Co to jest płytka z poliwinylochloroformu i jak jej używać?

Płytki z poliwinylochloroformu (PVC) na współczesnym rynku to względnie nowy produkt, więc wiele osób nadal patrzy na nie z nieufnością, preferując znane wcześniej płytki ceramiczne, laminat lub linoleum. Co to za materiał, czym jest dobry i czy ma jakieś wady? Zajmijmy się tym.

Co do tego! Tutaj możesz kupić płytki z poliwinylochloroformu w Moskwie

Co to jest płytki z poliwinylochloroformu?

Są to elastyczne płytki o kwadratowym lub prostokątnym kształcie w różnych rozmiarach i teksturach. Ich grubość zazwyczaj waha się od dwóch do pięciu milimetrów. Im większa grubość płytki, tym lepsza.

Nie warto się bać skrótu PVC w nazwie. Z punktu widzenia składu płytki z poliwinylochloroformu przypomina znany nam linoleum, a z punktu widzenia wyglądu i sposobu montażu – laminat. Ponadto produkt od niezawodnych producentów nie zawiera szkodliwych substancji, np. toksycznych ftalianów.

Płytki z poliwinylochloroformu składają się z kilku warstw funkcjonalnych, każda z nich odpowiada za konkretne cechy:

• Warstwa odporna na zużycie – chroni przed wodą, śladami i plamami;
  
• Warstwa dekoracyjna z poliwinylu – nadaje płytkom wygląd w wysokiej rozdzielczości, który jest jak najbardziej zbliżony do koloru i tekstury naturalnego drewna;
• Gęsta podstawa z poliwinylu – odpowiada za tłumienie dźwięku, miękkość i komfort podczas chodzenia;
  
• Specjalna warstwa kompozytowa – wyrównuje powierzchnię podłogi i zapewnia stabilność.
  

W czym są zalety?

To doskonały wybór dla tych, którzy cenią estetykę drogich gatunków drewna, ale bez skomplikowanego montażu i okresowej konserwacji, charakterystycznych dla pokryć z naturalnych materiałów.

Jakie jeszcze korzyści przynosi wykończenie płytkami z poliwinylochloroformu?

Odporność na wilgoć

Kuchnia, łazienka, otwarty balkon – płytki z poliwinylochloroformu można układac nawet w pomieszczeniach, gdzie występuje wilgoć, z wyjątkiem łazienek i saun, gdzie występuje duże parowanie.

Gigieniczność

Warstwa ochronna płytek z poliwinylochloroformu jest hermetyczna i nie wchłania brudu, a przy kontakcie z podłożem gumowego obuwia lub nogami mebli nie zostawia czarnych śladów. Jeśli w domu są małe artystyczne dzieci, łatwe jest usunięcie śladów farb guashy czy markerów.

Odporność na drobne śladu

Piasek z ulicy, drobne ślady od kogucie kotów lub zabawków nie stanowią zagrożenia dla płytek z poliwinylochloroformu. Nawet jeśli uszkodzenia będą poważne, zniszczoną płytkę można łatwo wymienić na nową.

Brak zapachu

Podczas produkcji płytek z poliwinylochloroformu niezawodne marki nie używają formaldehydu, więc emisja związków organicznych w powietrzu minimalna. Oznacza to brak „chemicznego” zapachu i szkody zdrowiu.

Cichy i dotykany

Podłogi z naturalnego drewna z czasem zaczynają skrzypieć. Z płytkami z poliwinylochloroformu tak się nie stanie: warstwa izolująca dźwięk czyni podłogi prawie całkowicie bezszumowymi, a dotykanie i chodzenie po nich gołymi stopami jest tak przyjemne, jak na naturalnych.

Elegancki i naturalny wygląd

Płytki z poliwinylochloroformu – to materiał bez szwów, więc nie różnią się od naturalnej deski zarówno pod względem rysunku, jak i zewnętrznej metody układania. Wybieraj pokrycia o matowym wykończeniu – wtedy imitacja desek dębowych, kashtanowych, klenu lub sosnowych staje się jeszcze bardziej przekonująca i dodaje wnętrzu elegancji.

Dokładna detaliczność każdej drobnej rzeczy

Na powierzchni wysokiej jakości płytek z poliwinylochloroformu zawsze będą widoczne pierścienie, szpylki, węzły i inne cechy charakterystyczne dla naturalnego drewna. Pokrycie wygląda wyrafinowanie i bardzo prawdziwie, a można je łączyć z meblami lub wykończeniem z drewna.

Czy są jakieś minusy?

Płytki z poliwinylochloroformu nie można uznać za rozwiązania ekologiczne. Jeśli ekologia wykończenia jest dla Ciebie priorytetem, lepiej zatrzymać się na pokryciach z naturalnego drewna lub korka.

Poważne uszkodzenia mogą być spowodowane przez agresywne środki chemiczne domowe, azotany i rozpuszczalniki. Jednak te substancje zniszczą również inne pokrycia. Nie stanowią zagrożenia tylko dla keramogranitu.

Tęższe przedmioty mogą zostawić wgnitki. Na przykład duże szafy, które długo stoją na tym samym miejscu. Jeśli nie lubisz częstych przestawiania mebli, to może to być nieistotne.

Gdzie używać?

Płytki z poliwinylochloroformu – doskonałe rozwiązanie dla kuchni, w tym również dla wilgotnych stref.

Płytki z poliwinylochloroformu idealnie dopasują się do sylwetki domowego biura lub biura.

W sypialni często chodzimy gołymi stopami, więc właściwości dotykane płytek z poliwinylochloroformu zostaną tu w pełni wykorzystane.

Płytki z poliwinylochloroformu na zastrzeżonym balkonie lub lodżii – estetyczne, higieniczne i wygodne rozwiązanie.

Najprostszym sposobem dodania uroku i elegancji sypialni jest wykończenie ściany przy łóżku płytkami z poliwinylochloroformu.

Rysunek płytek z poliwinylochloroformu zazwyczaj powtarza się co 15–30 płytek, więc nawet na dobrze widocznych powierzchniach wykończenie to będzie wyglądać naturalnie.

Dziecięce pokoje – pokój z podwyższonymi wymaganiami do higieny, a to jedno z kluczowych cech płytek z poliwinylochloroformu.

Wykończenie płytkami z poliwinylochloroformu jest odpowiednie również w łazience, z wyjątkiem stref o podwyższonej wilgotności, np. w łazience.

Jak układac?

Montaż płytek z poliwinylochloroformu może wykonać nawet nieprofesjonalista. O głównych metodach układania mówimy jak najkrócej.

Metodą pływającą

Nie wymaga kleju, młotka lub bloku montażowego. Wymaga podkładu. Można montować na stary podłogę.

• Układaną płytkę należy podnieść, trzymając ją ręką z dołu.
  
• Nacisnąć na połączenie między płytkami z krótszej strony od wewnętrznej do krawędzi zewnętrznej do kliknięcia.
  
• Uderzyć połączenie pięścią i upewnić się, że krawędzie są zatoczne.

Na klej

Ten sposób montażu nadaje płytkom z poliwinylochloroformu dodatkową stabilność. Montaż odbywa się na podłożu szkieletowym, które należy wcześniej wyrównać.

• Stare pokrycie podłogowe należy usunąć.
  
• Optymalnie będzie wcześniej przeprowadzić dopasowanie bez kleju.
  
• Klej należy nanosić za pomocą szpachli A2, aby równomiernie i poprawnie rozłożyć klej na podłożu.

Na okładce: projekt Eugenii Demidowej