Ban Dam od Housescape Design Lab w Chiang Mai, Tajlandia

Projekt: Ban Dam Architekci: Housescape Design Lab Lokalizacja: Chiang Mai, Tajlandia Powierzchnia: 2.690 stóp kwadratowych Rok: 2023 Zdjęcia: Rungkit Charoenwat

Ban Dam od Housescape Design Lab

Ten dom jest dowodem eksperymentów z materiałami, stawiając pod znak zapytania tradycyjne pojęcie piękna. Celowe wykorzystanie materiałów i nietypowa kompozycja, inspirowana eksperymentami studenckimi, mogą nie od razu ujawniać swoją estetyczną spójność. Jednak te eksperymenty zostały wykorzystane do stworzenia różnych możliwości tworzenia czasu niezależnego i transcendentalnego domu.

Ta rezydencja znajduje się w Chiang Mai, mieście północnego Tajlandii znanym ze swego połączenia życia miejskiego i bliskości do przyrody. Projekt otrzymał nazwę „Ban Dam”, wybraną ze względu na ekstremalną minimalizację, wszyscy uczestnicy projektu nazywają go właśnie tak. W języku tajskim „Ban” oznacza „Dom”, a „Dam” – „Czarny”. Dlatego nazywa się go Czarnym Domem z powodu asocjacji z tym ciemnym odcieniem.

Pierwotne żądanie właściciela polegało na tym, aby dom odzwierciedlał lokalną esencję Chiang Mai, zachowując przy tym harmonię z nowoczesnym życiem i minimalizując użycie importowanych materiałów w budownictwie. To, co mamy do opowiedzenia, różni się od wyboru naturalnych materiałów w celu osiągnięcia 100% wyniku naturalnego. Celem tego projektu nie jest tylko to, ale raczej pobudzenie procesu produkcyjnego opartego na lokalnej społeczności i wykorzystującego materiały, które potrafią rozwiązywać problemy ekologiczne. Kolejny aspekt – sprawić, by te materiały były łatwo zauważalne w codziennym życiu.

Pierwszy aspekt dotyczy architektonicznej planistki, która obejmuje różne ogrody różnych form i rozmiarów. Zaczynając od największego, to zielony ogród, wokół którego dom tworzy formę U. Ta przestrzeń służy miejscem aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu, szczególnie do takich zajęć jak kemping i inne rozrywki. Druga część – ogród Housescape, który stanowi wejście do domu. Ta strefa wykorzystuje spalony gliniany podłogę, imitując tradycyjne lokalne domy znane Tailandczykom. Działa jako łącze między półotwartą częścią domu, w tym obszarem „Tern” i głównym wejściem, a także do publicznego miejsca stołowego, które zastępuje tradycyjną salon goscinny. Ponieważ właściciel lubi gotować, znaczenie przyjęcia gości w tym domu polega na lokalizacji jadalni. Na koniec, korytarzowy ogród to niewielkie prywatne przestrzeń zamknięte małym ogrodem. Służy on przejściem do głównej sypialni, oddzielonej od głównego domu. Te różnice w znaczeniu i funkcji każdego ogrodu.

W gorących i wilgotnych regionach z obfitymi opadami, jak tutaj, cień odgrywa kluczową rolę w tworzeniu komfortowego środowiska. To podstawowy czynnik w architektonicznym projektowaniu. Jednak wybór dachu dla tego konkretnego domu różni się od naszych wcześniejszych praktyk. Musimy użyć koloru czerni wyłącznie. W związku z lokalnym produktem cementowych ceramycznych płytek nie możemy znaleźć dużych fabrycznych czarnych płyt. Dlatego nasz zespół musiał ręcznie pomalować prawie dwadzieścia tysięcy płyt dla tego projektu, stosując techniki znane lokalnym mistrzom. Te płytki zostaną następnie umieszczone z wykorzystaniem metody znanej lokalnym rzemieślnikom. Dach zostanie podzielony na dwie części i połączony przy użyciu betonowego prześcieradła, aby uniknąć nadmiernych szwów, które mogą prowadzić do przecieków. Te szwy mogą być przyczyną wnikania wody.

