Apartamenty z widokiem na wieżę Eiffela

Olbrzymia i jasna kwatera, pełna elegancji i klasycznego porządku, zajmuje cały piętro w sercu Paryża. Wykorzystanie projektowych przedmiotów wyposażenia, tekstur i miękkich odcieni pomogło Stefanowi Olivierowi stworzyć elegancki, emocjonalnie nasycony wnętrze.

Otwarta taras wzdłuż fasady budynku na całym piętrze pozwala podziwiać wizytówkę miasta i znane panoramiczne widoki na dachy Paryża.

U kamiennej balustrady usiadł stołek ogrodowy z metalu i marmuru w towarzystwie krzesła z gałęzi i przekrojów drewna z autorskiej galerii dekoratora. Jego smak i instynkt wierzą najbardziej znanych kolekcjonerów.

Gosi pierwszym rzadem zwracają uwagę na wykwintny akcent w wielkim vestibule. Jego charakterystyczna cecha – stół Eros z marmuru kararowego i jednolita wставка z tego samego materiału na podłodze z dębu.

Projektant starannie zaprojektował scenografię pełną harmonii i wolną od sztuczności. Podstawą miękkiej i relaksującej palety kolorów jest jasny dąb, białe ściany, jednolite zasłony, miękkie odcienie szarości i beżu.

Wystarczająca przestrzeń do zachowania proporcji: około 350 metrów kwadratowych z wysokimi sufity – mieszkanie znajduje się pod samą dachem.

Wiatrołak otwartej planistki podkreśla jej powietrzność dzięki obfitości światła naturalnego, które płynnie przepływa przez ogromne okna.

Klasyczny klimat utrzymuje się dzięki elementom wykończenia: podłogowa lepna i harmonujący z nią dekoracja komina (ambushury), podkreślająco ścisłe kolumny.

Główna mebelka została wybrana z брендów projektowych. Tutaj również zgromadzone są wintageowe egzemplarze sztuk dwudziestego wieku, które nadal określają styl w dekoracji: sztrzechy eleganckich czterdziestych lub bardziej bezpiecznych sześćdziesiątych. Ale jawnych akcentów na tendencję danego okresu nie ma, więc szczegóły nie zmieniają ogólnego ducha i stylu.

W kuchni nowoczesny stół i krzesła od Maxalto kontrastują z antykowym szafą chińską: podziwiaj jej czarną patynę. Barowa konsola wykonana z marmuru.

W dekoracji – prace ceramiczisty Antoniego Lampicka z lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, obraz Horadi Alcarasa i lampa Andżelo Brutto.

Przed kominkiem krzesło i podstawa do nóg, wybielone designową tkaniną Zimmer + Rhode, a także stoliki do gazetek z powierzchniami z zakamieniałego drewna. Lustro w starożytnym ramie z złotą obróbką sąsiaduje z obrazem Feliciana Bejara i wintageowymi szkłami powiększającymi.

Od kuchni ten kąt odpoczynku w salonie wizualnie oddziela szary jedwabny dywan na podłodze.

Oświetlenie też zostało przemyślane: aby osiągnąć płynność bez gwałtownych przejść, cały sztuczny światło w domu został zorganizowany dzięki sofitem z dimmerami.

Wintageowe ogrodowe ławki osiemnastego wieku w stylu prowansu pojawiają się na całej powierzchni mieszkania, zaskakująco naturalnie współgrają z przedmiotami art-deco i dziełami nowoczesnego sztuki.

W sypialni zamiast nocnych szafek użyto wbudowanego otwartego regalu do przechowywania i zawieszonych półek. Na każdej z nich złote lampy Piere Carden. Na ścianie rzeźba Curtisa Gerre Raindrops stworzona w 1968 roku: lustro w ramie złotych kropli.

Zwróć uwagę na romantyczne okno przy toaletowym stole dla widoku przez naturalną zielenią tarasu na wieżę Eiffela. Karta pocztowa!