Wybieramy płytkę: błyszczące czy matowe?

Nadieżda Kuzyńska opowiedziała o tym, jakich rodzajów płytek kerańskich można użyć w zależności od faktury i jak się one różnią. Podzieliła się też praktycznymi radami, jak sprytne mieszać różne faktury w jednym wnętrzu.

Nadieżda Kuzyńska, ekspertka ds. projektowania wnętrz, dekoratorka

Błyszcząca

Na błyszczącej, zwłaszcza ciemnej i jednolitej płytkę najbardziej widoczny jest biały nalot wody – w obszarach z bezpośrednim kontaktem z wodą lepiej jej nie używać. Jednak błysk wizualnie rozszerza przestrzeń i zwiększa oświetlenie, więc bardzo dobrze pasuje do niewielkich łazienek.

Folgirowana lub lustrzana

Warunkowo płytkę lustrzaną można również uznać za błyszczącą. Daje bardzo dekoracyjny efekt, ale oczywiście taką płytkę lepiej położyć daleko od kranu lub prysznicu i po pierwszych zachwytach nigdy nie dotykać rękami.

Jeśli chodzi o płytkę z naturalną złotą lub srebrną folgą – należy ją zaliczyć do wysokiego segmencie cenowego. Kapryzna powierzchnia jest chroniona specjalnym lakierem – jednak i tak jej nie warto kłaść w wilgotnych strefach i nie należy jej trzeć sztywną gąbeczką. Można jednak dotykać ją rękami.

Matowa

Matowa płytkę ma różne rodzaje. Istnieją takie, które imitują nieprzetworzony kamień, beton, fakturę drewna: jej powierzchnia wygląda nieco zgrzytliwie, nawet reliefowo. Inne mają gładką, miękką powierzchnię, po której chce się przesuwać ręką.

W drugim przypadku taktualna powierzchnia wygląda cieplej i przyjazniej. Ponadto, w porównaniu do błysku, matowa płytkę jest mniej podatna na abrazję. Świetnie pasuje do podłogi – jest mniej poślizgła. W minusach: często matowa płytkę wygląda bardziej przyciemniona niż błyszcząca i nie daje wrażenia idealnej czystości po użyciu.Lapattowana

Dla tych, którzy nie mogą się zdecydować, która faktura jest lepsza, istnieje półbłyszczący. To tzw. lapattowana powierzchnia, która przypomina półprzezroczysty kamień – jakby u kamienia był drobny i jednolity relief, górne części zostały wygładzone, a dolne pozostają matowe.

W efekcie faktura staje się nieregularna i daje ciekawy rozproszony błysk. Wodne krople na niej są niewidoczne, łączą się z matową częścią.

Połączenie różnych faktur

Aby mieszać różne faktury w jednym pomieszczeniu, przestrzegaj kilku prostych zasad:

• Lepiej łączyć maksymalnie różne faktury – czyli matową i błyszczącą – nie włączając do tej gry półbłyszczącej. W przeciwnym razie istnieje szansa, że oko po prostu „średnie” powierzchnię i różnice nie będą widoczne.
  
• Na jednej płaszczyźnie najlepiej używać płytek z jednej kolekcji lub przynajmniej od tego samego producenta. Kolekcji, w których producent oferuje zarówno błyszczącą, jak i matową wersję tego samego projektu, jest dość dużo.
  
• Różnice faktur są lepiej widoczne na jednolitej płytkę, albo płytkę ze słabym rysunkiem. Im bardziej jasny i kontrastowy obraz na płytkę, tym więcej będzie odwracać uwagę od różnic faktur.