Dom legendy: gdzie i jak żyła Koko Chanel

Koko Chanel przeżyła jedną z najjaśniejszych żyć XX wieku, ale jej domy były nie mniej legendarnymi niż ona sama. Projektantka mieszkała w hotelu "Ritz" od 1937 roku, z wyjątkiem czasu spędzonych w Szwajcarii. Numer luksusowy 302 po śmierci założycielki domu mody został przemianowany na jej cześć. Dzień przebywała w swoich apartamentach na rue Cambon, 31 – adresie, który stał się synonimem francuskiego szlachectwa. Dwa domy, dwa style życia: jeden na sen i spokój, drugi na twórczość i spotkania. Razem tworzyły unikalną światło kobiety, która zmieniła nie tylko modę, ale też postrzeganie sposobu życia współczesnej, niezależnej panienki.

Główne punkty artykułu:

• Shanell mieszkała w dwóch miejscach: spała w hotelu "Ritz", a pracowała w mieszkaniu na rue Cambon, 31;
• Wnętrza łączyły francuski antyk z wstępnymi motywami i nowoczesnymi ideami;
• Zamiast drzwi używał chińskich zasłon – boję się zamkniętych przestrzeni;
• W mieszkaniu nigdy nie było sypialni – tylko obszary robocze i gościnne;
• Każda detale wnętrza miało symboliczne znaczenie i odzwierciedlała charakter gospodyni.

Rue Cambon, 31: dom, który stał się imperium

W budynku pod adresem 31 rue Cambon wielka mademoiselle pracowała, odbierała klientów i gości ostatnie siedem lat życia. Tam spędzała większość czasu, a spała tylko w własnym suite, położonym nieopodal hotelu Ritz. Ten czteropiętrowy dom XVIII wieku stał się centrum jej świata: na pierwszym piętrze znajdował się butik, na drugim – próbownia, na czwartym – warsztaty, a na trzecim – te legendarnych apartamentów.

W 1910 roku została licencjonowaną modistką i otworzyła swój butik Chanel Modes w budynku nr 21 na ulicy Cambon w Paryżu. Ponieważ pod tym adresem znajdował się już rozwinięty przedsiębiorstwo produkujące odzież, Chanel sprzedawała tam tylko swoje kapelusze. Później przeniosła się do domu 31, i ten adres stał się symbol marki na zawsze.

Mieszkanie było niewielkie, ale przemyślane do końca. Sypialnia na rue Cambon nigdy nie była – Chanel starannie zachowała status nieruchomości jako warsztatu. Mieszkała w salonie, jadalni, kancelarii roboczej i bibliotece – wszystkie przestrzenie przeznaczone były do pracy, kreatywności i spotkań z gośćmi.

Zdjęcie ze strony: disc-clover-gyyd.squarespace.com

Zdjęcie ze strony: skillbox.ru

Eklectyka jako odbicie duszy

Koko połączyła niewiarygodną mieszankę: w pokojach – antykowe foteliki, weneckie lustro XVIII wieku, rzymska marmurowa kopia greckiej Wenus, lustra z podwiszkami z górskiego szkła. Nowoczesni projektanci nazwaliby to eklectyką, ale dla Shanel był to naturalny sposób otoczenia się piękno różnych epok i kultur.

Klasyczna francuska meblowa, antyk, włoskie i azjatyckie motywy. Wtedy było to naprawdę niezwykłe – łączyć Wschód, Zachód i Południe. Otoczona piękną meblami i przedmiotami z Starożytnego Grecji, Egiptu, Chin i Włoszech oraz swoimi ulubionymi książkami, projektantka uciekała w mieszkaniu, aby pracować, czytać, marzyć, odpoczywać, obiadać i rozrywać wąską krążek bliskich przyjaciół.

Specjalne miejsce w wnętrzu zajmowały chińskie lakierowane zasłony koromandelskie – prezent od swojego kochanka Arthur Capeela. Chanel kochała sztukę niebieskiego nieba dzięki Arthur Capeelowi, znanemu jako Bóg. Te zasłony stały się nie tylko elementem dekoracji, ale też filozofią życia wielkiej mademoiselle.

Zdjęcie ze strony: media.revistaad.es

Strach przed drzwiami i miłość do zasłon

Miała niezwykłe odrzucenie drzwi. Zamiast nich Chanel preferowała eleganckie lakierowane zasłony. Ponieważ nie kochała drzwi, używał chińskich zasłon do zakrycia drzwi. Uważała, że wtedy goście zapomną o tym, że czas na odejście.

Ale to nie tylko gościnność. Zasłony pomagały w radzeniu sobie z neurozą i strachem, ponieważ jeśli były pokryte drzwiami, to przestrzeń psychologicznie nie była izolowana. Kobieta przez całe życie bała się zamkniętych przestrzeni i samotności. Zasłony tworzyły iluzję otwartości, pozwalając przy tym na przestrzeń zonowanie.

Nawet jej osobiste apartamenty na ulicy Cambon, 31 były otoczonymi wieloma zasłonami. Służyły nie tylko celom funkcjonalnym, ale też tworzyły specjalną wstępną atmosferę, którą Koko kochała.

Zdjęcie ze strony: i.pinimg.com

Lustra i mistyka liczb

W przeciwieństwie do osobistego przestrzeni Koko, schody były jasno stworzone pod wpływem art-deco. Nadal pokryte kremowym dywanem, a ściany zostały wykończone lustrami. Na drugie piętro domu nr 31 wiodą szerokie schody spiralne, ściany wokół których zostały pokryte dziesiątkami lusterek – takie ułożenie wywołuje oszczokowy, surrealny efekt.

