Dom na ruczaju od Architecture BRIO w Alibaugu, Indie

Projekt: Dom na ruczaju Architekci: Architecture BRIO Lokalizacja: Alibaug, Indie Powierzchnia: 3 229 stóp kwadratowych Zdjęcia: Sebastian Zakaria

Dom na ruczaju od Architecture BRIO

Dom na ruczaju to ucieczka w Alibagu, Indiach, która harmonijnie łączy się z otaczającym środowiskiem. Dom otacza krajobraz, gdzie rzeźka przepływa przez niego, a różnorodne drzewa tworzą spokojną atmosferę. Jego design prezentuje panoramowe widoki, dramatyczne momenty i centralną kuchnię jako serce domu. Konkretna otoczka budynku spełnia wymagania działki, a wnętrza mają objętości i kubki, które przynoszą świat zewnętrzny do środka. Zrobiony nacisk na orientację, trwałość i zgodność z naturą, ten unikalny dom oferuje spokojne i przepiękne życie wśród piękna swojego naturalnego otoczenia.

Z rzeką przepływającą wewnątrz domu, to ucieczka w Alibagu delikatnie wpływa na krajobraz, odsłaniając się i zakrywając się w zależności od cech działki. Dużo leczniczych i owocujących drzew zapewnia przyjazną atmosferę i komfortowy mikroklimat. Mimo sezonowości, korytarz rzeki tworzy interesujący element krajobrazowy przez cały rok. Dom znajduje się przy brzegu rzeki, gdzie robi nagle zakręt. Krótki spacer wzdłuż rzeki przed wejściem do domu wzmacnia uczucie oczekiwania. Jak organizm stawiający się maksymalnie wykorzystać swoje zasoby i otoczenie, dom z wieloma kończynami wychodzi w krajobraz, całkowicie wykorzystując widoki wewnątrz działki i dramatyzując szczególne momenty: piękne drzewo, widok na góry poza granicami lub wodospad rzeki w czasie monsunów. To, co początkowo było decartowym odpowiedzią na działkę, stało się zniekształconym, rozciągniętym i skrępionym.

Dom składa się z dwóch części: dziennych stref domu, takich jak jadalnia/kuchnia, salon i weranda wejściowa, oddzielone mostem przechodzącym nad rzeką od głównej sypialni. Ponieważ właściciele są zainteresowani kuchnią, kuchnia staje się sercem i centrum domu - dużym, ciepłym objęciem z wysokim sufitem i kubkiem, który napełnia przestrzeń światłem. To miejsce działa jako podpora domu, z którego jego różne kończyny rozchodzą się po krajobrazie wokół istniejących elementów działki. Salon z lewej strony podniesiony nad ziemią, aby mieć panoramowy widok na góry w oddali. Pokój gościnny łączy się z istniejącym drzewem, tworząc wewnętrzny dworzec, i tylko lekko wyłania się przez jadalnię, aby zobaczyć rozciągłość rzeki. Basen wyrównany z kierunkiem rzeki działa jako jej świętowanie w czasie monsunów i przypomnienie o niej w suchym sezonie.

Orientacja programu oparta jest na rozważaniach klimatycznych. Sypialnie głównie po zachodzie z dużymi werandami otrzymują wieczorne słońce. Salony skierowane na wschód znowu, również z dużą werandą. Kuchnia, jadalnia i basen patrzą na północ i są chronione dużymi drzewami. Południowa fasada domu głównie zamknięta i bardziej gęsta, z wyjątkiem okna kadrującego widok z magazynu na pola poza granicami.

Mimo że zewnętrzna nieścigniona betonowa obudowa się zginają i rozszerzają w planie, robi to też w przekroju. Zewnętrzna forma domu odpowiada działce i jej orientacji, płynnie przechodząc od wysokiego do niskiego zgodnie z monolitną płynnością swojej formy. Jednak wewnątrz odpowiada ona tworzeniu przestrzeni i kieruje wzrok na określony widok. Zatem zewnętrzne i wewnętrzne przestrzenie są różne, a wewnętrzne strefy są definiowane objętościami stworzonymi przez zmianę grubości wewnętrznego sufitu. Ciężar tej masy, jednak, jest kompensowany lekkością białych ścian i sufity. Centralny kubek i duże drzwi podnoszące się od podłogi do sufitu i od ściany do ściany przynoszą świat zewnętrzny do środka. Kontrwierowe „kończyny” salonu i dwóch sypialni pokonują ciężar betonowych objętości. Nie opierając się ziemi, relacja do krajobrazu paradoksalnie się wzmacnia.

Szereg asymetrycznych osi tworzy ścieżkę otwarcia przez dom. Ścieżka przyjazdu wyrównana jest z osią pergoly, która otacza basen i wchodzi do jadalni z lewej strony. Jeden róg jadalni zakrywa formą stożkową kuchnię. Przesunięcie osi jadalni od osi kuchni i podniesienie poziomu salonu czynią to bardziej samotnym przestrzenią. Ponadto pozwala szklistym drzwicom w kuchni otwierać się na zewnątrz i zobaczyć zewnętrzną ścianę salonu. W strategicznych miejscach domu stalowe ramki okien wychodzą z betonowych ścian. Umieszczone symetrycznie na wewnętrznych ścianach, podkreślają określone elementy działki, takie jak kora drzewa lub widok z majster-pawilonu do głównego domu.

Dom zbudowany jest z betonowej płytki z pionowym rysunkiem. Jednolite użycie materiału podkreśla rzeźbę domu, który formuje się wokół działki. Beton zostawiony nago w wilgotnym indyjskim klimacie przyciąga patynę, która staje się bogatsza i żywsza z czasem. Ponadto szara tekstury powierzchnia zapewnia miękkie tło przeciwko jasnozielonemu otaczającemu środowisku. Eleganckie drewniane ekrany jeszcze bardziej osłabiają szarobłękitność betonu. Nie tylko tworzą bufor między przestrzenią wewnętrzną i zewnętrzną, ale też formują intensywną grę cienia i światła na podłogach i ścianach.

–Architecture BRIO