniesiony nad ulicą, a drugi wiszący. Wewnętrzne przestrzenie są podzielone hierarchicznymi i regularnymi strukturami opartymi na wielokrotnościach lub ułamkach pierwotnego kwadratu 7x7, co prowadzi do zbalansowanej wizualnej kompozycji. Użycie białego betonu jako głównego materiału podkreśla ideę, że struktura geometryczna jest jednością. Mimo że projekt został ukończony w ramach ścisłego budżetu 270 000 euro na mieszkanie, końcowy rezultat odzwierciedla profesjonalną szczerość architekta i oddanie zasad projektowania.

Przy możliwości wykonania tego projektu, dom rodziny w Kanidelo, Vila Nova de Gaia, nasze rozważania zaczęły się od badania obiektu architektonicznego, który spełnia granice działki 14 x 7 metrów, program wymagał ich wykorzystania i problemów architektonicznych, które uważamy za podstawowe w architekturze.

Interpretacja świata poprzez uznania abstrakcyjnych struktur geometrycznych była zarówno w przeszłości, jak i obecnością, obiektem badania i zrozumienia własnego rodzaju piękna w świecie.

Od prostych form do bardziej złożonych, czy to symetrycznych lub zbalansowanych, kompozycja dobrej metody wydaje się przystępna w zbiorze geometrycznych struktur, gdzie części i całość działają jako jedno.

Przyjmując te założenia jako „lekki motyw” dla naszego zakładu, staramy się opracować obiekt, który sam w sobie miałby tak silną i jednolitą geometrię, że każda konstrukcja łącząca to w przyszłości (działka 12) nigdy nie straciłaby siły być jednym obiektem architektonicznym (1), opartym na innym elemencie, drugim (1).

Rozwijając to badanie i z powodów związanych z projektem terenu, przyjmujemy, że kwadrat, czysta forma, może służyć podstawą dla kompozycji planów i fasad, co prowadzi do hierarchii przestrzeni i pustek, które znacznie się rozszerzają w różnych wymiarach.

Ponadto jesteśmy również zainteresowani kwestią „masy” jako elementem generującym przestrzeń, to znaczy poszukiwanie objętości, którą można wykopać na głębokość, co prowadzi do drugiego gry światła i cienia.

Obecność na tym budynku prawie surrealnej ironii, że „masa” może unosić się, odbijając światło.

Określiliśmy, że na podstawie rozmiarów działki powstał prostokątny budynek, który można podzielić na dwa sześciany 7x7. Konfiguracja działki i różnica między przednią częścią ziemi i drugą, odpowiadającą 3 metrom, pozwoliły ekstremalnemu objętościowi znajdować się na wysokości nad ulicą, a reszta w widocznym zawieszeniu.

Tym razem program oprócz „tradycyjnych” pokoi i wygód, piętro sanitarnie 1, strefa wejściowa, obszar dystrybucji, kuchnia, toalety i sala wspólna na poziomie 0 oraz pokój społeczny, toalety, biuro i garaż na poziomie -1.

Aby wzmocnić ideę, że struktura geometryczna jest częścią całości, program przestrzeni został podzielony na hierarchiczne i regularne struktury. Czyli w wielokrotnościach lub ułamkach naszego pierwotnego kwadratu 7x7.

Jednym z pytań, które wydawały się bardzo interesujące i odbijające gest współczesności, była kompozycja ciał według równowagi wizualnej, a nie symetrii. To znaczy staramy się znaleźć równowagę wizualną kompozycję przejść, pomimo stabilnej regularności.

Z drugiej strony i prowadząc do ekstremalnej estetyki pojęcia całości i części jako jednego elementu, wybraliśmy zbudowanie tej masy z białego betonu, ponieważ to naprawdę materiały produkcyjne.

Nowoczesna architektura i biały, ponieważ jest bliższy czystości i całości.

Oprócz tych pytań lub formalnego i konceptualnego dialogu z klientem zawsze było motywacją do ustanawiania nowych granic.

Rozwiązanie problemów, które uważamy za niezbędne do formalizacji objętości, zaczyna się od żądania zmiany rozdzielczości na wydanie, i właśnie w tym punkcie projekt zaczyna się od innego terenu, całkowicie zmieniając początkowe założenia.

Zrozumienie, że nie było zaplanowane i nagle, wokół symetrii, prowadzi do dynamiki powtarzającej operację 1 + 1 = 1. Dwa domy, które pomimo różnicy między klientami mają równowagę między dwoma objętościami, zapewniają ruch, przy tym kompleksowość rozbieżności w właściwościach przestrzeni.

Dokładność siatki, wspierającej przestrzenne struktury, wychodzi poza dwuwymiarowość w trzeci wymiar, włączając surową konstrukcję, ciągłe plany, sekwencję wyrównań i stereotomię.

Oczyśćenie końcowej formy jest najbardziej surowym warunkiem, podkreślając masę białego betonu i inne materiały poprzez obniżenie ekspresji do mniejszej. Troska prawie usunęła termin „pudła”, czytając z powrotem solidny blok przebity arkami.

Nieprzerwana ciągłość zapewniana materiałem białego betonu jest przerwana, gdy przejścia dnia przedstawiają cienie, nocą — jasno oświetlają, zmieniając relacje tak, że dolna część.

Światło jest decydującym czynnikiem w kompozycji fasad, ale również i w określeniu przestrzeni wewnętrznych, oznaczonych planów, znaczników czasu, zapewniających hierarchię wciągającej materię i samą stają się materią.

Jakiekolwiek formalne badanie, nowa partia została wykonana, aby kontynuować już ustanowione założenia nawet bez zakrętów lub dużych kosztów.

Po zakończeniu dwóch projektów proces zatwierdzenia projektu w 2003 roku, odbiór w 2006 roku i ukończenie budowy w 2009 roku.

Jako nieunikniony warunek, mieliśmy 270 000 euro na budowę każdego mieszkania, bez możliwości odchylania budżetu. Zarządzanie materiałami, razem z uproszczeniem projektu, które opierało się na zasadzie „mniej — znaczy lepiej”, było całkowicie zgodne z konceptem projektu.

Koszt za metr kwadratowy był poniżej 900 euro. Budynki zostały wybudowane w ciągu dwóch lat, biały beton z parkietowymi podłogami i marmorem z Rigi w łazience, gdzie duża część mebli była zintegrowana z architekturą, z budżetem, który był na granicy.

Końcowy rezultat spełnia nas jako architektów, być odbiciem naszej profesjonalnej szczerości, choć podczas procesu budowy działki klienta 12, sprzeciwiali się naszemu obserwacji.

-João Laranja Queirós