Szczotki, gąbki i szmatki: dlaczego nie nadają się do sprzątania?

Na rzecz metełek z ptasich piórek i szczoteczek z porośniętej szorstkości w dawnych czasach przyszły syntetyczne gąbki, rulony czarodziejskich szmat i mikrofibry. Ale po każdej sprzątce musimy myć środki do mycia i odkurzać środki dezynfekujące. Dlaczego tak się dzieje? Opowiadamy.

Naturalne — nie znaczy wygodne

Wszystko naturalne jest ekologiczne. Ale przedmioty z flaneli, bawełny lub lnianych włókien są teraz przydatne jedynie do pielęgnacji ciała. A kawałki drewna i szorstkość są tylko dla stylizacji, jeśli tylko ciebie interesuje vintage, rustik i shabby chic.

Pozycje na polu gospodarczym szczołki i prześcieradła z naturalnych materiałów odpowiadają z kilku powodów: nie wchłaniają dobrze, niezawodnie utrzymują kurz, szybko tracą wygląd i źle są dezynfekowane.

W XX wieku syntetyka zasłużyła sobie na wygnanie naturalnych materiałów. Pani domowe już nie były zadowolone z roztoczy na kafelkach, które nie da się usunąć jednym ruchem, włókien na lustrze lub włosów w przyczepionych do ulubionej kubka.

Minusy rulonowych szmat

Czarodziejskie prześcieradła lub rulony szmat — to cienka jednowarstwowa tkanina bezszwowa, którą formuje się z mieszaniny wiskozy i celulozy. Surowiec naturalny, materiał sztuczny, ale nie syntetyczny.

Dostępne są korzyści, ale są niewielkie. Główne — brak włókien. Ale tylko do momentu, gdy na wilgotną szmatkę nie wpadnie włos domowego zwierzęcia lub ktoś inny — spróbuj się z nich pozbyć.

Szmatki można odrywać od rulonu po jednej, nasiąkać środkiem do mycia i spłukać albo używać suchymi. Są niemal jednorazowe, tak jak papierowe ręczniki kuchenne, ponieważ zanieczyszczają się i deformują po pierwszym użyciu.

Ale tłuszcz wchłaniają i utrzymują gorzej niż papier. A kurz zbierany suchą szmatką natychmiast rozleci się.

Czym jest niebezpieczna mikrofibrą?

Mikrofibrę z bardzo cienkich nici poliesteru i poliamidu wydaje się bardziej praktyczna i trwała. Szmatki różnej tekstury, rękawiczki i nawet pantofle do sprzątania, nasadki dla szwabry pomagają myć, czyścić, polerować i osuszać wiele rzeczy.

Włókna z bardzo długich molekuł organicznych przyciągają i utrzymują cząstki kurz, dzięki kontaktem elektryzacji. A mikroskopowe trójkątne pustki potrafią wchłonąć wodę nie gorzej niż gąbka.

Ale są minusy: mikrofibrę jest bardzo kapryśnym materiałem. Nie lubi bardzo gorącej wody, suszenia na grzanie lub w pobliżu jakichkolwiek źródeł ciepła. Zmienia się i traci swoje właściwości.

Najlepszym sposobem oczyszczenia jej z zgromadzonych zanieczyszczeń i zachowania przydatnych właściwości jest ręczne poszczotkowanie szczoteczką w roztworze środków do mycia. Albo wrzucenie do bębna pralki, wybierając niską temperaturę i delikatny tryb. Sposoby nie są zbyt wygodne i proste.

Czym jest niebezpieczna gąbka?

Nie naturalna morska, oczywiście — z poliuretanu, poliesteru lub nylonu z warstwą poliesteru, gąbka ma zadanie pianienie środków do mycia, podnoszenie skuteczności substancji powierzchniowo czynnych (SPC).

Myje, jak na przykład, nie porowata część, ale sztywna przyklejona szmatka: zielona do silnych zanieczyszczeń, niebieska abrazyna — do łagodniejszego czyszczenia.

Nigdy nie można wyrzucić gąbki do sucha. A w płynnym środowisku bakterie rozmnażają się na gąbce. ICH ilość w laboratorium sprawdza się specjalnym urządzeniem — lumino-metrem. Testy wykazały, że używanie gąbki do mycia naczynia dłużej niż tydzień jest niebezpieczne.

Czym więcej producenci opisują zalety ulepszonych gąbek, niezależnie czy to srebrne nici czy bambusowe włókna, tym więcej patogenów mikroorganizmów, nawet bakterii jelitowej, na nich zostaje i rozwija się. I środki do mycia gąbki zużywają się w przybliżeniu tak samo, niezależnie od tego, co reklamują.