Jak wygląda dom Claude Monfea i jak spędzić w nim wakacje?

Małe miasteczko Jiverne, gdzie prawie czterdzieści lat mieszkał i tworzył Claude Monet, znajduje się w 80 km od Paryża. Miejskie pejzaże stały się tematem dla 45 jego obrazów. Nie jest więc dziwne, że dzisiaj zwolennicy jego twórczości jadą do tego atmosferycznego miejsca, aby w życiu zobaczyć krajobrazy z obrazów malarza.

Obrazy Moneta łatwo rozpoznać po charakterystycznych jasnych odcieniach – pracował z prostą paletą, a naturalność koloru uzyskiwał dzięki białej i kremowej gruncie, którą pokrywał płótno. Uważał, że właśnie jasna grunta daje możliwość podkreślenia jasności kolorów.

W tym miasteczku jest na co zobaczyć – np. muzeum i ogród malarza, przytulne restauracje i, oczywiście, natura. Zatrzymać się tutaj można nie tylko w hotelu, ale też w jednym z domów, który należał samemu Monetowi.

W 2016 roku dom został całkowicie odnowiony – na powierzchni 200 m² rozmieszczono trzy sypialnie i trzy łazienki. Teraz w domu są wszystkie wygody dla gości – od maszyny do prania po sygnalizator pożarowy. Interier w domu jest nowoczesny, ale mimo to właściciele udało się zachować autentyczność.

Wszystko, czego potrzebne do komfortowego życia, jest tutaj: sprzęt, kabiny prysznicowe, łazienki, łóżka z wygodnymi materacami. O tym, żeby wnętrze było funkcjonalne dla gości, też zadbaszono.

W każdej sali rozmieszczono komody i szafy, starannie zaprojektowano ogólne i lokalne oświetlenie. W jednej ze sypialni kabina prysznicowa została rozmieszczona bezpośrednio w pokoju – wygląda to niezwykle i oszczędza miejsce.

Aby dekoracja nadal była oryginalna, właściciele zachowali dużo z pierwotnego wnętrza domu.

Na przykład płytkę na kuchni i drewniane podłogi w pokojach, schody na drugim piętrze oraz podwójne francuskie drzwi zostały tylko odbudowane. W wnętrzu dużo mebli starożytnych i dekoracji – szczególną atmosferę nadają solidne drewniane komody i lustra w szerokich ramach.

Właściciele uprawnili dom zgodnie z tymi samymi zasadami, którym Claude Monet był oddany w swojej malarce. Interier w duchu impersjonizmu nie może być ciemny, w nim musi być dużo światła i powietrza.

Za podstawę wzięto biały – jasne zostały nie tylko fasada, ale i ściany wewnątrz domu. Zrobiono postawę na obfite oświetlenie naturalne, dodano różne tekstury, jasne elementy dekoracyjne i obfity wybór małych szczegółów, z których składa się cała obrazowa domu.