Wentylacja dachowa

Ale jego przeznaczenie jest nieco inne, dlatego przez materiał dachowy może przenikać wilgoć, co jest dopuszczalne i w niektórych przypadkach zupełnie normalne. Prawdziwym barierą na jego drodze, która w rzeczywistości chroni dach przed przemoczeniem, jest hydroizolacja.

Różne materiały mogą być stosowane jako hydroizolacja w zależności od rodzaju dachu: od maszyn do znanych z rynku rolkowych membran, aż po nowoczesne superdyfuzyjne membrany. Wybór konkretnego materiału zależy od warunków i struktury dachu. Dlatego najpierw należy określić skład konstrukcji dachu, a wybór hydroizolacji będzie wynikał z tego automatycznie.

Wycierane izolacje: maszyny

W celu izolacji samodzielnego typu maszyny stosuje się do płaskich, nalotowych dachów. Jednak częściej wykorzystuje się je jako dodatkową izolację. Konkretnie do:

• remontu dachów rolkowych, zamykania pęknięć i przesuniętych styków materiału rolkowego;
• przylegania izolacji rolkowej;
• hermetyczności wypustów rur, okien słuchowych;
• dodatkowej izolacji wklęśnięć, końcówek, części grzbietu;
• przylegania płytek bitumowych.

Przy budowie nachylonych dachów maszyny nie mogą być używane jako samodzielna hydroizolacja. Do budowy dachu z maszynami konieczne jest dokładne oczyszczenie podłoża z kurzu, brudu i odwarzających się części. Często zaleca się dodatkowe przepłukanie podłoża rozpuszczalnikiem bitumicznym lub środkiem do dezynfekcji.

Ruberoid

Stosowany do dachów z nachyleniem od 0 do 25%. Bardzo popularny i powszechnie stosowany materiał. Jedną z przyczyn jest taniość. Jednak szybko traci swoich zwolenników. Wszystko dzieje się przez niską trwałość ruberoidu — po kilku latach użytkowania może się objawić jego wady: kartonowa podstawa gnieta, materiał bitumowy ulega degradacji pod wpływem promieni UV, integralność jest naruszona, zaczynają się przecieki. Ponadto w jego podstawie znajdują się całkowicie palne materiały.

Nowocześniejszym jego odpowiednikiem z usuniętymi pewnymi wadami jest еврорубероид. Jego podstawa to niegryzony materiał (szkło, poliestery, szkło), pokryty modyfikowanym składem bitumowym. Jest bardziej trwały niż poprzednik, ale również nieekologiczny i palny. Cena znacznie wyższa niż standardowy ruberoid. Dlatego stosowanie еврорубероидu dla dachów o małej powierzchni często nie opłaca się. Ale dla płaskich dachów jest odpowiednim rozwiązaniem.

Pergamin

Pergamin — kiedyś bardzo popularny materiał do izolacji dachowej. Zastąpił ruberoid, ale dziś stracił popularność. Przyczyną jest nieekologiczność, niska wytrzymałość, szybkie starzenie się, utrata właściwości izolacyjnych. To najtańszy sposób izolacji, ale również najmniej trwały. Dlatego może być stosowany tylko do tymczasowego zabezpieczenia dachu.

Płynki i membrany

Terminem hydroizolacyjne płynki nazywane są membrany z PVC lub polipropylenu. Te materiały zyskują popularność z kilku powodów:

• wysoka wytrzymałość podłoża,
• wysokie wsparcie izolacyjne,
• długość życia (do 50 lat),
• przepuszczalność par.

Rozróżnia się półprzepuszczalne, przepuszczalne, antykondensacyjne i superprzepuszczalne membrany. Każda z nich ma swoje zastosowanie i szczególne zasady stosowania. Oczywiście cena membran w stosunku do innych materiałów do hydroizolacji jest wysoka. A ich cena często jest proporcjonalna do ich wydajności.

Półprzepuszczalne membrany — to płótno z niskim wsparciem przepuszczalności par: do 300 g/m²/24 h, wartość ta zwykle mieści się w zakresie 30–50 g. Można je stosować do ochrony chłodnych dachów. W tym przypadku nie ma ograniczeń co do ich stosowania.

Jeśli jednak stosuje się je w strukturze izolowanej dachu, należy organizować przestrzeń wentylacyjną między płótnem a izolacją. Ta przestrzeń jest obowiązkowa, a jej stworzenie wymaga dodatkowego wykonania konstrukcji. Dlatego koszt takiej izolacji może wzrosnąć i być równy kosztom standardowej przepuszczalnej membrany.

Przepuszczalne i superprzepuszczalne membrany — perforowane płótno z przeciętnymi (400–1000 g/m²/24 h) i wysokimi (powyżej 1000 g/m²/24 h) wsparciami przepuszczalności par odpowiednio. Taka przepuszczalność par jest uważana za wystarczającą dla dachu. W przypadku tych płótn nie wymagana jest przestrzeń wentylacyjna. Główne cechy takich membran:

• można montować bezpośrednio na izolacji;
• nie przepuszcza wilgoci do wnętrza struktury dachu i jednocześnie wyprowadza parę z wnętrza;
• stanowi ochronę wiatrową dla izolacji, co zatrzymuje ciepło w przestrzeni poddasza;
• nie traci swoich właściwości w zanieczyszczonym środowisku;
• przy wyprowadzaniu pary tworzy kondensat na górnej płaszczyźnie, dlatego nie należy stosować jej pod dachem, który może korodować.

Jeśli pokrycie końcowe jest metalowe (stal, cynk, miedź, aluminium), stosuje się przepuszczalne membrany objętościowe. Warstwa stykająca się z materiałami dachowymi — to specjalny rozdzielacz, który wchłania i w ten sposób odciąga kondensat od metalowego dachu.

Membrany antykondensacyjne stosuje się również do dachów z płytkami metalowymi i falistymi. Na jednej stronie płótna znajduje się szczytowy koc. Tą stroną płótno odwraca się na zewnątrz, tzn. do pokrycia końcowego.

Poniżej izolacji należy organizować przestrzeń wentylacyjną, ponieważ przepuszczalność par takiego zabezpieczenia zbliża się do zera. Przy wyborze takiego płótna należy poszukiwać jak najmniejszej przepuszczalności par, ponieważ nie powinna dopuszczać przenikania wilgoci do pokrycia końcowego.

Poprawnie wybrana hydroizolacja pomaga wydłużyć całkowity czas użytkowania zarówno pokrycia dachowego, jak i izolacji, a także całego dachu. Dlatego wybór ochrony przed wilgocią powinien być podejrzany.