Pracownia dla chłopaka – miejsce do siedzenia jest możliwe!

Dziecko dorosło. Nadszedł czas, by jego miejsce pracy stało się starsze. Jak zorganizować strefę pracy w pokoju nastolatka, aby stworzyć atmosferę dla rozwoju osobowości? Praktyczne porady i konkretnych przykładów pomoże Ci wybrać właściwy kierunek.

Sztuka kompromisu

Dzieciu w każdym wieku ważne, by było traktowane poważnie i brano pod uwagę jego punkt widzenia. Dlatego też przy organizowaniu miejsca pracy dla chłopaka szczególnie ważne jest robić to razem z nim, biorąc pod uwagę wszystkie jego życzenia i propozycje. Nie narzucaj swojej opinii w wyborze koloru ścian lub formy stołu. Zaproponuj kompromis. Nawet jeśli ściana w strefie pracy będzie czarna, jeśli twój dziecko tego chce. W zamian zaproponuj dodanie naklejek w białych ramkach z jego ulubionymi muzykantami lub map geograficznych.

Jeśli dziecku zupełnie nie interesuje proces organizowania miejsca pracy i sama idea siedzenia przy stole nie jest dla niego atrakcyjna, zainspiruj je. Na przykład zaproponuj ustawienie łóżka czarodziejskiego, a bezpośrednio pod nim strefę pracy. Taki pomysł zapewne przypadnie chłopakowi po sercu. Jeśli przestrzeń i możliwości pozwalają, można przygotować dziecku również osobny „kabinet”.

Kolor ścian

Jeśli wybór koloru ścian całkowicie spoczywa na rodzicach, warto wziąć pod uwagę kilka psychologicznych cech poszczególnych odcieni. Na przykład pastelowy zielony to kolor odpoczynku, ale nie dla pracy. Całkiem inna energia emanuje z koloru świeżej zieleni, szmaragdowego lub jasnego zimnego błękitu.

Color niebieski nastrojuje na rozmyślenie. Żółty to kolor intelektu. Pomarańczowy – doskonały kompromis czerwieni. Jeśli ostatnia jest zbyt agresywna, w pomarańczowym ta agresja zostaje przekształcona w energię.

Nie trzeba ściśle przypinać koloru ścian w strefie pracy do wspólnego tonu pokoju. Zrób jasny akcent. Dzięki temu możesz zonować przestrzeń i stworzyć idealną atmosferę pracy dla dziecka.

Dekoracja i oświetlenie

Nie bez powodu obowiązuje przekonanie, że chłopcy są bardziej skory do minimalizmu niż dziewczynki. Zaskoczysz się, jak z przyjemnością chłopak-nastolatek będzie wybierać dekorację dla swojej strefy pracy, jeśli podchodzi do tego sprawnie. Zamiast godzin prowadzić go do lampy biurkowej, zaproponuj ustawienie szkieletu. Zabijesz jednocześnie dwóch, może nawet trzech zajęć. Po pierwsze – kurtka zawsze będzie przystosowana, a nie leci gdzie popadnie. Po drugie – konkretny pomocnik anatomiczny w polu widzenia przez cały dzień. I trzecie – w zdolnych rękach, a dokładniej – kościach może w końcu znaleźć miejsce na lampę biurkową.

Oświetlenie w strefie pracy jest oczywiście bardzo ważne. Świetnie, jeśli stół znajduje się przy oknie i oświetlony jest równomiernym światłem dnia. Całkiem inna sprawa – jeśli w oczy bije jaskrawe światło słońca. W tym przypadku warto zadbać o gęste žaluzje lub markizy. Koniecznie potrzebny jest dodatkowy źródło światła – torczer obok stołu lub lampa biurkowa. Jeśli dziecko jest praworęczne, źródło światła należy ustawić po lewej stronie, jeśli leworęczne – po prawej.

Mebel

Jeśli przestrzeń pozwala, lepiej wybrać stół narożny. Pozwoli to zorganizować komputer i sprzęt biurowy tak, aby nie przeszkadzały w pracy. Jako dodatkowe miejsce przechowywania użyj półek: na nich wygodnie przechować książki, a także tu można ustawić drukarkę lub skaner.

Zwróć uwagę na wybór krzesła i zdecydowanie udaj się do sklepu razem z dzieckiem. Dobrze, jeśli plecak jest regulowany w kilku pozycjach i ma ergonomiczne ustawienie. Zwróć uwagę, by siedzenie krzesła nie było głębokie – wtedy podczas zajęć dziecko nie będzie się naginać. Upewnij się również, że wysokość krzesła i stołu są wygodne do pracy. Dla dziecka o wzroście od 146 do 160 centymetrów optymalnym będzie stół o wysokości 64 centymetry. Powierzchnia robocza powinna mieć długość 1600 centymetrów i szerokość 80 centymetrów.

Powszechnie uważane jest, że miejsce, gdzie dziecko robi zadania domowe, to niewielka kątowa przestrzeń przy ścianie. Dlaczego więc nie wypchnąć stołu na środek pokoju i rozszerzyć strefę pracy, połączywszy ją z obszarem odpoczynku i ustawić obok wygodne krzesło lub futryny? Może być też hamak, rower treningowy lub stół do ping-ponga? Dziś mamy mnóstwo możliwości, by odrzucić stereotypy. Nie trzeba przypinać dziecka, zwłaszcza nastolatka, do stołu, krzesła i lampy biurkowej. Ważniejsze jest stworzenie atmosfery dla kreatywności i samorealizacji.