Do i po: kolorowy redesign mieszkania 88 m² w starym funduszu

To trzykomorowe mieszkanie znajduje się w budynku z 1969 roku. Projektantka wnętrz Aleksandra Pisarewicz stworzyła w nim przytulne przestrzenie w stylu retro. Głównym zadaniem było odświeżenie wnętrza, zachowując maksymalnie elementy epoki sowieńskiej i uzupełniając projekt nowymi „artefaktami”.

Miejsce: miasto Moskwa
Metraż: 88 m²
Liczba pokoi: 3
Wysokość sufitów: 3 m
Toalety: 2
Projekt: Aleksandra Pisarewicz
Budżet: 900 tys. złotych

Mieszkanie ma nietypową planistykę, ponieważ budynek został zaprojektowany indywidualnie. W mieszkaniu znajdują się dwie sypialnie, przedpokój, salon, oddzielna kuchnia oraz dwa toalety i przedsionek.

Właścicielka kupiła to mieszkanie w latach 90. i przeprowadziła w nim niewielką rekonstrukcję, maksymalnie zachowując wykończenie i elementy konstrukcyjne epoki sowieńskiej: antresole, drzwi, część mebli.

Wszystkich pokojach odświeżono farbę na ścianach, używając jednolitego jasnego koloru. Na podłodze w kuchni laminat został z poprzedniego remontu. Nowy zestaw kuchenny był bliski stylowi epoki sowieńskiej. Kolor fasadów starano się dobrać możliwie podobny do koloru ścian. Blat i fronty kuchenne wykonano z MDF. Koszt garnituru kuchennego z wbudowaną płytką grzejną i pralką do naczynia wynosi około 180 tys. złotych. Duży okrągły stół uzupełniono krzesłami w antywalnowanej jasnej obiciu.

Drzwi międ pokojami i fasady antresoli zostały odrestaurowane przez właścительkę mieszkania, więc nie były wymieniane – podkreślają wybrany styl. Projekt uzupełniono oryginalnymi plakatami, które przypominają o przedmiotach aktualnych w ZSRR.

Do salonu prowadzą sowieńskie rozkładane drzwi z korkowanym szkłem. Na podłodze – parkiet w klasycznej „choinkowej” technice. Atrakcją salonu był niebieski wełniany sofia kupiona na Avito. Obok – odrestaurowane sowieńskie krzesło. Nad nim można zobaczyć plakatowy koc zamieszczony w ramce. To dana sowieńskim dywanom, które ozdabiały ściany każdego mieszkania.

Wzdłuż jednej ściany ustawiono system przechowywania – nowoczesną interpretację sowieńskiej szafki. Są to regały, na których pięknie ułożone przedmioty i akcesoria z przeszłości.

Małą pokój obok salonu nazwano strefą szachową. Tam też zachowano wbudowane szafy. Wyróżnikiem pokoju był kąt muzyczny z gramofonem. Do przechowywania płytek i gier planszowych postawiono nowoczesny komodek.

W jednym z sypialni można zobaczyć jasnego przedstawiciela sowieńskiego wnętrza – wbudowaną szafę z fasadami z wylewanej dębu. Szafa bardzo głęboka, może pomieścić dużo rzeczy do przechowywania. Sypialnię uzupełniono łóżkiem w jasnej obiciu i meblami na nogach – one wizualnie przypominają meble, które wybierano do wnętrz w ZSRR.

Stół roboczy w drugiej sypialni przypomina znany sekretarz. Szafa-kupe z lustrem została zachowana z poprzedniego wnętrza. W objętości i wypełnieniu może zastąpić pełną garderobę.

W przedsionku zrobiono szafę do sufitu z białymi fasadami. Przy wejściu znajduje się duży i przestrzenny futro, na który wygodnie siadać. Jego obićie odnosi się do ornamentu krzeseł w strefie szachowej. W korytarzu ściany ozdabiają strony sowieńskich gazet w graficznych ramkach.

W łazience remont już był wykonywany przez właścitelkę mieszkania. Wyróżnikiem pomieszczenia jest wąskie okno i narożnik z lustrem i półką, który pozwala na rozmieszczenie środków higieny bez szafek wiszących. W drugim toaletzie odświeżono płytkę i sanitariat.