Co było modne w renovacjach pięć lat temu, a teraz wygląda na przestarzałe

Pamiętasz rok 2019? Wszyscy robili szare wnętrza, kleili cegłę na ściany i marzyli o loftowym stylu. Wydawało się, że te trendy będą wieczne. Ale moda w wnętrzach zmienia się szybciej, niż zdążymy przystosować się do nowego remontu. To, co pięć lat temu wyglądało na ultrasprzeczne, dziś woła o tym, że właściciele zatrzymali się w przeszłości. Przyjrzymy się, jakie rozwiązania należy przekazać na emeryturę.

Główne z artykułu:

• Szara gamma i imitacja betonu ustąpiły miejsca cieplem i naturalnym kolorom;
• Dekoracyjna cegła i styl loftowy straciły aktualność;
• Lustrzane kuchnie zastąpiły matowe fasady i naturalne tekstury;
• Kontrastowe wnętrza czarno-białe wyglądają zbyt graficznie;
• Otwarte półki i mebel przemysłowy już nie są w modzie.

Szarość pięćdziesięciu odcieni: gdy monochromatyczność się znudziła

Pięć lat temu szary był uznawany za uniwersalny i stylowy. Szare ściany, szare podłogi, szara meblowa — cały interieur tonął w noblejnym monochromatyzmie. Projektanci przekonali: szary to nowy biały, łączy się ze wszystkim i nigdy nie zasili.

Znudziło się. A jeszcze jak. Szare wnętrza stały się synonimem nudoty i bezkształtności. Dziś w modzie ciepło: beżowe, terakotowe, oliwkowe odcienie. Kolory, które tworzą komfort, a nie przypominają biurowiec. „Okres szarosci” w projektowaniu wnętrz zakończył się tak nagle, jak się rozpoczął.

Dekoracyjna cegła: kiedy loft stał się mainstreamem

Pamiętasz boom dekoracyjnej cegły? Klejono ją wszędzie: w sypialniach, kuchniach, przychodniach. Wydawało się, że bez akcentowej ściany z cegły interieur jest niekompletny. Producentom produkowano cegłę w każdym wyobrażalnym odcieniu — od białego do węglowego.

Problem polega na tym, że loft z subkulturowego stylu przekształcił się w masowe zjawisko. Gdy te same ściany z cegły pojawiły się w każdej drugiej mieszkaniu, straciły na unikalności. Dziś dekoracyjna cegła wygląda jak tanie podejście do wydrukowania przemysłu. Prawdziwy loft to historia budynku, a nie przklejone panele pod cegłę.

Lustrzane kuchnie: błysk, który rani oczy

Białe lustrzane kuchnie były marzeniem każdej gospodyni. Wydawały się szczytem elegancji i praktyczności: łatwe do mycia, wizualnie rozszerzają przestrzeń, wyglądają drogo. Producenci mebli stamplowali lustrzane fasady w masowych ilościach.

Ale lśniący powierzchniowy kolor jest podchwytliwy. Na nim widać każdy odbitą piętę, kroplę wody, najmniejszy pył. Taka kuchnia wymaga stalej dezynfekcji i po kilku latach wygląda wyzbyta energii. Dziś w modzie są matowe powierzchnie i naturalne tekstury — drewno, kamień, metale z patyną. Tworzą uczucie naturalności, a nie sterylności sali operacyjnej.

Kontrastowe wnętrza: kiedy czarny z białym jest zbyt graficzny

Czarno-białe wnętrza wydawały się wcieleniem stylu. Białe ściany, czarna meblowa, graficzne wzory — wszystko czysto, kontrastowo, „jak w magazynie”. Ten podejście działało na instagrame, tworząc efektowne klatki z wysokim kontrastem.

W prawdziwym życiu takie wnętrza okazały się nienudne. Gwałtowne kontrasty męczą oczy, a brak półtonów sprawia, że przestrzeń jest zimna. Nowoczesna tendencja — wykorzystanie wielu odcieni jednego koloru, płynne przejścia, nuanse. Monochromatyczna graficzność ustąpiła miejsca żywej wielowarstwowej.

