Jak stworzyć stylne ścieżki ogrodowe: porady landscape designer

Wygląd działki wiejskiej zależy w dużej mierze od zastosowanych rozwiązań krajobrazowych. Ścieżki ogrodowe są ważnym łańcuchem łączącym dom i ogród.

Landscape designer Tatiana Kramskaya podzieliła się z nami swoimi myślami na temat różnych rodzajów i metod tworzenia ścieżek ogrodowych.

Koncepcja ścieżki

Najpierw należy opierać się na projekcie, materiałach i budżecie. Najbardziej estetyczne i trwałe będą ścieżki z sektora premium. Jeśli jednak możliwości finansowe nie pozwalają na szybkie i kosztowne wyposażenie działki, prace można wykonywać etapami i spokojnie – przede wszystkim w ciepłym sezonie.

Najlepiej narysować 2–3 szkice z wykreślonymi strefami i połączyć je ścieżkami. Następnie należy ustawić sznur do nawadniania wzdłuż ich trasy. Kluczowe jest nie przesadzanie z ilością ścieżek i samodzielnym testowaniem trasy w rzeczywistości.

Szerokość i kształt

Główne ścieżki powinny mieć szerokość co najmniej 1,2–1,5 m, inaczej nie będzie można na nich stanąć w dwóch osobach. Najszersza powinna prowadzić do domu, a wątsze – do drugorzędnych obiektów. Prostokątne ścieżki pasują tylko do domów w stylu minimalizm.

Jeśli działka jest mała, ścieżki można zrobić zagięte, z zakrętami. Dla dzieci lepiej je zakołować – pozwoli to jeździć na nimi na rowerach.

Różne rodzaje ścieżek ogrodowych

Tatiana rekomenduje rozważyć trzy najpopularniejsze rodzaje ścieżek z różnych segmentów cenowych i różnych metod ułożenia.

1. Z odrobiny żwiru

Żwir cechuje się niską ceną i może być użyty dla wtórnych i leśnych ścieżek. Jednak zimą będzie dość ciężko go oczyszczać, ponieważ wymaga stale odświeżania górnej warstwy.

Odrobina żwiru świetnie łączy się z kamiennymi płytkami i bordurem z klinkerowej brukówki.

Materiał ten należy kłaść na podłoże żwirno-piaskowe. Frazy 5–20 i 20–40 mm należy rozłożyć geotkaniną, a następnie posypać drobnym żwirzem.

Zawijane ścieżki potrzebują elastycznego borduru, a prostokątne – brukowej lub kamiennych.

2. Z naturalnego kamienia (brukówki)

Kamienne ścieżki pomogą również zaoszczędzić, ale po zimie mogą się rozkładać. Ponadto trudno je ułożyć tak, aby wyglądały pięknie.

Zamiast kapitalnych ścieżek można zrobić krok po kroku z dużych płyt – wyglądają stylowo na dużych działkach. Do tego potrzeba posadzić trawę lub rośliny typu kamnica między płytami.

Podobne ścieżki tworzy się również z betonowych lub granitowych płyt, przetworzonych z piłkowanych drzew lub betonowych form pod drewno.

Kamienie o grubości 4–5 cm należy układать na podłoże żwirno-piaskowe, a cieńsze – na klej i beton.

Aby ułożyć ścieżki krok po kroku, należy brać kamienie o grubości 5–8 cm i wcześniej przygotować podkładkę pod płytę za pomocą agroszpanu, piasku i żwiru. Wiele dłużej trwa wtedy, jeśli są one przetwarzane wodoodporną farbą.

3. Z klinkerowej brukówki

Klinkerowa brukówka to optymalny materiał dzięki swojej trwałości, odporności na mróz i bogatemu paletowi kolorów. Jednak jego koszt zaczyna się od 3000 rubli za metr kwadratowy, ponieważ produkt jest przewożony z Europy. Polski odpowiednik można znaleźć za cenę od 1700 rubli, ale gamma jest dość uboga.

Układanie na betonowe i żwirno-piaskowe podłoże

Przygotowanie podłoża pod ścieżkę ogrodową odbywa się zgodnie z technologią, z obowiązkiem uszlachetnienia za pomocą wibratora.

Najbardziej praktycznym rozwiązaniem dla ułożenia ścieżek jest granit – cechuje się on wytrzymałością, trwałością i wysoką ceną. Granit dobrze łączy się z klinkerową brukówką, jeśli prawidłowo połączyć kolory i rozmiary płyt.

W przypadku betonowania podłoża dla ścieżek ogrodowych należy wykonać elementy z rur i ustawić znaczniki w tych odstępach. Dzięki temu można przeprowadzić oświetlenie i rury do nawadniania bezpośrednio pod ścieżką.

Wszystkie zdjęcia: Pinterest

Nieodpowiednie ścieżki ogrodowe

Tatiana rekomenduje nie ryzykować i odrzucić ścieżki ogrodowe z taniej brukówki betonowej, ponieważ się wypalają i pokrywają pęknięciami.

Drzewiane ścieżki również są niebezpieczne pod względem krótkiego okresu użytkowania, ponieważ sosna posłuży pięć lat, a liściaste drzewo ciemnieje z upływem czasu. Drewnem lepiej wykończyć taras lub patio.