Wenecka biennale architektoniczna: 10 pawilonów, które zaskoczą

Architektoniczna biennale w Wenecji – to globalne i bardzo znaczące wydarzenie. Zbiera ono utalentowanych architektów z całego świata, deweloperów oraz miłośników twórczości. W tym roku tematem biennale można nazwać aktualnym: „Jak będziemy żyć razem?”. Wierzymy, że takim pytaniem w czasie pandemii zastanawiał się każdy.

Choć biennale trwa do 21 listopada, z powodu ograniczeń nie wszyscy mogą odwiedzić niesamowitą wystawę. Na szczęście można zobaczyć projekty architektów z dowolnego miejsca na świecie. Prezentujemy dziesięć pawilonów, które zasługują na Twoją uwagę.

Niemiecki pawilon: „2038”

Niemiecki pawilon wywołał żywe dyskusje. Na ścianach pustego pawilonu międzynarodowa grupa architektów, artystów, uczonych, polityków i pisarzy umieściła kody QR. To coś w rodzaju powitania z przyszłości, a dokładniej z roku 2038. Po zeskanowaniu kodu goście mogą dołączyć do Chmury Pawilonu: stworzyć swój awatara, odwiedzić spotkania i nawet obejrzeć filmy. Kto wie, może po 17 latach świat naprawdę będzie taki.

Foto: dezeen.com

Pawilon Muzeum Victoria i Albert: „Trzy brytyjskie mezdy”

Architekt i badacz Shahed Salim stworzył kopie trzech londyńskich meczetów dla pawilonu V&A. Postawił sobie za zadanie zrozumienie, jak zwykłe budynki przekształcają się w budynki religijne. Shahed odtworzył kopie meczetów wyposażonych w pomieszczenia, które kiedyś były używane do innych celów: na przykład meczet Old Kent Road został zbudowany na miejscu pubu. Odwiedzający zobaczą fragmenty meczetów Brick Lane, Old Kent Road i Harrow. Salim chciał zilustrować różne style architektoniczne i ewolucję budynków.

Foto: dezeen.com

Pawilon Stanów Zjednoczonych: „Amerykański ramowy”

Przed wejściem do amerykańskiego pawilonu architekci Paul Anderson i Paul Prissner zbudowali drewniany szkielet czterech-kondygnacyjnego domu. Instalacja z szkieletu zaprojektowana została z uwzględnieniem cech amerykańskiej architektury. Obejmuje wszystkie tradycyjne elementy – dach skatowy, okno attyki i przedpokój.

Foto: dezeen.com

Duński pawilon: „Połączenie”

W duńskim pawilonie połączyły się architektura, człowiek i natura. Biuro Lundgaard & Tranberg Architects stworzyło całą ekostację – w ten sposób autorzy chcieli zwrócić uwagę na obieg wody. W instalacji wykorzystywana jest woda deszczowa z Wenecji, która przechowywana jest w zewnętrznym zbiorniku. Cykluje bezpośrednio po pawilonie i nawadnia rośliny roste tam.

Foto: dezeen.com

Pawilon Skandynawii: „To, co dzielimy”

W pawilonie Skandynawii (który dzielą Szwecja, Norwegia i Finlandia) biuro architektoniczne Helen & Hard wybudowało pełnomasztowe mieszkanie w stylu kohausingu. Budynek z drewna zawiera kombinację prototypów mieszkań i przestrzeni wspólnego użytku. „To, co dzielimy” – prezentacja budynków do wspólnego zamieszkiwania i znaczenia tych społeczności. Kohausiniki mogą rozwiązać problemy środowiska, bezpieczeństwa i zdrowia psychicznego.

Foto: dezeen.com

Pawilon Litwy: „Planeta ludzi”

Ekspozycja znajduje się w kościele Santa Maria dei Derelitti. W centrum znajduje się skaner 3D, który skanuje odwiedzających biennale i prawie „wysyła” ich w otwarty kosmos – na nową sztuczną planetę. Projektowo-badawcza studia Litewskiego Agentur Kosmicznego wspólnie z kuratorem projektu i architektury Janem Boelenem zaprezentowały pracę, mającą na celu zbadanie kwestii kolonizacji kosmosu.

Foto: dezeen.com

Pawilon Holandii: „Kim jesteśmy?”

Architekt Afina de Jong i artystka Debra Solomon wdrożyły temat biennale w półprzezroczystej instalacji. Autorzy chcieli pokazać, że architektura może być bardziej inkluzywna: połączyli wszystkie istoty wewnątrz systemu urbaniistycznego. Wewnątrz i na zewnątrz kolorowych zasłon umieszczono monitory, na których transmisjonowane są perfomance i filmy z badań.

Foto: dezeen.com

Pawilon Uzbekistanu: „Mahalla: Rural Urban Living”

W weneckiej architektonicznej biennale Uzbekistan bierze udział po raz pierwszy. Za debiutancki projekt odpowiedzialni byli Emmanuel Christos i Christoph Gantenbein z firmy Christ & Gantenbein, a także Victoria Iston. Zespół stworzył olbrzymią kopię domu w uzbekiej mahalle – muhamidzkiej dzielnicy mieszkaniowej. Konstrukcja z żółtych rur wygląda naprawdę niesamowicie. Architekci chcieli uczcić tradycyjnymi mieszkaniowymi społecznościami, które dziś są zagrożone zniknięciem.

Foto: dezeen.com

Pawilon Japonii: „Wspólnota działania: Trasy elementów”

Projekt kierowany przez Kodzo Kadovaki pokazuje możliwości ponownego wykorzystania materiałów: instalacja została stworzona z części demontowanego domu, które przekształcono w swoiste artefakty. W całym przestrzeni rozmieszczono ławki, ściany i zasłony wykonane z demontowanej dachu i fasady.

Foto: dezeen.com

Brytyjski pawilon: „Ogród prywatnych przyjemności”

W brytyjskim pawilonie odwiedzający zobaczą meblę z pubów, dywaniki, rośliny i nawet toalety. Instalacja londyńskiej studii Unscene Architecture zawiera kilka tematycznych sal z brytyjskich pubów, z centralnych ulic i zielonych stref. W ten sposób autorzy zachęcają ludzi do spojrzenia na prywatyzowane przestrzenie publiczne z nowego punktu widzenia.

Foto: dezeen.com