Dom Tunken u Nicholasa Loi w Algarobo, Chile

Projekt: Dom Tunken Architekci: Nicholas Loi Lokalizacja: Algarobo, Chile Powierzchnia: 2 690 ft² Zdjęcia: Marcos Mendoza

Dom Tunken u Nicholasa Loi

Dom Tunken u Nicholasa Loi to niesamowity przykład tego, jak architektura może harmonijnie łączyć się z otaczającym środowiskiem. Położony przy morzu w Algarobo, Chile, dom został zaprojektowany z logicznym rozłożeniem przestrzeni, zapewniającym doskonałe relacje z kontekstem. Główne obszary domu znajdują się na pierwszym piętrze, co pozwala uzyskać nieprzeszkodny widok na morze. Otwarta terasa stanowi granicę między przestrzeniami publicznymi i prywatnymi oraz zapewnia ochronę przed silnymi wiatrami regionu.

Technologia budowy z drewna została wykorzystana do stworzenia architektonicznego projektu, czyniąc strukturę bardziej redukcyjną niż dodatnią. Głównym elementem w końcowym rezultacie jest technologia budowy, co doprowadziło do niesamowitego i harmonijnego projektu.

Dom znajduje się na terenie plażowym Tunken, na centralnym wybrzeżu Chile, w prawie równym obszarze przy morzu. Widoki na morze z poziomu działki są ograniczone, więc pierwszym decyzyjnym rozwiązaniem projektowym było rozmieszczenie najważniejszych części domu na pierwszym poziomie, gdzie morze i plaża są widoczne łatwiej.

Mieszkanie, kuchnia, jadalnia i główna sypialnia znajdują się na pierwszym piętrze razem z otwartą terasą. Ta otwarta terasa dzieli przestrzenie publiczne i prywatne oraz jest ochroniona z trzech stron, zapewniając ochronę przed silnymi wiatrami. Ta terasa umożliwia również światłu słonecznemu, docierającym z tylnych części domu, oświetlenie głównych obszarów ze strony. Schody zewnętrzne łączą terasę z ogrodem. Pokoje dziecięce, pokoje gościnne i miejsca parkingowe znajdują się na poziomie ziemi.

Projekt stara się osiągnąć logiczne rozmieszczenie przestrzeni i logiczny związek z kontekstem. Ostateczny projekt jest wynikiem technologii budowy drewnianej; jak drewniana skrzynka lub paleta, przestrzenie domu są tworzone poprzez przepływanie jednego drewnianego elementu po drugim, zgodnie z logiką drewna. W efekcie drewniane elementy konstrukcyjne stają się tym, co kształtują architekturę, a architektura jako „projekt” stara się „zniknąć”, przemieniając się w „budowę”. W tym sensie architektura ma na celu „usuwanie”, a nie „dodawanie”, stając się bardziej redukcyjną techniką niż dodatnią. W ten sposób technologia budowy staje się głównym bohaterem w końcowym rezultacie.

Logika drewnianej konstrukcji, poprzez kolumny ustawione blisko siebie, z krótkimi belkami i krótką okładziną między kolumnami, umożliwia prawidłowe działanie materiału, unikając deformacji. System kolumn zapewnia przejrzystość, pozwalając zobaczyć morze na południu i umożliwiając wniknięcie światła słonecznego z tyłu lub północy. (Słońce dochodzi z północy w południowej półkuli). Oprócz głównej konstrukcji dodano 2 dodatkowe struktury: w obszarach usługowych, takich jak kuchnia lub łazienki, krótkie ściany okładzinowe ustawione są między kolumnami, a w obszarach publicznych drewniane žaluzje ustawione są między kolumnami, aby uniknąć nadmiernego słońca z północy i zapewnić pewną prywatność przed widokami sąsiadów.

-Nicholas Loi