Podczas pokazów mody, które odbywały się na dole, Gabrielle Chanel siedziała właśnie na tych schodach. Siedząc na stopniu piątym (odniesienie do znanych perfum Chanel No.5), była niewidoczna dla widzów i mogła spokojnie obserwować swoje pokazy mody i reakcję publiczności.

Liczba pięć towarzyszyła Shanel przez całe życie. Ośmiokątna forma lustra na ścianie była inspiracją dla klapki perfum CHANEL No.5. Powtarzała zakrzywienia Place Vendôme, które Gabrielle mogła zobaczyć z okna w swojej rezydencji w hotelu Ritz. Według wschodnich wierzeń liczba "osiem" była symbolem nie tylko nieskończoności, ale też ochrony na szczęście.

Zdjęcie ze strony: avatars.mds.yandex.net

Zdjęcie ze strony: labellecrush.com

Biblioteka i symbole szczęścia

Wszystkie książki Gabrielle były w głębokim czerwonym okładce – takim samym jak znane szampon i wewnętrzna podkładka w torebkach, które tworzyła. Kolor czerwony stał się markowym znakiem znacznie wcześniej niż pojawiały się znane torebki z czerwonym podkładem. W bibliotece przechowywano dzieła francuskich klasików, książki o historii sztuki i wschodniej filozofii.

Koko święcie wierzyła w symbole, więc w jej mieszkaniu można było zobaczyć wiele figur, które przynosiły szczęście – żaba z otwartym pyskiem, para japońskich jeleni, a także motywy, gdzie obecna była pszenica, jako symbol rozkwitu. Wierzyła też w leczniczą siłę kryształów i udekorowała każdą pokój lustrem.

Lwy zajmowały specjalne miejsce w kolekcji talizmanów. Duże znaczenie przywiązywała też do swojego znaku zodiaku Lwa, który można było zobaczyć wszędzie. Figurki lwów, lwi głowy na meblach, obrazy króla bestii w dekoracji – wszystko to odzwierciedlało charakter samej gospodyni.

Zdjęcie ze strony: oskelly.ru

Hotel "Ritz": dom na sen i spokój

Mówią, że Chanel lubiła powiedzieć: Ritz to mój dom. Chanel przeżyła ponad 35 lat (od 1935 do 1971) i zmarła w wieku 87 lat w hotelu Ritz. Każdego wieczoru po pracy spacerowała pieszo z rue Cambon do hotelu – tylko pięć minut spokojnej spaceru przez serce Paryża.

Apartamenty Chanel zostały odtworzone na podstawie zdjęć i wyglądają tak, jak w czasach Koko Chanel, która kochała lakierowane meble z Koromandeli, barokowe lustra i górski szkło. Apartamenty Chanel w hotelu Ritz składają się z dwóch sypialni i luksusowego salonu. Z pokoju otwiera się niesamowity widok na Place Vendôme.

Podczas 34 lat codziennie spacerowała z hotelu na ulicę Cambon i z powrotem, wcześniej ostrzegając personel o swoim przybyciu, aby mogli nalać pokój jej ulubionymi perfumami №5. Ten rytuał pokazuje, jak bardzo dla niej były ważne komfort i atmosfera.

Lata wygnania w Szwajcarii

W 1944 roku na radę Czczilliego została uwolniona, ale pod warunkiem, że opuści Francję. Chanel musiała opuścić Francję i przeprowadzić się do Szwajcarii, gdzie przebywała do 1953 roku. Znajdując się w wygnaniu w Lausanne, żyła w najlepszych hotelach i przeprowadzała kosmetyczne oraz spa-procedury w znanej Clinique Valmont.

Nawet w wygnaniu Koko nie zmieniła swoich przyzwyczajeń. Często odwiedzała "Herbatę Steffen" w Montreux – miejsce spotkań wielu znanych osobności mieszkających w Szwajcarii, a także nie mniej znany restauracja Chalet-des-Enfants na okolicznych wzgórzach. Mówią, że rzadko opuszczała swój pokój w hotelu Beau-Rivage, siedząc głównie na balkonie i czerpiąc z widoku na jezioro i góry.

Dziedzictwo w wnętrzu

Wnętrza na rue Cambon – książka mądrości – nadal służy jako historyczny lustra dla promowanej marki. Apartamenty zachowały się prawie w takim samym formacie, jak był podczas śmierci Shanel w 1971 roku. Dziś mieszkanie jest zamknięte dla odwiedzających, ale jego wpływ na świat projektowania nadal trwa.

Tutaj Karl Lagerfeld fotografuje młodej Kay Gerber dla kampanii reklamowej torebek. Tutaj on wyciąga pomysły i wдохновienie dla kolekcji Haute Couture, a jubilerzy Chanel obserwują motywy dla unikalnych zegarów i ozdób High Jewelry.

Domy Koko Chanel to nie tylko miejsca, gdzie żyła. To materiały odbicie jej filozofii życia: połączenie prostoty i luksusu, funkcjonalności i piękna, zachodnich i wschodnich tradycji. 10 stycznia 1971 roku w wieku 87 lat Gabrielle zmarła na atak serca w hotelu "Ritz" w Paryżu, gdzie przebywała długie czasy. Opuściła tam miejsce, w którym czuła się jak w domu, zostawiając po sobie nie tylko imperium mody, ale też unikalną estetykę życia, która nadal inspiruje projektantów na całym świecie.

Okładka ze strony: disc-clover-gyyd.squarespace.com