Dom La Cuñabra od LKDM Arquitectos w Vitacura, Chile

Projekt: Dom La Cuñabra Architekci: LKDM Arquitectos Lokalizacja: Vitacura, Chile Powierzchnia: 3 659 stóp kwadratowych Zdjęcia: Nicolás Sayeh

Dom La Cuñabra od LKDM Arquitectos

Dom La Cuñabra w Vitacurze, Chile łączy w sobie zrównoważony rozwój i nowoczesny design. Zaprojektowany nad miastem, projekt ma na celu maksymalizację widoków na andy i górę Serro Mankehue. Zachowując części oryginalnego domu, wykorzystano materiały wtórne w celu ograniczenia odpadów i śladu węglowego. Pasywne strategie chłodzenia, takie jak nocna wentylacja i evaporacyjne ochładzanie poprzez rośliny, utrzymują komfortową temperaturę latem. Inteligentne systemy oświetlenia połączone z fotowoltaicznym systemem zapewniają zrównoważone wykorzystanie energii. Krajobraz to połączenie istniejących i lokalnych roślin, które wspierają ochronę środowiska. Ogólnie rzecz biorąc, dom La Cuñabra jest świadectwem ekologicznej architektury.

Projekt znajduje się w Santa María de Mankehue, gdzie klientami są para, która kupiła działkę z dużym ogródkiem i domem kolonialnym z lat 80. XX wieku, który nie wykorzystywał potencjału otoczenia.

Celem klientów było stworzenie nowego domu nad istniejącym, ponieważ oryginalny dom nie wykorzystywał widoków panoramowych i zakrywał interesujące punkty krajobrazu, takie jak duży otaczający ogród, andy na wschodzie i szczyt góry Serro Mankehue na północy. Ta sama sytuacja zasłonięta była szkodliwa dla wewnątrzdomowego oświetlenia pokoi, które były cieniowe, zimne i wilgotne, już przejęte przez ściany. To, razem z bardzo zielonym terenem, źle skierowanymi oknami i cieniem góry, pogorszyło ten stan, więc nowy dom miał rozwiązać te problemy i być efektywny pod względem zużycia energii.

Zamówienie opierało się na idei stworzenia nowego domu, który całkowicie otwiera widoki na najbliższe otoczenie (ogród i wzgórza) oraz dalsze (miasto), ale część istniejącego domu została zaplanowana do ponownego wykorzystania, aby uniknąć pełnego demontażu i tym samym obniżenie śladu węglowego nowego; fundamenty i ściany piętra pierwszego (1/3) zostały ponownie wykorzystane, ale teraz pokryte zewnętrzną izolacją i wyłożone odzyskowanymi kamieniami, aby uniknąć przyszłego konserwowania fasady.

W związku z tym duża część jego elementów, takich jak podwójne szyby, drzwi, niektóre urządzenia sanitarno- łazienkowe, kraniki i meble kuchenne, została rozprowadzona do różnych celów poprzez darowizny dla innych domów, ponieważ większość z nich znajdowała się w dobrym stanie.

Dostosowanie formy i przestrzeni pomieszczeń miało na celu uchwycenie światła naturalnego i ciekawego dopasowania widoków do miasta, aby uniknąć zakłócania środowiska. Wypusty skierowane na południe zostały zaprojektowane tak, aby otwierały widoki przez otwory w dachu dla przepływu światła północnego i widoków na górę Serro Mankehue.

Wewnętrzna przestrzeń została zaprojektowana z myślą o stworzeniu połączenia między piętrami, umożliwiającego promieniowaniu przenikanie z drugiego piętra na pierwsze poziomy, gdzie masa ścian pierwszego piętra (izolowanych zewnętrznie) została wykorzystana do nagromadzenia ciepła od słońca i stworzenia równowagi temperatur wewnątrz, stosując zasady pasywnego projektowania słonecznego. Ta sama ciągła izolacja zapobiega mostkom termicznym w najzimniejszych strefach i tym samym eliminuje kondensację, która wywoływała dużą wilgotność w poprzednim domu.

Kombinacja rodzajów okien została użyta w zależności od przeznaczenia pokoi; zasłony lub wypusty okna w sypialniach, ponieważ lepiej są szczelne i mają mniej wycieków, a przesuwane okna o większej przepuszczalności w pomieszczeniach ogólnych, takich jak salon/jadalnia, aby otworzyć i połączyć te pokoje z dużym istniejącym ogródkiem.

W miesiącach letnich, przy użyciu strategii na północnej fasadzie wypustów i okienek, bezpośredni wpływ promieniowania wewnątrz był kontrolowany, pozwalając na absorbowanie ciepła powietrza w pokojach przez masę ścian i uwalnianie go poprzez strategie nocnej wentylacji w celu ochłodzenia.

Pasywne strategie chłodzenia zostały uzupełnione dachem, z uwagi na ciągłą izolację z komorami powietrznymi i dwoma typami wentylacji; po pierwsze, konwekcyjną, dzięki kształtom dachu, który wznosi się na południe, pozwalając na tę samą fasadę zmiennie rozmieszczać wysokie okna dla swobodnego wyjścia wiatru wentylacyjnego. Druga metoda wentylacji była krzyżowa między zielonymi tarasami w centrum i północy, zapewniająca evaporacyjne ochłodzenie poprzez cień i ewapotranspirację generowaną naturalnie roślinami i drzewami w tych strefach.

Inteligentne i efektywne systemy oświetlenia zaproponowane w domu były podłączone do fotowoltaicznego systemu zlokalizowanego w strategicznej strefie północnego dachu, który otrzymuje największą roczną ilość promieniowania, aby zapewnić stałe zasilanie bez uzależnienia od źródeł energii kopalnych.

Choć krajobraz był już istniejącym, właściciele poprosili o jego zachowanie, został on dodany i odbudowany głównie przy użyciu naturalnych i endemicznych gatunków regionu, które zużywają mało wody w celu optymalizacji tego zasobu.

-LKDM Arquitectos