Kreatywne hacki projektowe dla współdzielonego łazienki

Wybieramy sanitarię: toaleta
Zwróć uwagę na instalacje – elementy wbudowane w ścianę. Nie ma potrzeby przeprowadzania prac wznoszących konstrukcję nośną – można wykonać fałszywą powierzchnię z blachy gipsowej. Szerokość ściany musi odpowiadać kolumnie odpływu. Za płytą gipsową ukryją się wszystkie instalacje, które psują wygląd łazienki pod kątem estetyki. Ponadto zainstalowana toaleta, 'unieruchomiona w powietrzu', ułatwia czyszczenie pod nią.Projekt: Irina Wasylew O bide
Zajmowana powierzchnia – około 1 m². Jeśli pomieszczenie ma powierzchnię 4–5 metrów kwadratowych, to dużo. Ale jest rozwiązanie: urządzenie higienicznej kuby. Do toalety podłączono rozdzielacz z ciepłą i zimną wodą, ustawiono mieszacz i podłączono sznurek z specjalną osprzętem. To oczywiście nie pełne bide, jeśli mówimy o funkcjonalności, ale wszystko jednak lepsze niż nic.Projekt: Margarita Sivuchina Wybieramy umywalkę
Uniwersalne urządzenia, zajmujące mało miejsca: pod takimi umywalkami można umieścić maszynę do prania lub szafkę. Jeśli jednak nic nie będzie na dole, łatwiej będzie sprzątać podłogę. Kolejną zaletą jest lekkość i szybkość montażu. Minus – montaż możliwy tylko na ścianie nośnej: taką umywalkę nie można przykręcić do przegrodki z blachy gipsowej.Projekt: właścicielka kryszewki Natalia Wybieramy wanę: z czego się wykonuje?
W ostatnim czasie najpopularniejszą stała się wana z akrylu. Lekki i ciepłokrwisty element, który nie jest trudny do montażu. Minus – można łatwo uszkodzić.
Stalowe konstrukcje charakteryzują się niskim kosztem i stosunkowo niewielką masą. Wady: przy cienkich ścianach farba szybko pęknie, przy napełnianiu wany echo i szybko ochłodzi się.
Elementy z czugu mają dłuższy czas użytkowania, dobre właściwości termiczne i izolację dźwiękową. Minusy – trudność transportu i montażu spowodowana dużą (ponad 100 kg) masą sanitarii.Projekt: Irina Dolganowa Jak rozmieścić wanę
Jeśli długość najkrótszej ściany w łazience przekracza 1,6 m, śmiało rozmieszczaj wanę wzdłuż. Wtedy wydłużone pomieszczenie wydaje się proporcjonalne. Jeśli ściana jest krótsza, zwróć uwagę na modelowe kątowe (siedzące). Umieszczenie wany wzdłuż najdłuższej ściany w wątłym pomieszczeniu – nie najlepszy pomysł. Przed pojemnikiem należy zostawić wolne miejsce – co najmniej 0,7 metra.Projekt: Andrzej Nekrasow Na powierzchni co najmniej 9 m² można rozmieścić samodzielnie stojącą wane. Trzeba wziąć pod uwagę, że przekroje, podłoga muszą być wystarczająco mocne: takie konstrukcje ważą więcej.
Wybór kuby prysznicowej
Rynek oferuje zarówno modele o niskim koszcie, jak i najbardziej funkcjonalne: z radem, telefonem, aromaterapią, prysznicem Sharco. Zalety w stronę kuby prysznicowej:

• oszczędność przestrzeni: zostaje miejsce na dodatkową meblę, maszynę do prania;
• kabina zapewnia więcej opcji projektowych.

Projekt: Irina Bdajciewa Typy kub prysznicowych według miejsca rozmieszczenia
Najczęściej spotykany typ to kątowy: mogą być okrągłe lub kwadratowe. Instalowane są między sąsiadującymi ścianami. Przystawne kuby dobrze wyglądają w wątłym i wydłużonym pomieszczeniu, ponieważ wizualnie nadają pokojowi bardziej prawidłowy kształt. Istnieją też samodzielnie stojące konstrukcje, ale nie są odpowiednie dla małej łazienki. Kuby o niskim koszcie można podzielić na dwie grupy:
1. Monoblok. Ma cztery lub trzy (dla kątowych konstrukcji) ściany, podłogę i dach. Wewnątrz – stojąca z mieszaczami, prysznicem. Czasem – lustro, półki.
2. Zbieralna kaba. Składa się z drzwi i podłogi, ściany tylnych nie ma. Zamiast niej – wyłożone ceramiką ściany. W zestawie nie ma mieszaczy i prysznicu – trzeba je wybrać osobno.