Następny podział wyjaśnia projektowanie kontekstowych relacji wokół jadalni, jak wspomniano wcześniej, gdzie ten dom wykorzystuje jadalnię do przyjęcia gości. Ten wybór odzwierciedla dążenie właściciela, by pokazać swoją osobowość i rozpuścić zachowanie gości poprzez smak i atmosferę gotowania. Ta konkretna strefa jest strategicznie rozmieszczona tak, aby być dobrze widoczna z zewnątrz i gdy patrzy się na nią z wewnątrz, uchwyca większość kluczowych kątów domu. Służy również łącznikiem do innych funkcjonalnych stref wewnątrz domu. Istotne jest, że gdy duży otwór się otwiera, łączy się płynnie z specjalnie zaprojektowaną zewnętrzną przestrzenią, zwaną przejściową werandą lub lokalną nazwą „Tern”. Razem te przestrzenie stają się dużym obszarem społecznym, który bez problemu łączy się – wewnątrz, na zewnątrz i w ogrodzie – tworząc zintegrowaną system.

Wewnątrz głównej sypialni domu wykorzystuje się lokalne drewniane przesuwane okna, aby stworzyć poczucie prywatności poprzez kompaktowe puste przestrzenie. Te okna zastępują większe okna w półotwartych strefach małego budynku, zapewniając bardziej prywatną atmosferę. W tym kompaktowym budynku nie będzie drzwi dzielących łazienkę i sypialnię. Architektoniczna planistka jest starannie zaplanowana, aby zachęcać do swobodnego przepływu, strategicznie rozmieszczając funkcje w celu uniknięcia bezpośredniego zderzenia.

Używamy różnych powierzchni końcowych na ścianach w tym domu. Na przykład wewnątrz domu łączymy beton z szkłem i stosujemy półgładką warstwę tynku. Staramy się stworzyć ekologiczny kontekst, dając wrażenie, że ściany są wpływem wiejskich okolic, a nie całkowicie przemysłowo produkowane. Co do zewnętrznych ścian, staramy się o niemal gładką powierzchnię, ale wykluczamy ostatni etap wyrównania, aby stworzyć powierzchnię z niewielkimi nierównościami, kończąc na tekstury. Wyraźnym elementem zewnętrznej strony jest czarna ściana przy wejściu do domu. Dla tego używamy głęboko teksturyzowanej ściany, znanej lokalnym mistrzom jako „Salad Dok”, ponieważ ta czarna ściana bezpośrednio styka się z południowym słońcem. Odsłania ona każdą detale ornamentów lokalnych mistrzów, gdy oddziałują z promieniami światła.

Pierwszy punkt dotyczy tworzenia tego domu przez „Losowe rzemiosło”. Ale co to znaczy? W esencji oznacza tworzenie obiektu w kontekście konkretnego czasu i miejsca, a także tego, jak są ze sobą powiązane w danej chwili. Na przykład tworzenie ręki drzwianej na wejściu. Wzniósł się z wydarzenia, kiedy ktoś otworzył drzwi i zostawił je lekko otwarte przez pewien czas. Patrząc na to z tego kąta, zobaczysz wzór odbijającego się basenu w oddali. Dlatego ta ręka spełnia funkcjonalną rolę – potrzebna do uchwytu drzwi. Ale oprócz swojej funkcji przekazuje esencję otoczenia. W pewnym momencie, gdy drzwi się rozchylają przed wejściem do domu, staje się to imponującym krótkotrwałym wystąpieniem.

Lokalne elementy domu zostały zintegrowane i dostosowane, aby poprawić komfort i wygody. Jednym z wysiłków było wprowadzenie koncepcji „wklęsłych narożników” z tajskiej architektury. Obejmuje to zmianę perspektywy i wprowadzenie nowych technik w materiałach, aby zwiększyć skuteczność wykorzystania tych elementów przy opowiadaniu. Jasnym przykładem w tym domu jest kran do umycia nóg. Umieszczony bezpośrednio przed główną strefą zamieszkania, to tradycyjna praktyka Tailandii do oczyszczania przed wejściem do domu. Materiał tego kranu został zaprojektowany tak, aby łączył nowoczesne materiały, takie jak stal, przy minimalizacji formy tradycyjnych ozdób Tailandii w celu dopasowania do jego funkcji i projektu. Wszystkie te elementy zostały pomalowane na czarno, a gdy słońce pada na nie, wyrażają się w różnym czasie.

Ten dom próbuje stworzyć nowe postrzeganie poprzez eksperymenty z materiałami, pobrane z codziennego życia. Związki piękna mogą nie być od razu oczywiste w tej pracy, ponieważ były celowo zmienione z wykorzystaniem materiałów i rozmieszczeniem elementów, które były testowane w studenckich eksperymentach. Te eksperymenty zostały wykorzystane do przedstawienia różnych możliwości tworzenia domu, który wychodzi poza granice czasowe.

– Housescape Design Lab