Od bałagana do areny: historia moskowskiego cyrków na Bulewarze Kolorowym

Wyobraź sobie, że weszłeś do maszyny czasu i znalazłeś się na Bulewarze Kolorowym 140 lat temu. Zamiast znanego budynku cyrkowego widzisz drewniany bałagan, wokół którego gromadzą się tłumy. Z daleka dobiega ryk lwa, miesza się z dziecinnym śmiechem. Witaj w 1880 roku – roku powstania legendarnego moskowskiego cyrków na Bulewarze Kolorowym!

Jak wszystko się zaczynało: od Salamonowskiego do Nikulina

Albert Salamonowski, założyciel cyrków, najprawdopodobniej nie podejrzewał, że jego dzieło stało się symbolem Moskwy. W 1880 roku wynajął działkę na Bulewarze Kolorowym i zbudował drewniany budynek cyrkowy. Dlaczego właśnie tutaj? Dlatego że obok znajdowała się Plac Trąbny – miejsce tradycyjnie przeznaczone na ludowe wyprawy i występy biegnących artystów.

Ciekawostka: pierwszy budynek cyrkowy został wybudowany w zaledwie 45 dni. To bywało szybkość! Dziś budownictwo nie zdaje sobie z tego sprawy.

Zdjęcie: pinterest.com
Z drewna w kamień: narodziny nowego budynku

W 1912 roku drewniany budynek ustąpił miejsca kamiennemu. Projekt opracował architekt Bogdanow B.M. – ten sam, który później zbudował znany dom-statku na Kotelnicznej nabrzeży.

Nowy budynek cyrkowy był prawdziwym dziełem sztuki:

• Pojemność – 2000 widzów;
• Średnica kuppel – 25 metrów;
• Wysokość – 18 metrów.

Najciekawsze – pod areną znajdował się basen o głębokości 4,5 metra. Dlaczego cyrkowi basen? Oczywiście, dla wodnych pantomim. Wyobraź sobie: akrobaty skaczą z trapety bezpośrednio do wody, a widzowie wrzeszczą od radości.

Cyrk w czasie wojny: kiedy śmiech ważniejszy niż łzy

Podczas Wielkiej Ojczyzniowej Wojny cyrk nie przestawał działać. Co więcej, artysci dawali przedstawienia w szpitalach i na froncie. Mówią, że raz podczas alarmu powietrznego kлоун Karandash odmawiał przerwania występując, twierdząc: „Niech fałszycy zobaczą, jak się śmieją dzieci moskiewskie!”.

Era Nikulina: od kлоuna do dyrektora

W 1983 roku dyrektorem cyrków został Jurij Nikulin. Tak, ten sam Nikulin z „Brilliant Hand”. Pod jego kierunkiem cyrk przeżył masową rekonstrukcję.

Zabawna fakt: podczas rekonstrukcji Nikulin sam pilnował, by w nowym budynku znajdowały się wygodne toalety. „W cyrk chodzą dzieci, muszą być komfortowo”, mówił on.

Zdjęcie: live.mts.ru
Nowy budynek: cyrk XXI wieku

W 1989 roku rozpoczęto budowę nowego budynku cyrkowego. Projekt opracowali architekci V. Krasilnikov, Z.V. Brezhnev i A.V. Kuzmin.

Co specjalnego w nowym budynku:

• 13 pięter (i żadnego niefortunnego przedstawienia!);
• Unikalny system klimatyzacji;
• Rehearsalowy manier o wysokości 20 metrów;
• Hotele dla artystów na 150 miejsc.

Budowa została ukończona w 1989 roku, ale z powodu problemów ekonomicznych cyrk otwarto dopiero w 1996 roku.

Legiony i mity Bulewaru Kolorowego

Jaki cyrk bez legend? Oto kilka historii, które przekazywane są z pokolenia na pokolenie:

• Mówią, że w piwnicach cyrków do dziś żyją potomkowie zwierząt cyrkowych, ucieknięci podczas bombardowań wojennych.
• Wierzy się, że jeśli artysta przed występowaniem potrąci nos statui Jurija Nikulina przy wejściu, to przedstawienie przebiegnie pomyślnie.
• Niektórzy twierdzą, że widzieli duch Alberta Salamonowskiego, który do dziś nadzoruje porządek w swoim dziele.

Zdjęcie: drive2.ru
Cyrk dzisiaj: tradycje i innowacje

Dziś moskowski cyrk na Bulewarze Kolorowym to nie tylko arenka do występujących. To cały kompleks, który obejmuje:

• Muzeum cyrkowego sztuki;
• Szkołę-studię dla młodych artystów;
• Weterynarne klinikę dla zwierząt cyrkowych.

W 2020 roku cyrk obchodził swoje 140-lecie. Przez ten czas przeżył rewolucję, wojnę, przebudowę i nawet pandemię. Ale główne pozostaje niezmienione – tu nadal dają ludziom radość i czary.

Więc jeśli usłyszysz śmiech i oklaski, dochodzące z Bulewaru Kolorowego, wiedz – to nie tylko cyrk. To żyjąca historia Moskwy, gdzie każde przedstawienie to kontynuacja tradycji rozpoczętej ponad sto lat temu przez Alberta Salamonowskiego.

A kto wie, może kiedyś o tobie opowiesz legendę w ścianach tego niesamowitego budynku. Bo jak wiadomo, w cyrkach możliwe wszystko!

Okładka: muzeichik.ru