Otwarte półki: pięknie na zdjęciu, nieprzyjemnie w życiu

Otwarte półki były symbolem nowoczesnego podejścia do przechowywania. Piękna porcelana, książki z designowymi okładkami, dekoracyjne przedmioty — wszystko na widoku, jak w muzeum. Blogerzy pokazywali idealnie uporządkowane półki, gdzie każda szklanka stoi na swoim miejscu.

Realność okazała się surowa. Otwarte półki wymagają stalego porządku, wszystkie przedmioty szybko pokrywają się kurzem i tłuszczem (szczególnie na kuchni), a znaleźć odpowiednią rzecz wśród „pięknie ustawionych” przedmiotów czasem jest niemożliwe. Dziś wracają zamknięte systemy przechowywania — praktyczne i higieniczne.

Mebel przemysłowy: kiedy szlachetność fabryczna się nadużyła

Stoły na metalowych nogach, krzesła w stylu „fabryczne taburety”, lampy z rur wodociągowych — mebel przemysłowy był obowiązkiem modnego wnętrza. Im grubszy i „przemysłowy” wydawał się przedmiot, tym był bardziej pożądany.

Ale żyć wśród imitacji fabrycznego sprzętu okazało się nieco niewygodne. Metalowy mebel zimny na dotyk, grube szwy spawane raniły ubrania, a siedzieć na „przemysłowym” krześle kilka godzin to wyzwanie dla pleców. Tendencja na „człowieczość” w wnętrzu przywróciła popyt na wygodne meble z miękkimi formami.

Minimalizm do ostatniej łyżki: kiedy pustość nie równa się stylowi

„Wyrzucić wszystko nadmiar” – slogan minimalistów pięciu lat temu. Puste pokoje z jednym sofą w środku, kuchnie bez jednego przedmiotu na blacie, sypialnie, gdzie oprócz łóżka nic nie ma. Wydawało się, że im mniej rzeczy, tym stylniejsze wnętrza.

Pandemia wszystko zmieniła. Dom stał się nie tylko miejscem do spania, ale pełnoprawnym przestrzenią życia, pracy, odpoczynku. Okazało się, że dla komfortowego życia potrzebne są rzeczy — książki, płatki, rośliny, zdjęcia rodzinne. Sterylny minimalizm ustąpił miejsca „ciepłemu maksymalizmowi”, gdzie każdy przedmiot ma swoją historię.

Zwróć uwagę na film: Neutralna paleta: kiedy beż stał się nowym szarym

Beżowo-kremowe wnętrza były uważane za bezpieczny wybór. Neutralne odcienie, naturalne materiały, bez jasnych akcentów — uzyskiwano wnętrze „na wieki”. Projektanci obiecawali, że takie rozwiązania nigdy nie wyjdą z mody.

Ale neutralność może być różna. Zimne beżowe odcienie z szarym podtonem już wyglądają nudno. W modzie ciepłe, nasycenie neutralne kolory — ochronne, terakotowe, oliwkowe. Tworzą atmosferę, a nie są tylko tłem.

Co przyszło na zastępstwo: nowe trendy 2024–2025

Nowoczesne wnętrza dążą do naturalności i indywidualności. Zamiast masowych trendów — podejście osobiste. Materiały naturalne bez imitacji, meble vintage zamiast nowodawczej „pod starą”, rośliny żywe zamiast sztucznego dekoru.

Paleta kolorów stała się bogatsza i cieplejsza: głębokie zielone, terakotowe, niebieskie odcienie. Tekstury — różnorodne, ale naturalne: drewno, kamień, metale, ceramika. Oświetlenie — wielopoziomowe i atmosferyczne, tworzące komfort, a nie tylko zapewniające widoczność.

Projekt: Anush Arakelyan

Główną zmianą jest to, że wnętrze znowu stało się odbiciem osobowości właściciela, a nie ślepym podążaniem za modnymi kanonami. Może to być właśnie prawdziwy trend – być sobą, nawet w wyborze koloru ścian.

Okładka: projekt graficzny Anush Arakelyan