Golubica Picaso: historia głównego symbolu świata

Jeśli poprosimy kogoś o narysowanie symbolu reprezentującego świat, zobaczymy różne wersje — od oliwnej gałązki po pacifika. Chcielibyśmy jednak opowiedzieć o białym gołębiu, a konkretnie o golubicy, która jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych atrybutów świata na świecie.

Każdy z nas widział obrazek ptaka, ale nie każdy wie, że jego autorem był Pablo Picasso. Opowiadamy historię tego najważniejszego symbolu.

Dlaczego właśnie gołąb?
Odpowiedź może wydawać się oczywista, ale przypomnimy jeszcze raz historię powstania symbolu. Po Światowym Potopie Noe kilka razy próbował wypuścić różne ptaki, ale bez skutku. Trzecia próba zakończyła się sukcesem: wypuścił gołębia, który wrócił do Noya z oliwnej gałązki w dziobie — dowodem, że ląd jest blisko i można siąść na brzeg. W ten sposób gołębie stały się symbolami dobrej wiadomości i przekształciły się w atrybut świata.

Picasso i chciwe ptaki
Gołębie odgrywały ważną rolę w życiu Picassa od dzieciństwa. Jego ojciec José Ruiz Blasco był ich fanatykiem, miał golibry i często je rysował — nauczył też syna rysować gołębie. Później Pablo pamiętał, że ojciec proponował mu dopisanie łapki — sam José miał już je dosyć.

Zdjęcie: pinterest.ru

Mały Pablo często grał z gołębiami i kochał je nie tylko w młodości, ale i w dojrzałości. Prawda jest taka, że przy wszystkich ciepłych uczuciach Picasso uważał gołębie za chciwe i dźgające ptaki. W żartobliwym tonie pytał się, dlaczego stali się symbolem pokoju. Mimo to właśnie gołębie miały ogromny wpływ na twórczość artysty.

Pierwsza golubica
Pierwsza wersja „Golubic” pojawiła się w 1949 roku: obraz używany był jako emblem Wszechświata Konferencji Przyjaciół Pokoju. Jednak raczej nie rozpoznalibyście znanego białego gołębia. Wtedy obraz był realistyczny, ptak z puszystymi łapami siedział na ziemi, a w dziobie nie miał oliwnej gałązki. Bohatera emblemy Picasso podarował artysta Henri Matisse: w jego wольerze było wiele egzotycznych ptaków, wśród nich były cztery milańskie gołębie z łapami pokrytymi piórami. Matisse przekazał je Pablo i jedna ptak czekała na oszałamiający sukces.

Zdjęcie: pinterest.ru

Symbol, który zyskał popularność
Za wybór rysunku golubicy jako emblemy konferencji odpowiadał poeta i romansista Louis Aragon. Choć nawet sam Picasso z ironią podszedł do wyboru Louisa (artysta zauważył, że gołębie są brutalne ptaki, które mogą zabić kolegów), Aragon nie pomylił się. Emblema gołębia wywołała prawdziwy furore: w sali, gdzie odbywało się spotkanie, powiększony obraz ptaka był podświetlany reflektorami. Tworzono wrażenie, że gołąb parzył nad ludźmi obecnymi, którzy byli jedni w nadziei. Liczne druki plakatów rozprzestrzeniły się po całej planecie — taki efekt emocjonalny nie został oczekiwany nawet przez samego Picassa.

Kolejna znana golubica
Pierwszy obraz golubic otrzymał nie tylko szerokie uznania, ale też kilka nagród. Po nim Pablo stworzył inne golubice dla kolejnych Konferencji Ruchu za Pokój. W 1950 roku wybrano znany nam emblem lecącego gołębia — popularność rysunku rośnie w progresji geometrycznej. Emblemat umieszczano na przedmiotach, ubraniach i nawet w pudełkach z zapalniczkami. Golubica Picassa stała się symbolem walki o pokój na świecie.

Zdjęcie: pinterest.ru

W 1952 roku na konferencji w Berlinie golubicę wyobrażono na banerze, zachęcając do pokojowego uрегulowania wszelkich spraw. Gołąb pokoju stał się symbolem VI Światowego Festiwalu Młodzieży i Studenów, który odbył się w Moskwie w 1957 roku. Ten ptak odbijał w sobie zgodę, pokój i dążenie do znalezienia kompromisu.

Zdjęcie: pinterest.ru

Zdjęcie na okładce: artsy.net