Dom w Himalajach od Radjiva Saińskiego w Kasiauli, Indii

Projekt: Dom w Himalajach Architekci: Radjiv Singh Lokalizacja: Kasiaula, Indii Zdjęcia autorstwa: Sebastian Zakaria

Dom w Himalajach od Radjiva Saińskiego

Radjiv Singh został powierzony zaprojektowanie domu kurdzowego na prywatnym wzgórzu w Himalajach. Projekt skierowany jest do stworzenia 4-komnatowego domu o powierzchni 8000 stopni kwadratowych w ekologicznie czułej strefie. Ich rozwiązanie polegało na podzieleniu budynku na dwa korpusy, przesunięte poziomo w celu stworzenia tarasu i schronienia garażu w formie jaskini.

Wyświetliliśmy już kilka innych projektów tej studii, więc jeśli jesteś fanem prac tego zbioru, zapraszamy do zapoznania się z projektami Domu w Pune w Mumbai i Domu w Rishikesh.

Klientom (którzy zostali przyjaciółmi po wielu latach wspólnych projektów), zaproponowaliśmy zbudowanie dla nich domu kurdzowego, który mogą wykorzystywać razem z przyjaciółmi w długie weekendy, znajdując się daleko od Delhu, gdzie mieszkali. Teren to prywatny wzgórze, położony wśród Himalajów niedaleko garnizonowego miasta Kasiauli, które znajduje się w dwugodzinnym podróży od północnego miasta Chandigarh (projektant Corbusier).

Wzgórze to wąska linia ziemi (ok. 5 akrow), rozciągająca się od północy do południa, z drogą przecinającą ją z trzech stron. Nie chcąc widzieć krajobrazu z grupy samochodów (które zazwyczaj towarzyszą wypoczynkowi), wytyczono drogę szosową w górę po stoku do trzech czwartych wysokości wzniesienia, gdzie zorganizowano garaż w formie jaskini wewnątrz wzgórza. Stąd można albo skorzystać z drewnianych schodów, albo otwartego hydraulicznego podnośnika (kompromis dla starszych rodziców, którzy również korzystają z domu w upałach w Delhu), który prowadzi do drewnianego wypiętego mostu, wiodącego do przedniego drzwi.

Pracując z bardzo ograniczoną powierzchnią płaskiej ziemi do budowy, zadaniem było stworzenie 4-komnatowego domu o powierzchni 8000 stopni kwadratowych. Nie chcieliśmy, aby konstrukcja była dwupiętrowa w tym czystym środowisku naturalnym, więc wybraliśmy pomysł stworzenia jednego korpusu, który biegnie wzdłuż wschodniej części wzgórza, i drugiego korpusu, który biegnie na zachodniej stronie, przesuniętego poziomo tak, że dach wschodniego korpusu staje się tarasem dla górnego wschodniego korpusu. Mała przestrzeń między dwoma objętościami umożliwia rozmieszczenie schodów do pionowego przemieszczania się między piętrami. W rezultacie jadąc wokół wzgórza, najpierw spotykasz dom wiszący na górnym wschodnim objęciu, a potem obracając się do północnego końca widzisz dolną zachodnią część, która czyta się jako jednopiętrowa konstrukcja. Geometria pochyłych betonowych płaszczyzn, pokrytych papierową budową podobną do origami (wzorem z regionów górskich wokół), definiuje górny objętość, w tym korytarz wejściowy i dwa sypialnie na północy od wejścia, a także salon stołowy, kuchnia, personel i pomocnicze pomieszczenia na południu od wejścia.

W dolnym zachodnim objęciu znajdują się 2 sypialnie, sala multimedialna, magazyn i mała sala masażu i sauny. Sypialnie i łazienki w każdym korpusie są zorganizowane jako seria niezależnych objętości wypływających z nachylenia wzgórza, wszystkie wychodzą na drewniane tarasy.

Dla podłogi użyto drewna tiku, a w przestrzeniach korytarzy stosowano lokalną indyjską szarą skale i kontynuowano szary kolor nago wyłożonego betonowego sufitu i ścian. Swobodnie stojący centralny kominek z miedzianą rurą dzieli obszar salonu i stołu. Podobne miedziane rury były również stosowane do odprowadzania deszczowej wody w inne miejsca, gdy negatywny nachylenie sufitu powoduje gromadzenie się wody w centralnych obszarach.

Wielka drewniana taras z widokiem, wypływająca kilka kroków nad domem, zapewnia niesamowity widok na śnieżne szczyty w najbardziej północnej części wzgórza.

- Radjiv Singh